Hoi dames, Pff toch maar ff een topic geopend want ik weet gewoon niet meer wat ik moet! Mijn zoontje word vd zomer 2 en is echt zo agressief/gefrustreerd of weet ik het wat! Hij was al vanaf baby af aan heel fel, huilbaby tot 1 jaar geweest en moest en zou altijd zijn zin krijgen (wat hij overigens niet altijd kreeg hoor!) Maar altijd al erg slaan knijpen oid tegen ons als ouders voornamelijk, dit gelijk af willen leren door nee te zeggen en zo van aaien is lief of kusjes geven is lief, en dat dan heel erg prijzen als hij dat deed Maar het maakte niets uit, hij kon/kan gerust super lief doen, kroelen je de dikste kussen geven oid en het is natuurlijk ook echt een lekker schatje Maar ik zit nu wel echt ff met mn handen in het haar (en ik ben zelf pedagogische medewerker) dus heb al een hooP dingen geprobeerd. Maar mn dochters gezicht zit onder de krassen en krauwen en knijpjes echt niet normaal zo zielig En ik let echt wel heel erg op! Maar de seconde dat ik niet kijk of even naar de wc ben oid is het gelijk raak dan heeft hij haar al weer 'aangevallen' Ook is het een tijd geweest dat hij de hele tijd keihard aan haar haren ging trekken dit is nu dan weer even niet zo Mn dochtertje doet ook weinig terug want zo is ze niet echt al heb ik gezegd dat het als hij haar zo zeer doet soms wel even mag (uitgelegd dat als hij haar wang vast heeft en niet los laat, ze hem best even een duwtje mag geven zodat hij los laat) Hij probeert het ook gewoon wel als ik er bij sta dus het is niet stiekem oid. Maar wat moet ik hier nou mee? Ik zeg dus hard nee! En hij moet sorry zeggen en een kusje geven en probeer hem te leren dat kusjes geven en aaien lief is enzo Maar ik zet hem dan ook wel in de hoek, dit vind hij natuurlijk wel vervelend maar snapt er volgens mij niets van?! Nu is het ook nog zo dat mijn ex en ik sinds kort uit elkaar zijn en ik het dus grotendeels alleen moet oplossen nu maar iemand tips?? Ik denk hoop wel dat als hij zichzelf beter kan verwoorden het over zal gaan maarja wat moet/kan ik nu?? Sorry voor het mega lange verhaal!
O, vervelend. Misschien een hele rare oplossing, maar mag of kan je dochter misschien een dag en een nacht logeren zodat hij alle aandacht heeft en misschien uit dat vervelende gedrag komt? Succes!
Denk je niet dat hij in een fase zit?Mijn dochtertje van inmiddels twee, heeft dit ook een tijdje gedaan en vooral bij leeftijdsgenootjes, ze duwde of tilde ze op en sloeg!Ik wist toen ook niet wat ik daar mee aan moest, en deed alles wat je zelf ook schrijft!Maar hier is het vanzelf weer overgegaan!Peuters zijn gewoon soms erg gefrustreerd en kunnen hun emoties niet kanaliseren..Dus barst alles eruit!Wat ik ook deed was benoemen hoe zij zich voelde en daarbij voord
Was nog niet klaar oops!En daarbij zeggen dat mama dat begrijpt!Maar dat ze andere kindjes geen pijn mag doen!Dit is trouwens een lastige leeftijd om iets uit te leggen, maar probeer het toch op hun niveau!Verder bedenk dat je niet in negatieve spiraal moet belanden van alleen maar waarschuwen, want dit gaat echt over!Succes want het is lastig!
