Hoi Damens, Weet gewoon niet zo goed waar ik moet beginnen, het verhaal is zo lang! Ga niet alles neerzetten hoor anders ben je nooit uitgelezen. Maar zit er nu gewoon zo doorheen dat ik het echt niet meer weet, Mijn man en ik zijn nu al 6 jaar bij elkaar, de relatie tussen mij en me schoonouders is nooit echt perfekt geweest maar zeker beter als wat het nu is. Ze hebben mij altijd proberen buiten te sluiten, en zijn het luid en duidelijk niet eens met onze relatie. Er is zelfs gezegd dat ze het hopen dat onze relatie stuk zou lopen (Nu alweer ongeveer 4 jaar geleden) tijd daarna al strompelend en met vele ruzie's nog best doorgekomen. 2 jaar gelden is onze dochter geboren, dacht dat het beter ging. Probeerde ondanks alles hun erin te betrekken, mee naar de echo's, kleding kopen, noem maar op! totdat ze geboren werd, dag later kwamen ze samen met andere fam. (allemaal van mijn man zijn kant) op kraamvisite. Maar luisteren ho maar! en dan is het toch al zo moeilijk om je er niks van aan te trekken. Maar werd alleen maar erger, Volgens me schoonouders zijn ze achtergesteld op mijn ouder, zeggen zelf tegen ons kindje "ja want je kent natuurlijk maar 1 opa en oma" of "ja, oma heeft al paar gebeld maar mag niet komen" Ze zien ons dochtertje net zo vaak als mijn ouders en mogen heus komen maar wel wanneer we tijd hebben. Op ons vrijgezelle feest is de bom gebarsten, ze hebben de verrassing van onze vrienden verpest, veel vervelende opmerkingen over mij gemaakt. bijv. "ja sinds ze samenwonen is hij er wel op achteruit gegaan". Me man heeft gebeld en gezegd dat hij de nacht voor zijn huwelijk niet meer bij hen wou slapen omdat hij wist dat ze dan weer zouden gaan zeuren. Nou toen kwam het hoor, Mijn man heeft volgens zeggen geen mening, zou voor mij liegen, MIJN vader is flap drol en een zakke wasser en nog zoveel meer... Mijn man zou tegen mijn vader opkijken en alles doen wat hij zegt en hem aanbidden. Maar ze wisten ook waar het zou eindigen, dat ze geen contact meer zouden hebben met ons. Want dit was een vooropgezet plan van mijn familie. Week later trouwden we, Heb de goede vrede bewaard en ze zijn uiteindelijk wel gekomen, alleen naar de trouwlocatie en feest, okal waren ze voor de hele dag uitgenodigd. Maar nu... Ik wil ze niet meer zien!! ben het strijden zo zat, en dan constand weer de grond ingetrapt worden, hoe goed je het ook probeerd te doen. Weg uit me leven lijkt me heerlijk, weg bij me kind. weg bij me man en gelukkig door het leven gaan! Maar hoe, want het zijn wel zijn ouders? Sorry voor het super lange bericht maar moest even me hart luchten.
Wat een ontzettende vervelende situatie. Ik begrijp dat je je eigen heel ellendig moet voelen. Wat ik enkel niet begrijp is dat je schrijft dat je weg wil bij je kind ? Misschien begrijp ik het verkeerd hoor, maar je dochtertje heeft je hard nodig en kan hier natuurlijk niets aandoen.
Owhh, sorry! Zo bedoel ik het niet, ging over me schoonouders. Dat ik hun weg zou willen: Weg uit me leven, weg bij me kind en man. Nu ik het zo na lees zie ik het pas.
Jeetje wat lastig ... denk eigenlijk dat ze bedoelt dat ze haar schoonouders weg wil hebbe bij haar kind
Hij vind het misselijk makend, hoe zijn ouders doen tegen over ons. En snap me gelukkig heel goed, maar wel ze wel blijven zien! Ik snap het wel, zijn toch zijn ouders. Maar voor mij hoeft het niet meer en wil ook liever niet dat ons kindje daar heen gaat.
Gewoon 'dumpen' die schoonouders. Kan wat jaartjes duren voor je man er ook zo over denkt (lol) maar dat gaat hij dan vanzelf wel inzien. Of niet maar dan is hij zo te lezen niet helemaal wijs en dat bedoel ik niet lullig maar als het echt zulke idioten zijn joh, wat heb je er dan aan, alleen maar ellende. Ik heb zelf soortgelijke schoonouders. De moeder van mijn partner zien we al 3 jaar niet meer (en wil ik ook nooit meer zien) en zijn vader (ze zijn dus gescheiden) zien we misschien 2x per jaar en dat wil ik graag zo houden. Met hem kunnen we nog door 1 deur maar met zijn moeder, van mijn leven nooit meer! Die heeft zich zo debiel gedragen dat komt nooit meer goed. Mijn partner is het met me eens, ook al is het zijn moeder hij ziet (en dat duurde echt wel 5 jaar hoor) nu in hoe ze is en dat ze nooit zal veranderen. Dus kiezen voor het beste!
