Onze dochter van bijna twee heeft echt paniekanvallen als ze moet gaan slapen. Het is een tijd goed gegaan (5 min huilen), maar nu is het weer foute boel...zodra het bedritueel begint; pyama, flesje, tanden poetsen, slaapzak, verhaaltje, begint ze al te huilen en overstuur te raken. We kunnen er niet achter komen wat er aan de hand is. Wat we al gedaan hebben; - laten huilen: dit houdt ze rustig een half uur vol (waarchijnlijk totdat ze zo uitgeput is dat ze in slaap valt); sneu en vraag me af of dit de methode is - bedje bij ons op de kamer: ook huilen - bij ons in bed: keten (en niet slapen maar ook niet huilen) - matras in haar kamer erbij leggen: huilen - erbij blijven zitten : huilen - eerder/ later naar bed - middagslaapje overslaan - bed verplaatsen Als ze snachts in paniek wakker wordt mag ze bij ons in bed en dan gaat ze eigenlijk meteen slapen Wat we nog kunnen proberen... - ander bed ( msschien een peuterbed) - groter nachtlampje - beter avondritueel met ritmekaartjes zodat het voor haar voorspelbaar is wat er gaat gebeuren WIE HEEFT NOG TIPS?? HELP
moeilijk zeg! Jullie hebben al veel gedaan hoor! Heeft ze een.knuffel of iets? Anders die voor t ritueel haar in bed laten.leggen.. zo van... nu eerst knuffel slapen en straks gezellig samen slapen....verzin maar wat hoor
-deur open laten -het grote licht aan Je schrijft dat ze bij jullie op de kamer ook gaat huilen. Bedoel je dat je haar dan met haar ledikant alleen in jullie kamer laat? Of blijf je er dan bij?
Dit hebben wij ook met onze dochter!Ze word snachts al hysterisch wakker en komt moeizaam tot bedaren!Dit is al gaande vanaf vorig jaar november en kan nu zeggen dat het zo goed als over is!Dit is een leeftijd waarin ze ontzettend veel leren en de dag kunnen ze dan moeilijk verwerken!Ik heb er gewoon aan toegegeven en haar altijd getroost en even een slokje drinken en dan weer naar bed!Ze bleek achteraf bang te zijn van de schaduwen op het plafond door het licht van haar nachtlampje!En je zult die nachtelijke angsten nog wel vaker gaan meemaken, de kindjes van 2 tot 7 hebben een levendige fantasie en kunnen zichzelf echt bang voelen!Ik vind dat je een kind met angst nooit aan zijn lot over moet laten en gewoon lekker blijven troosten!
Mijn jongste had ook paniekaanvallen bij bedtijd, al vanaf haar 3de maand ongeveer. En bij ons sliep zij inderdaad wel rustig is. Maar slapen in eigen bed was doodeng en wakker worden in eigen bed 's nachts ook. Bij haar bleek het angst voor donker te zijn. Zodra wij een nachtlichtje kochten was het over! Misschien is dat het proberen waard?