Als mijn zoontje 'echt vervelend is dan zet ik hem op de gang, in zn kinderstoel zodat er niks kan gebeuren. Ik smijt dan ook echt de deur dicht voor een dramatisch effect. Dan snapt hij wel dat hij stout is. Soms leg ik hem ook gewoon op bed als hij niet luistert. Liefst in het pikkedonker zodat hij niet gaan spelen. Hier ook weer dramatiseren hihi anders denkt hij hmm lekker even een dutje doen. Wat slaan en knijpen betreft, ik zou hem eens een keer terugknijpen, gewoon best hard dat het ook echt zeer doet bij hem. Misschien beseft hij dan dat het echt niet mag. Je moet hem natuurlijk geen blauw oog slaan
@bloem ja die optie heb ik niet zo echt en om dr nu alleen te laten logeren ben ik nu ook niet zo'n voorstander van omdat ze al zo erg moeten wennen aan de nieuwe situatie en al helemaal vd leg zijn @babyzoe Ja ik denk ook wel dat t een fase is (al duurt je al wel een jaar dan ongeveer) of een reactie op hoe de situatie nu is @adriana Ik heb hem wel eens terug gebeten (sorry als ik mensen over me heen krijg) want dit deed hij toen ook élke x Maar ook geen effect, hij lacht me gewoon in mn gezicht uit Het maakt niet echt uit, het negeren, boos worden, super positief zijn Ik snap dat het heus weer over gaat maarja wat moet/kan ik er nu mee? Zeker voor mn dochter die moet ook wel wat weerbaarder worden maarja is ook moeilijk
Consequent zijn. Dus knijpen en pijn doen mag niet. Als hij het doet volgt altijd dezelfde consequentie, namelijk naar de gang. Afleiden en uit de situatie halen (naar de gang) werkt vaak beter. Ga niet dreigen of waarschuwen, hij snapt daar niks van en weet dan ook niet waarom het niet mag. Als je hem telkens als hij zijn zusje aanvalt op de gang zet, gaat hij op een gegeven moment echt weten dat dat gedrag een consequentie oplevert en dat het niet mag. Dit kan wel lang duren en vereist heeel veel geduld. En verder heel veel positieve aandacht geven. Niet teveel nee, dat mag niet, hou op, etc. Concentreer je op het positieve, wat zit je lief te spelen, wat help jij mama goed, wat doe je dit goed, wat zit je lekker te eten, etc. En tot 1 jaar een huilbaby geweest zijn duidt wel op een ongemak. Had hij geen voedselallergie of reflux? Zo te horen heeft hij ook zijn portie wel gehad.
Nescio ja dat consequent zijn kan ik ook wel, maar vele zeggen me dat hij te jong is om dit te snappen (actie en de consequentie daar dan van) dus dan weet ik ook weer niet wat ik moet, in de hoek blijft hij uit komen dus dan word het bijkeuken En zeker heeft hij zijn portie gehad (wij allemaal zn zus was precies hetzelfde) Hij had ook reflux mast maximale medicatie, ook zat hij hhelemaal vast, vanaf 3 weken oud naar Osteopaat gegaan later Naar Manuel therapeut toen werd het langzaamaan beter, zat ook al bij de kinderarts met m En dat positieve lukt ook wel hoor, maar dr hoeft niets te gebreuren en hup hij heeft weer gekrauwd oid Nog andere mensen meningen/tips??
Jeetje heftig hoor als ik het zo lees!! Ik zit in het onderwijs en merk ook echt (wel jongeren maar kinderen blijven kinderen met hun streekjes) dat ze gewoon uitproberen wie de langste adem heeft; zij of jij. Ik kijk ook altijd naar Eerste Hulp Bij Opvoeden, erg interessant programma. Wbt bovenstaande zou ik dan toch volhouden met die hoek... hij blijft er uitkomen, maar jij moet hem blijven terugzetten. Als je dit vier uur lang achter elkaar moet doen en hem voor de 81e keer terug zet nadat hij er weer uit is gekomen lijkt het me dat hij het ergens écht wel gaat snappen en het op gaat geven. Het heeft geen zin om eruit te komen want jij zet hem toch weer terug in de hoek. Kost heel veel energie, maar doe het echt eens zo. Hoe oud is je dochter? Ouder of jonger? En idd verder vooral heel veel positief belonen.
