Wij hebben best wel geluk (Edit: Met onze financiele situatie!). Mijn partner verdiend redelijk goed, wij zitten in een huurhuis. Wij hebben eigenlijk alles wat we kunnen wensen.. ik heb een computer, hij heeft een laptop, we hebben een redelijke luxe tv maar die hebben we gratis gekregen van onze grootouders toen we verhuisde. Mijn dochter van twee heeft net zoals alle kinderen in de familie voldoende speelgoed. Duplo, treintjes, autotjes, poppenwagen etc. Het is wel veel misschien voor een normaal gezin maar in onze omgeving lijkt het normaal. Haar neefjes en nichtjes hebben ook zoveel.. Alleen wij hebben twee stelletjes als vrienden die het niet zo breed hebben als ons. Dat geeft een hoop schuldgevoel.. Een setje vrienden v(19) m (28). Man is bijna klaar met al zijn schulden aflossen in een hoop jaar. Hun hebben geen computer, Alles is tweedehands en gebruikt bij hun. (Ik heb niks tegen tweedehands maar daar kun je zien dat het in wat slechtere staat is). Ik ken dat meisje al vanaf mijn geboorte, niet altijd contact gehouden. Ze is niet echt super intelligent maar ze heeft een hard van goud. Zij zit vanwege een aantal klachten thuis, 6 maanden zwanger en hij werkt. Nu gaan ze zelf ook vrij onverantwoordelijk om met hun geld maar ze werken er wel aan, samen met ons hebben ze budgetten gemaakt en we hebben al hun financien op orde gekregen, over 2 maanden zijn hun schuldenvrij en houden ze ook gewoon 300 euro over in de maand om lekker zelf te kunnen uitgeven (na eten en vaste lasten en clubs, en uit eten) Vooral mijn vriend heeft het er ook moeilijk mee.. laatst kwam hij er mee van kunnen we ze geen box cadeau geven.. Laatst kwam ze naar mij toe dat ze baalde dat ze geen 3d echo konden laten maken omdat ze dat gewoon niet konden betalen.. edit: Terwijl ik dit schrijf stuurt mijn vriend mij een bericht op facebook "ik vraag me af of wij iets kunnen betekenen alsin het verzorgen van een 3d echo en het er naartoe rijden" Het liefst zou ik ze zo graag wat cadeau geven, maar ik ben bang dat ik dan maar blijf moeten geven.. en zó breed hebben we het nou ook weer niet. Wij zijn ook aan het sparen voor ons huwelijk, een nieuwe auto, onze eigen kinder uitzet. (We zijn slecht in sparen). De andere stel komen rond van een uitkering, deels terechte medische problemen, die hebben het wel iets beter rond. Nette kleding. Nettere mensen, alleen gewoon veel pech gehad in hun leven. Die hebben veel tweedehands maar dan ook net tweedehands.. Deze praten we iets minder mee, maar ik vind het gewoon wat moeilijk. Als mijn zwangerschap goed verloopt weet ik dat ik bepaalde dingen ga kopen wat hun misschien niet kunnen betalen.. en dat is voelt zo dubbel aan.. Laatst hadden we een gesprek en uit het niets zei een van die meiden zo van goh, jij zal vast wel een mooiere kinderkamer krijgen als die van mij.. ik stond echt even moeilijk in mijn mond.. ja wij kunnen beter kopen dan tweedehands, ik heb maar tegen haar gezegd dat je dat niet kan weten, misschien koop ik wel dingen in een afschuwelijke smaak waar jij niet van houd! Heeft iemand hier ook mee gezeten? Zelf het geluk hebben en niet echt weten wat je er mee kan.. Hoeft niet per se in een zwangere omgeving te zijn.. maar gewoon b.v. dat jij net een nieuwe auto hebt gekocht en je hebt een setje vrienden die gewoon met de fiets gaan omdat ze geen auto kunnen betalen..
Nee, zelf nog nooit hiermee te maken gehad. En om je heel eerlijk te zijn vind ik jouw kijk op het leven wat vreemd. Geluk zit 'm voor mij (en ook voor mijn omgeving) niet in materialisme. Ookal heeft iemand twintig auto's en een villa van heb ik jou daar, dan kun je alsnog heel ongelukkig zijn. Ik prijs mezelf gelukkig met alle vrienden en vriendinnen om me heen, om wie zij zijn als persoon. De gesprekken die ik met ze kan voeren, de steun die ik van ze krijg als ik het moeilijk heb, het luisterend oor dat we elkaar kunnen bieden. Meid, het gaat er mijns inziens helemaal niet om hoeveel geld je te besteden hebt per maand. Laat dat dus ook los, ik denk dat jouw vrienden het ook helemaal niet op die manier bekijken.
