Ik typ dit terwijl ik mijn eigen zoals meestal op zaterdagavond rot zit te vervelen. Ben 34 en woon al 15 jaar samen met mijn vriend en hebben 2 kinderen van 7en 2. Ik werk 5 avondjes van 17.00 tot 20.00. Vriend werkt overdag vanaf sochtends heel vroeg. Als ik savonds thuis kom is het tot uur of half 10 op de bank tv kijken of beetje forummen. Vaak vroeg naar bed omdat hij er vroeg uit moet en ik het ook zo saai vind om dan in mijn eentje te blijven zitten. In het weekend ff boodschappen doen of altijd wel iets doen . Op zich is dat het probleem ook niet echt ,maar meer dat we voor de rest amper iemand zien hier. Vroeger toen we net samenwoonde was ons huis vaak de verzamelplaats en elk weekend wel mensen over de vloer. Hoop vrienden weggevallen,aantal door verhuizing en contact wat verwaterde of verbroken relaties en sommige toen we kinderen kregen . Nu is het totaal tegenovergestelde. Zit soms echt te bedenken wie ik eens uit kan nodigen.vind het altijd zo gezellig en maak het dan ook gezellig met hapjes De avonden dat we visite hebben zijn ook echt gezellig maar is maar o weinig. Kijk er ook echt naar uit als we keer afspraak hebben staan. Maar de zaterdag avond bestaat eigenlijk voornamelijk uit met zijn 2e op de bank tv kijken terwijl vriend constant op de bank in slaap valt. Ik mis het zo erg, Hoor de vrienden en kennissen om ons heen altijd dat ze het in de weekenden zo druk hebben ,maar zou graag eens willen ruilen. Vriend heeft er niet zo een last van,die vind het op de bank hangen savonds wel lekker. Ik weet het is een enorm klaagtopic geworden en weet ook niet echt wat jullie hier nu mee moeten maar ja zat me ff zo hoog. Hebben jullie vaak mensen over de vloer ?
Tja ik ben juist blij dat ik vanavond eindelijk weer eens op ff bank kan ploffen met m'n ventje.. Normaal elke zaterdag en zondag vol. Nu alleen overdag en savonds lekker niks nu Maar, zijn er geen mensen met kids waar je wat gezelligs mee kunt doen? Een x een avondje weg ofzo?
Wij hebben eigenlijk bijna nooit mensen over de vloer, maar gaan wel zelf vaak weg naar vrienden/familie/shoppen ofzo Ik zou er niet aan moeten denken dat bij ons altijd mensen zitten... Maar snap wel dat je er af en toe ff uitwilt
Maj. Hier heeft manlief wat jij hebt.. En ik lijk meer op jouw vriend vrees ik.. Moeder Huismus. (Niet qua slapen op de bank maar ik forum wat, speel een spelletje, film, boek.. Prima) Dus manlief gaat tegenwoordig gewoon weer af en toe stappen. En oppas is geen probleem want ik vermaak me hier prima. Nodig af en toe een vriendin uit enzo.. En dan vind ik het wel prima. Al moet ik zeggen.. Laatst lekker uiteten geweest eens met iemand anders... En dat smaakte wel naar meer. Maar goed.. Dat is dis ook geen probleem
Ik herken het wel. Ik had een heleboel vriendinnen maar die leiden allemaal een ander leven dan dat ik doe. Dus die gaan stappen en door de weeks werken ze en hebben ze geen tijd. We zien elkaar dus nooit meer en het is langzaam bij beetje verwaterd. Nu heb ik via hier een hele groep leuke meiden leren kennen en eens in de zoveel tijd spreken we af super gezellig! Ook heb ik via hier een leuke meid uit de buurt leren kennen en die zie ik regelmatig!