Hier heb ik het contact met s.ma verbroken. Laat alles over aan mijn man en wat hij ermee wil. Ik ga niet naar haar toe en ze komt ook niet naar ons (alleen met de verjaardag van de meisjes). Het contact tijdens een verjaardag is afstandelijk en koel en ik vind het vreselijk, maar ze ziet mij nog als een tiener, terwijl ik ondertussen ook echt volwassen ben geworden . Belachelijk dat zij zo kinderachtig doen.....probeer er boven te staan en blijf met je man praten. Zoals ik lees staat hij wel vierkant achter je, dat is heel belangrijk! Succes en sterkte! X
Jij zelf hoeft toch ook niet meer bij hun te komen als je dat niet wilt, en je man kan dan alleen gaan naar zijn ouders. Ik snap hem wel, het zijn en blijven zijn ouders. En het is moeilijk om dan de streep voor hem te trekken, dus trek dan je eigen plan wat je schoonouders betreft.
wat een nare mensen, die kun je beter kwijt zijn dan rijk!! lijkt haast wel dat ze jaloers zijn op jouw contact met je eigen ouders? echt belachelijk... ik zou ze ook gewoon de waarheid zeggen en dat je hun niet meer in je leven wilt hebben.
Ben het helemaal eens met Sasjuh. Sowieso, zij jagen jou (en je kind) bij hen weg, als zij hun kleinkind niet meer willen zien is dat hun probleem. Ik zou er snel klaar mee zijn. Heb ook issues gehad met s.m. en dacht ook "dan zie je later je kleinkind niet" maar gelukkig gaat dat nu wel de goede kant op... T put je uit en die energie kun je veeeeel beter in je dochter steken. Btw leuk dat jullie voor een tweede gaan hopelijk lukt t jullie snel!
Bedankt, BB88 wij hopen indd ook dat snel raak is!! Kunnen niet wachten om weer een wondertje op de wereld te mogen zetten. Het is fijn om te lezen dat ik niet de enige ben, want heb echt heel erg het gevoel dat het allemaal mijn schuld is. Al zou ik niet weten wat ik dan fout doe. @ kirst78, dat gevoel dat ze je niet als volwassenen behandelen herken ik zo goed! Ze durven zelf te zeggen dat ik mijn kind verkeerd opvoed..:S @mora27, ik weet wel zeker dat ze jaloers zijn op de relatie die ik heb met mijn ouders. deze is gelukkig ook heel sterk, maar snap gewoon niet waarom je daar jaloers op moet zijn. Ik probeer mijn kind in overleg een goede opvoeding te geven waar we het beide mee eens zijn en ja dat is heel anders als hoe hun mijn man hebben opgevoed maar dan is mijn opvoeding toch niet meteen slecht, ik Hoop alleen dat ik met opvoeding net zo band kan creeeren als die ik heb met mijn ouders. Ik ga nu ook me eigen plan trekken, ik hoef ze niet meer te zien! Ga niet mee naar hun en hun komen er niet in bij mij. Wat me man wil laat ik aan hem over, (want ik snap heel goed dat hij ze wil blijven zien zijn toch zijn ouders) Als hij ons kindje meeneemt zal ik me daar bij neerleggen. Maar zou uiterraard hopen dat dit weinig a niet gebeurt. Op de verjaardag van me kindje mogen ze komen en zal ik zo normaal mogelijk proberen te doen. Al betwijfel ik of ze dan komen want mijn familie is er dan ook en die kunnen ze inmiddels wel uitkotsen! Sorry weer zo lang verhaal, maar allemaal bedankt voor julllie reactie's!!
Ik ga nu ook me eigen plan trekken, ik hoef ze niet meer te zien! Ga niet mee naar hun en hun komen er niet in bij mij. Wat me man wil laat ik aan hem over, (want ik snap heel goed dat hij ze wil blijven zien zijn toch zijn ouders) Als hij ons kindje meeneemt zal ik me daar bij neerleggen. Maar zou uiterraard hopen dat dit weinig a niet gebeurt. Op de verjaardag van me kindje mogen ze komen en zal ik zo normaal mogelijk proberen te doen. Al betwijfel ik of ze dan komen want mijn familie is er dan ook en die kunnen ze inmiddels wel uitkotsen! [/QUOTE] hartstikke goed! jou leven jou gezin,, sjoe! ik heb ook zulke schoonouders en pas toen ik ze de andere kant van de voordeur( de buitenkant) liet zien, zijn ze zich gaan aanpassen. Nadat ze wel twee jaar hier niet zijn geweest. Nog 1 tip van mij, natuurlijk kan ik me voorstellen dat je man de verjaardag van jullie kindje met zijn familie wil vieren, alleen doe dat niet op de verjaardag van je kindje zelf. want dit gaat veel stress en gezeur opleveren, en ze kunne deze sitautie dan uit gaan buiten om hun onvrede met jou te uiten. Vier de verjaardag met hun en je dochter apart. De dag erna, of juist ervoor. De verjaardagen van je dochter, moeten ook voor jou mooie herinneringen zijn. En mochten ze dan irritant gaan doen, zeg je van jo! ik ben even weg ben er zo weer! succes manlief!
Nog 1 tip van mij, natuurlijk kan ik me voorstellen dat je man de verjaardag van jullie kindje met zijn familie wil vieren, alleen doe dat niet op de verjaardag van je kindje zelf. want dit gaat veel stress en gezeur opleveren, en ze kunne deze sitautie dan uit gaan buiten om hun onvrede met jou te uiten. Vier de verjaardag met hun en je dochter apart. De dag erna, of juist ervoor. De verjaardagen van je dochter, moeten ook voor jou mooie herinneringen zijn. En mochten ze dan irritant gaan doen, zeg je van jo! ik ben even weg ben er zo weer! succes manlief![/QUOTE] Daar zeg je indd wat! Bedankt, ik denk dat dat de beste oplossing is. Hoeft mijn familie ook zich ook niet aan hun te storen en komt er zeker minder gezeur en stress.