Krullie Mn dochter is ouder, ze is 3,5 maar is ook lastig, ik heb haar een X gezegd dat als mn zoontje haar pijn doet ze hem een duwtje mag geven, maarja dan duwde ze hem de hele tijd ookal was er weinig aanleiding voor dus misschien ook nog moeilijk En dat wat jij zei vd hoek dat kan ik wel proberen, maar ga even na hoe zwaar dat wel niet zal zijn omdat ik dus alleen ben en het dan moet volhouden en dan ook mn dochter gewoon nog heb die ook aandacht vraagt. En dan ook nog, heeft hij de leeftijd dat hij dit al kan snappen? Ik weet dat niet? Wellicht dat iemand dit weet? ? Anders heeft het geen zin En dan speelt nog de factor mee dat het dus al een behoorlijk heftige tijd voorde kinderen is en ook natuurlijk niet de hele dag boos wil zijn, dus dat ik het dan denk ik misschien ook wel moeilijk zal vinden om helemaal vol te houden(niet dat ik jet niet belangrijk genoeg vind om tijd te maken voor de opvoeding van mijn kinderen maar kijkend aan wat ik zelf ff aan kan) Als ik nou echt zeker wist dat hij de (hersenen?) capaciteit heeft om het daadwerkelijk te snaopen, dat zou het gevoelsmatig wel een stuk makkelijker maken denk ik
Echt snappen niet maar je kan hem wel conditioneren. Zusje krabben =gang en dat altijd en iedere keer... dan weet hij wel dat op het een het ander volgt. S kan ook wel wat ruw zijn (de jongste maar wel de agressor). Ik zeg alleen duidelijk nee niet slaan ga maar aaien. Heeft dat geen effect dan zet ik hem weg. Niet op een strafplek maar gewoon weg van de leut. Dat vindt ie niet leuk . Maar goed dat zijn incidenten... Is het niet een idee om hem in de box te zetten als je even moet plassen. Of hem meenemen. Of je dochter op een veilige plek zetten (tekenen aan de grote tafel oid). Succes!
Wat sneu voor jullie dat het zo gaat en dat je het nu alleen moet rooien. Privé vraag misschien, maar waren er al lang spanningen tussen jou en je ex? Ik ben er nl van overtuigd dat kinderen meer voelen en er "last" van hebben dan volwassenen denken en meekrijgen. Als alle lichamelijke problemen uitgesloten zijn, loont het misschien eens om te kijken naar een wat diepgaandere therapie? Succes!
Hij heeft de leeftijd om de link te gaan leggen tussen gedrag en een daaropvolgende straf. Consequent volhouden dus: elke keer dat hij bijt, slaat of krabt, enz, dezelfde straf. Als hij steeds ergens wegloopt, een plek kiezen waar dat niet kan. Zoals iemand hierboven oppert met dramatiseren: NIET doen. Je creeert dan angst bij je kind, het wordt bang voor jou. Gewoon rustig, maar dus zeeeeeeer consequent blijven. Niet op alle slakken zout leggen, maar bepaalde dingen ook voor zijn, door hem dan bijvoorbeeld in de box te laten spelen, of zo'n hekje voor in de kamer, waarmee je een deel van de kamer af kunt zetten, zodat hij fysiek gewoon echt niet naar zijn zus toe kan en haar geen pijn kan doen. Voor je dochter: die is te jong om te snappen wanneer ze wel en niet dan even van zich af mag bijten, dus geen instructies geven over: dan duw je maar terug. Heb hier een dametje van een jaar ouder dan jouw dochter en die kanaliseert haar emoties ook nog onvoldoende om dat te kunnen handelen. En ja: kan best dat het er heftiger uitkomt dan normaal, met zo'n heftige tijd achter de rug. Doe je weinig meer aan dan voor nu wel rust en regelmaat in huis te hebben. Vaste gewoontes, vaste structuur van de dag: zorgen dat ze weer overzicht over hun leventjes krijgen
Mijn zoontje was ook heel fel en agressief. veel slaan veel gillen en altijd zijn zin willen hebben. Ik kreeg toen altijd van familie en vrienden te horen jaah je hebt hem teveel verwend daarom doet hij zo. Tot ik de goede cbarts tegenkwam en die door ging vragen omdat hij op de psz wel wat rustiger was en wat bleek hij uitte hoe ik mij voelde en ik liep dus met een zwangerschapsdepressie en psst en toen we daar achter kwamen en ik hulp kreeg is hij veel liever geworden en wil hij zijn broertje overal bij betrekken. En ik merk het meteen aan zijn gedrag als ik me wat down voel word hij agressief en boos.