Nou het niet meer stappen enzo is het probleem ook niet zo heel erg,al is een avondje met vriendin uit eten wel erg gezellig. Maar lijkt wel of het onmogelijk is om afspraak te maken. Heb 2 vriendinnen waarvan de ene ook een enorme huismus is en het liefst het hele weekend met vriend films zit te kijken en zelden of nooit in het weekend af wil spreken en de ander die heeft het altijd enorm druk en als ik daar bijv nu een afspraak mee probeer te maken voor een etentje kan ze niet eerder dan sept. Ook 2 bevriende stellen met kinderen maar die zitten ook savonds en in weekend vaak vol met afspraken. Erger me er vooral aan dat elk weekend zo een beetje hetzelfde is. Maar ik ga nu maar even uit de zeurmodus en een Tukkie doen .waarschijnlijk zie ik het morgen een stuk zonniger in
Misschien wordt het tijd om nieuwe vrienden te maken of ga er vaker erop uit met het gezin. Vraag een oppas en ga saampjes uit eten bijv.
Haha grappig, ik zou er namelijk totaal niet op zitten wachten.. mensen die altijd maar af willen spreken.. af en toe vind ik het wel gezellig hoor maar elk weekend bezoek nee.. ik ken ook mensen die elk weekend een verjaardag hebben, nou dan zou ik zwaar depressief worden.. heb er een hekel aan als mijn leven volgeboekt staat met af spraken
Ik kan me dat wel heel erg goed voorstellen. Ik heb meer het probleem dat ik afgekeurd ben en mijn vriend 60 tot 70 uur per week werkt. We hebben (nog) geen kinderen dus ik ben altijd alleen thuis. Mijn vriend heeft de auto nodig voor zijn werk en ik zit dus werkelijk de hele dag altijd maar alleen thuis met de hond (maar die is ouder en slaapt bijna altijd), ik pak wel eens de bus om naar de winkel te gaan maar dan ben ik na 1,5 uur ook weer thuis, dat is werkelijk mijn uitje van de week (ja triest). Als mijn vriend thuis is doen we wel leuke dingen en zien we ook zijn familie wel eens met regelmaat. Maar die 5 dagen dat ik alleen ben zie ik dus niemand helaas en ben dus ook wel vaak eenzaam.
Ik herken me niet in de meesten van jullie. Wij zijn gezegend met een leuke vrienden kring. Heb ook behoefte om leuke dingen te doen met vriendinnen alleen en meestal 1 x per week doe ik dat. Uiteten, theater, film. Wel merk ik, nu ik zwanger ben van de 2de dat ik meer behoefte heb om thuis te zijn. Lekker genieten van de rust en mijn gezin. Tips voor vrouwen die zich alleen voelen: sluit je aan bij een club, sport of vereniging. Of zoek via school, internet een maatje.
Wij hebben niet zo vaak visite. Ik heb niet heel veel vrienden en degene die ik heb, studeren nog en wonen dus verder weg. Van mijn man komen er maar heel soms vrienden langs. Mijn schoonbroertje zit er wel vaak, da's bijna meubilair geworden maar die komt alleen maar "chillen", op de bank hangen dus, dat tel ik niet als visite xD En verder vind ik het vooral vermoeiend als er mensen langskomen. Ik wil hapjes, drankjes, gezellig overkomen maar het kost me ontzettend veel energie om dat te doen. Ben gesloopt als ze weg zijn, dus het maakt me niet zo uit dat we niet vaak visite hebben.
Of via zp... Heel leuk vriendinnetje gevonden dat hier vlakbij woont. En als bonus zijn onze dochters ook dikke vriendinnen
Dat zijn op zich goede tips ware het niet dat ik vroeger op school ook nooit vriendinnen heb gehad, was altijd het buitenbeentje dus daar zal ik er nu ook geen vinden. Sporten kan ik niet, verder zou ik geen club weten. Op internet heb ik me wel eens ingeschreven op een site voor vriendinnen te vinden maar die woonden allemaal erg ver weg dus dat was het ook niet. Het is niet gemakkelijk als je iets ouder bent en je gaat niet meer stappen of zo om vriendinnen te maken terwijl ik er wel echt veel behoefte aan heb en ook heel erg gemakkelijk mensen aanspreek.