Ja hoor, hier ook aan de orde. Maar wat jij zegt over jouw vrienden, gaat hier ook op: zij gaan ook niet heel verantwoordelijkheid met hun financiën om. Heel bot misschien, maar ik kan er dus niet mee zitten. Nog twee maanden en ze zijn uit de schulden en zullen dan ongeveer 300 euro per maand overhouden? Er zijn genoeg gezinnen die daar een moord voor zouden doen... Wat je niet hebt, kun je ook niet uitgeven, dus dat wordt dan geen 3D-echo. Of jullie dat cadeau willen doen, is uiteraard aan jullie, maar uit medelijden zou ik het niet doen.
Het is en blijft lastig maar een 3d echo kado doen zou ik in zo'n situatie niet doen ( weet je wat voor speelgoed of kleertjes je daarvan kunt kopen dit lijkt mij dan belangrijker) En ik snap alleen niet dat vrienden zeggen onder elkaar van dat jij wel een mooiere babykamer zal krijgen. Dan vind ik ze persoonlijk wel raar je kan voor weinig een mooie kamer op marktplaats krijgen beetje creatief zijn enz..... Dus ik vind mensen die zeuren om dat soort dingen ontevreden mensen want het gras blijft ergens anders altijd groener geniet van de dingen die je wel hebt en probeer je dromen na te leven op de manier die wel kan. Dat het lastig is natuurlijk maar met miepen berijk je niks groetjes kim
tja ieder zijn eigen verantwoording. Hier ken ik ook mensen die minder geld te besteden hebben..of ons vragen waar we het van doen. En soms blijkt dan dat ze heel anders met hun geld omgaan en soms blijkt dat ze echt minder inkomen hebben. maar daar ga ik me zeker niet schuldig over voelen. Ik heb jarenlang met heel weinig geld moeten doen, dus ik weet hoe het is..en het is echt niks ergs hoor. Ja soms is het jammer dat je bepaalde dingen niet kunt doen, of er langer voor moet sparen..maar zolang je gewoon kunt leven is er niks "arms" aan. En als jullie het geld hebben en het leuk vinden om ene 3d echo kado te doen moet je dat zeker doen..maar voel je vooral niet verplicht!
ow en trouwens..wij hebben niks te klagen over inkomen..maar sommige dingen koop ik ook tweedehands..bijvoorbeeld een box..2 kastjes voor op de kinderkamer en de kinderwagen zijn hier 2e hands. Waarom? omdat ik weet hoe weinig je sommige dingen gebruikt en 2e hands is vaak nog in prima staat! en vaak zie je daar niks meer van als ze een likje verf of een wasbeurt hebben gehad dat je vriendin zo'n opmerking maakt zegt al wel een beetje hoe ze denkt en met geld omgaat
Als jullie het kunnen missen.. En jullie het ze gunnen dan zou ik ze wel de echo cadeau doen.. Dit is iets dat ze nooit meer over kunnen doen. Een nieuwe box of iets anders is helemaal niet belangrijk.. En ik zou dan ook niet bang zijn dat je maar blijft geven hoor.. Maar die echo is zo bijzonder,, zo'n cadeau zou ik mijn vrienden wel gunnen.. ( bij een volgens kindje kunnen ze dit waarschijnlijk zelf betalen toch?) Gewoon doen.l hun blij, jullie blij!
300 euro per maand overhouden is best veel! Ze kunnen het beter sparen dan uitgeven. Hoeveel gezinnen houden iedere maand 300 euro over? Denk eerder aan hoe knap het is dat ze hun schulden hebben afgelost, em daar echt voor zijn gegaan. Ik zou ze dat niet cadeau doen. Wij zijn gewoon modaal denk ik, maar doen ook geen drieD echo omdat het zo duur is.