Thnx dames voor alle fijne reacties ik heb er echt wat aan ben zeker ook toe aan rust en regelmaat (en de kindjes hebben dit altijd al heel fijn gevonden) maar ex is totaal niet zo helaas heb helaas geen box meer dus dat lukt even niet, maar heb wel een kinderstoel met gordels, die zal ik weer eens pakken, dan kan hij niet weg, en helpt hem misschien soms ook wel om zijn rust weer even te vinden Misschien hem dan ook in die stoel zetten als hij dus heeft gekrauwd oid?? iemand had het over diepgaande therapie, maar was die voor mij bedoeld of voor de kinderen of? En ja het liep al langer slecht en de jongste was ook een beetje een cadeautje anders waren we ws wel eerder uit elkaar gegaan.
Dat was ik. Ik bedoelde voor je zoontje, aangezien hij dit gedrag vertoont en ik ervan overtuigd ben dat meegemaakte zaken (situaties) heel erg van invloed kunnen zijn op gedrag. Hij kan zich op geen enkele andere manier uiten dan zo.
Ik denk een fase, maar wel heel vervelend dat je dochter hier ook de dupe van is. Misschien haar even laten logeren bij opa en oma een nachtje, dan heeft ze misschien het gevoel dat ze alleen mag.. Positieve aandacht voor haar.. Mijn zoontje is ook bijna 2 en zoekt ook heel erg grenzen op hoor, zit regelmatig in zijn hoekje!
@mykelti dat geloof ik ook dat hij zich misschien daarom wel zo gedraagt, maar aangezien we uit elkaar zijn nu zit niemand meer in die stress situatie dus denk ik dat het zonder therapie ook wel zal lukken, hij kan ook daarna sorry zeggen en aaien(voor zo ver hik dat begrijpt, en hij is natuurlijk niet alleen maar zo, hij kan ook heel lief zijn) en anders heb ik een vriendin die een kindercoach praktijk heeft dus dat komt wel goed. Toch thnx hoor!
Mijn dochter is net zo oud als jouw zoontje en die snapt zeker wel waarom ze in de hoek moet. Even uitleggen als ze de hoek ingaat en er ook weer wordt uitgehaald plus sorry zeggen. Leidt ook wel tot gedragsverbeteringen merk ik. Ik zou je zoontje niet in de stoel straffen waar hij normaalgesproken in zit te eten, dat lijkt me erg verwarrend. Wij gebruiken hier gewoon het hoekje naast de deur, ik vind het wel prettig om haar in de gaten te kunnen houden. En inderdaad, heeeeeeel consequent zijn. En probeer aan jezelf te denken, kinderen zijn erg gevoelig voor stress bij ouders, heb ik gemerkt.
@ Anke ok dus toch die kinderstoel misschien niet, of hem puur als straf stoel gebruiken? Maar blijft jou dochter dan ook bv 1 minuut / 10 seconden in de hoek staan? Die van mij rent er de zelfde second. Weer uit, kan zo langer als 2 uur bezig zijn wil ik dat hij echt eventjes in die hoek blijft staan Sorry zeggen, kusje geven en ik zal het niet meer doen moet hij wel, dit kan hij (op zijn manier) ook wel echt Hij wil soms al sorry zeggen net nadat hij het gedaan heeft, hij snapt nog niet dat ookal zeg je sorry, het wel nog steeds niet mag haha