Vervelend maar vind wel dat je er zelf bij bent! Zoals bij ons clubje 6 vaste vriendinnen 1 studeert in Amsterdam, 2 in Utrecht waarvan 1 'samenwonend' in studentenhuis, 1 vriendin net klaar met studie woont samen en 1 4 jaar getrouwd en net zwanger Dus allemaal enorm ander leven en allemaal druk. 3e donderdag van de maand eten we met elkaar, vaste prik En als ik in de buurt boodschappen doe of weet ik veel wat met de kleine bel ik ff wie er thuis is of ga gewoon langs! Ook ga ik naar zoveel mogelijk verjaardagen ook van familie Dus misschien toch wat meer initiatief?
Ik herken het; sinds de zwangerschap ben ik hier ook 'Remi, alleen op de wereld' geworden. Iedereen is toch met een eigen leven bezig en er zijn maar weinig mensen die echt aan je denken. Van de 30 mensen die ik per week sprak, ben ik teruggevallen naar hooguit 2 mét geluk, waarvan 1 mijn partner. Grrrmmmbbbll!!!! Dat is best frustrerend als je ineens merkt dat je vrienden had en dan ineens niet meer - enkel omdat je niet meer je werk of studie kunt doen ivm de zwangerschap. Uit het oog; uit het hart. Zo gaat het een beetje. En helaas wonen de vriendinnen die ik nog wel heb, op teveel afstand (dichtstbijzijnd is toch zeker wel 2,5 uur!!!). Dat maakt het lastig. Ik zou gewoon vriendinnen willen hebben waarmee het contact laagdrempelig is en je gewoon een kop koffie kan gaan drinken en na een uurtje ofzo weer op kan stappen - zoiets. Gewoon van beide kanten die gezelligheid. Ik ga eens kijken of ik wat met enkele genoemde tips hier iets kan.
Niet echt vaak, maar daar heb ik ook niet zo'n behoefte aan. Mijn moeder komt 1x per week en mijn vader 1x per maand of zelfs minder. Heel af en toe een vriendin (of ik ga naar een vriendin toe). Eigenlijk vind ik dat ik genoeg heb aan mijn man en dochter haha, en heb ook genoeg te doen. Huishouden (ok, dat valt hier absoluut niet onder hobby's =)), studeren, internetten, ik sta ook graag in de keuken... Kortom genoeg te doen. Maar kan me voorstellen dat wanneer je wel veel behoefte hebt aan sociale contacten het lastig is als je bijna nooit iemand ziet. Dan is tijdverdrijf (in je eentje) daarvoor ook geen compensatie.
Ik heb ook jaren in een soort isolement gezeten, maar toen mijn oudste dochter ongeveer twee was was ik dat zat. En ben dus wat meer alleen erop uit gegaan. Naar een vriendin toe, daar zat dan weer een vriendin van haar, dat werd dan weer een vriendin van mij enz. enz. enz. Ook heb ik heel veel gehad aan facebook. Gewoon om die eerste contacten te leggen. Nu heb ik gelukkig een heel groepje vrienden en vriendinnen om me heen en ga er regelmatig uit. Heerlijk. Mijn man heeft daar helemaal geen behoefte aan dus dat is makkelijk. Hoeven we ook geen oppas te regelen haha.
Ik heb totaal geen vrienden (en niet alleen omdat ik nu in een ander land woon), en ik vind het heerlijk! Ik geniet echt van de tijd die ik samen met m'n mannetje door kan brengen. M'n familie mis ik dan weer wel.
Herkenbaar. Hier mogen er bij mij ook wel wat meer langs komen. Of dat we lekker wat gaan doen. Gebeurd bijna nooit.
@Micchan: Wenen is een heerlijke stad. Ik ben er 2x een lang weekend geweest. Ik zou er zo willen wonen. Er is altijd wat te doen.