Nu ja, het is soms niet anders. Wij kennen ook mensen die het minder breed hebben. Aan hen geven we ook niets. Vorige week heb ik hun kinderen meegenomen naar een pretpark omdat ze zoiets zich niet kunnen veroorloven. Maar het blijft bij zulke dingen. Net zoals je schrijft, soms beginnen mensen te denken van: "als ik mijn wens uitspreek, dan zal X wel moeite doen om het te verwezenlijken" 2de Hands... heel eerlijk? Wij kunnen ons veel veroorloven (met mate natuurlijk) maar er zijn dingen die bij ons de hele Familie doorgaan. Zo is onze box al 15 jaar oud en 6 kinderen verder... Als het in goede staat is, waarom nieuw? Ook kleren! Ik heb onze dochter voor deze zomer nieuwe kleren gekocht... tja, die Tomatenvlek blijft helaas toch een beetje zichtbaar nadat ze het kleedje nog maar 4 keer heeft aangedaan. Het is nieuw, maar ziet er toch nu toch ook een beetje 2de hands uit...
Nee, niet in deze specifieke situatie gezeten. Wél aan de andere kant. En uit mijn oogpunt kan ik je zeggen dat jij je absoluut niet schuldig moet voelen. Ik weet natuurlijk niet hoe jouw vrienden erover denken maar ik heb NOOIT jaloerse gevoelens gehad jegens mensen die het financieel beter hadden dan ik. Ik heb echt ontzettend in de shit gezeten maar heb dan nooit afgespiegeld op een ander onder het mom van 'ik wil niet weten wat jij allemaal koopt want IK......" Nee, waarom? Tuurlijk besef je je dat een ander inderdaad een mooiere kinderkamer zou kunnen kopen. Tuurlijk is het besef er maar uit besef kwam bij mij strijdvaardigheid. Zo klinkt dat stelletje uit je verhaal ook, ik bedoel; ze zijn dus wel echt bezig met het verbeteren van de situatie. Dat stelletje die niet om kan gaan met geld; mja daar zou ik me dan dus al helemaal niet schuldig gaan voelen. Dat is toch echt een kwestie van 'eigen schuld'. Nee, voel je niet schuldig. Of je de echo cadeau wilt doen moet je zelf weten natuurlijk maar ik zou er zeker niet vanuit gaan dat dat een deur open zet naar de gedachte 'dan kunnen we hen ook wel vragen om dit, dat, zus en zo!'.
Eens met Josie en Novaa. Ik zou er echt niet mee zitten. Dat houd je toch altijd, er zullen altijd mensen zijn die (veel meer) te besteden hebben dan jijzelf, tenzij je Bill Gates of Warren Buffet bent. Kortom, c'est la vie. En deze mensen hebben het er zelf naar gemaakt ook nog eens. En het klinkt heel hard, maar als ze denken niet genoeg geld te hebben voor de leuke of mooie dingen voor hun kind hadden ze beter nu (nog )niet zwanger kunnen raken.
+1 bericht komt erg materialistisch ingesteld over. Misschien zijn je vrienden met veel minder spullen wel tien keer zo gelukkig als jou? En die ene vriendin die zegt jullie zullen wel een mooiere babykamer krijgen al ons... Misschien gewoon niet teveel nadruk er op leggen dat jullie duurdere spullen hebben??
Met geluk hebben bedoelde ik dat we geluk hadden met onze financiele positie, niet met levensgeluk hoor! Dat heb ik nooit zo bedoeld. Wij zijn allebei redelijk gezond, mijn vriend heeft geluk getreft met zijn werk. Je kan nu ook goed werkloos zijn zonder dat het jou schuld is..
Ik zit hier niet mee.. Ik heb vrienden die (heel) weinig verdienen en vrienden die het tienvoudige verdienen van wat ik verdien. We zijn allemaal gelijk en ik behandel de een niet anders dan de ander (en zij mij gelukkig ook niet) Ik vind het wel heel aardig van jullie om iets als een echo kado te geven, maar dan puur omdat jullie goede vrienden zijn en niet uit medelijden...
Ik heb mijn vriendin wel een pret echo kado gegeven en mijn babykamer(overgenomen voor een schijntje) en een zooi kleertjes gegeven. Waarom? Omdat ik 100% zeker weet dat zij er zo blij mee is en dankbaar! En vooral, je bent er voor elkaar, in wat voor tijd dan ook. Ik zou er niet over na hoeven denken dus. En omdat je een echo kado geeft betekend niet dat je ook meteen een hele garderobe hoeft te geven, toch?
Tsja en daar heb je dus niet altijd een handje in. De vriendin waar ik t net over had, heeft er zeven jaar over gedaan om zwanger te raken. Lukte maar niet. Man raakt baan kwijt en zij spontaan zwanger, wat zou jij doen in zo een situatie?
300 euro overhouden nadat je alle vaste laste lasten betaald hebt EN uit eten ben geweest? Hallo, daar zou ik dan geen medelijden mee hebben hoor. Hielden wij maar zoveel over.... Vervelend voor ze dat ze het nu wat minder hebben maar uiteindelijk hebben ze dat zelf gedaan. Jullie hebben hen geholpen de boel weer wat op orde te krijgen. In mijn ogen is dat meer dan voldoende. Jammer voor haar dat ze geen pret-echo kan laten maken maar dat is dan jammer. Dat is een luxeprobleem, geen basisbehoefte voor de baby. Jullie hebben zelf nog genoeg uitgaven de komende tijd. En wees eerlijk, jullie werken toch hard genoeg voor je geld? Ik snap je aan een kant wel hoor maar geven geven geven is dweilen met de kraan open. Er is altijd wel iets dat ze nodig zullen hebben. Nu is het een echo en een box, dan is het een fietszitje en dan weer een stuk speelgoed of kleding.
Mee eens. Sommige mensen blijven maar denken dat alles maakbaar is en je hele leven te plannen valt.. Zo werkt het natuurlijk niet!
Het is heel moeilijk weet ik uit ervaring, alleen heeft mijn vriendin me nog nooit ergens om gevraagd. Ik weet dat ze het soms financieel moeilijk hebben, maar ik zie ook dat er een motor gekocht wordt ipv nieuwe deurtjes voor de keukenkastjes (ja mijn vriendin heeft een keuken zonder deurtjes voor de kastjes) Maar we blijven gewoon gelijkwaardig en ik voel me ook niet bezwaard omdat ik mijn financiën beter op een rij heb als hun dat hebben.
De op komt inderdaad wat materialistisch over, maar dat is ook logisch, want het is een materialistisch onderwerp. Dat wil nog niet zeggen dat ts materialistisch is. Ik zou niet te veel de nadruk op een verschil in financiële middelen leggen, want daarmee maak je de verhoudingen in je vriendschap ongelijkwaardig. Je kunt best eens af en toe iets kleins doen. Dat kan iets zijn dat ze echt nodig hebben, maar er is ook best iets voor te zeggen om iets te doen wat totaal niet nodig is, maar luxe, omdat ze zoiets zelf nooit zouden doen en het dus echt een bijzonder extraatje is. Grote dingen zou ik echter mee oppassen en zeker structureel, want dan gaat je vriendschap op een gegeven moment een balans worden, in plaats van dat je gewoon vrienden bent. Wij hebben een alleenstaande vriendin met vier kinderen, die het niet bepaald breed heeft. We hebben wel eens kleine dingetjes voor haar gedaan, maar verder niet. We hebben wel eens wat geld aangeboden om sinterklaascadeautjes voor de kids te kopen, we hebben weleens een weekeindje op de kids gepast, we zijn wel eens bij haar gaan lunchen met een grote zak verse broodjes van de bakker, we hebben ze wel eens allemaal op een luxe ijsje getrakteerd, dat soort dingen. Maar we hebben ook vaak zat bij haar gegeten zonder dat wij iets bijdroegen. Eén keer heb ik daarbij wel het gevoel gehad dat ik hun eten zat op te eten en dat voelde wel rot, dus toen heb ik niet te veel gegeten. Toch ben ik de keer erna weer gewoon blijven eten toen zij het aanbood. Ik heb wel iets beter door gevraagd of het echt wel uit kwam, maar ik wil toch zeker leuke dingen met elkaar blijven doen, die horen bij een vriendschap en gezellig samen tafelen hoort daar wat mij betreft zeker bij. Die opmerking van "jij krijgt vast een mooiere kinderkamer" vind ik trouwens wel een bittere bijsmaak hebben. Ik weet niet goed hoe ik daarop zou moeten reageren omdat er echt iets van afgunst uit klinkt. Ik denk dat ik zou zeggen dat ze daar misschien wel gelijk in heeft en vragen of ze dat vervelend vindt. Misschien is het dan aanleiding voor een gesprek, waarbij je dit probleem bespreekbaar maakt. Zo'n opmerking zegt echter meer over haar dan over jou en ik zou je daardoor zeker niet schuldig gaan voelen. Als je vanuit een schuldgevoel allerlei dingen voor hen gaat kopen, wordt de relatie sowieso al ongelijkwaardig. Daarnaast zou ik me afvragen of zij hetzelfde voor jou zouden doen, als de situatie over vijf jaar omgekeerd zou zijn. Iedereen in de wereld heeft nu eenmaal niet hetzelfde te besteden. Dat moeten jouw vrienden accepteren en jullie zelf ook.