Nav het topic waar heb je spijt van/of had je anders gedaan. Vroeg ik me af, wat zijn juist de dingen waar je trots/blij mee bent dat je het gedaan hebt. Ik zal aftrappen: ik ben blij dat ik de baan heb afgewezen die ik aangeboden kreeg, zeker als ik mensen erover hoor praten die er wel werken! Het gras is niet altijd groener bleek uiteindelijk.
Ik ben erg blij dat ik toch de curcus nagelstyling doe. Elke avond met erg veel plezier en passie zit ik aan de tafel
Ik ben er erg trots op dat ik mijn oudste voor een groot deel zelf heb opgevoed, zonder medicijnen (hij heeft adhd en is autistisch) Dat ik voor hem en mezelf heb gekozen destijds en van de ene kant van het land naar de andere ben verhuisd, puur om voor ons tweetjes een nieuw leven op te bouwen. Ik ben inmiddels wel hertrouwd en ben nu zwanger van de 4e, maar met mijn oudste van bijna 17 heb ik een hele sterke band, want wij zijn samen tegen de rest van de wereld ingegaan.
Ik ben er erg trots op dat ik m'n opleiding gehaald heb, ondanks dat ik er een half jaar langer over heb gedaan. Doorzetten zou ik, al viel het niet altijd mee. Ik was ziek, had buikpijn, zo what? Zou je zeggen. Ik viel 20 kilo af zonder er wat voor te doen, lag soms wekelijks op de spoedeisendehulp omdat ik gek werd van de buikpijn, alleen wees op blindedarm ontsteking alleen bevestigde de ct scan dit niet. M'n bloed liet wel wat zien, alleen wat? Heb alle artsen in het ziekenhuis gezien, er werd zelfs gepraat over hodgkin etc. Uiteindelijk een arts gevonden die met op mijn aandringen na een half jaar een kijkoperatie wilde doen, en wat bleek.. Een chronische blindedarmontsteking.. Maar toch heb ik dat rot diploma gehaald!! Woeiiii
Op mij 18e moeder te zijn geworden van een prachtige zoon van nu inmiddels al 11 jaar terwijl iedereen om mij heen het beste vond dat ik een abortus liet doen.
Echt pfff ongelooflijk he dat mensen zoiets zeggen Nou daar mag je zkr trots op zijn en nu ben je een super jonge mama heerlijk!!
Waar ik blij / trots mee/op ben? De keuze van mijn echtgenoot Het krijgen van kinderen Het aanvaarden van het vertrek aanbod in mijn laatste baan
Ik ben trots dat ik jaren geleden mijn havo-diploma heb gehaald, terwijl ik drie keer eindexamen heb moeten doen. Ik wilde perse naar de hbo. Uiteindelijk daar vertraagd en ook versneld, binnen 4 jaar diploma op zaak. Twee jaar in die richting gewerkt, Nu werk ik alweer ruim een jaar ergens waar ik niets aan mijn diploma heb... Maar ik doe bijna alles wat mijn gediplomeerde collega's ook doen, puur door mijn leergierigheid.
Dat ik een jaar geleden gezond ben gaan eten en een keer per week ben gaan sporten. Met als gevolg dat ik nu een gezond lijf heb en nu zeker 5 uur per week sport. Ben er ook enorm trots op dat ik 8 weken na mijn meniscusoperatie de strong viking run heb kunnen uitlopen. Dat is een run door zand, paden, water etc met obstakels , 19 km lang en 33 hindernissen. Heb maar 3 weken kunnen trainen voor die run na de operatie en echt heel erg trots dat ik op doorzettingsvermogen, en steun van 2 kanjers bij me, hem heb uitgelopen. Mentaal ben ik sinds ik ben gaan sporten ook enorm gegroeid, mening van anderen doet me steeds minder, ben een positiever mens geworden en ja daar ben ik echt heel trots op!!
Ik ben trots op de relatie die ik met mijn man heb en nog trotser op de manier waarop wij onze kinderen opvoeden, ookal lijkt die manier te verschillen van bijna alle andere ouders in onze omgeving. Ik ben trots op mijn kinderen. Ik ben er trots op dat ik sterk ben gebleven na een k*tjeugd en het nu, zonder familie, erg goed voor elkaar heb. Ik ben er trots op dat ik mijn HBO-opleiding met succes heb afgerond ondanks allerlei narigheid in mijn privéleven in die tijd en ik ben er trots op dat ik een leuke baan heb (en nee, niet eens eentje die goed betaalt...)
Ik ben heel blij dat ik destijds een kaartje voor mijn man heb achtergelaten op zijn werk (met mijn email erop, wilde hem beter leren kennen en voilà ) Dat we vroeg aan kinderen wilden beginnen, want als ik over tien jaar dit traject nog had moeten volgen weet ik niet of ik het zou trekken onder tijdsdruk (nu blijkt dat vervroegde overgang veel in de familie voorkomt) Verder ben ik heel blij dat ik eens samen met iemand anders een Sinterklaasactie heb opgezet voor iemand die het heel goed kon gebruiken. Niet omdat ik me dan goed voel over mezelf, maar omdat ik zag hoe blij ze ermee waren.. deed me goed. Een van de mooiste dingen ooit, want zo verdiend..
Ik ben blij dat ik na jaren van angst toch verder de mmm inbengegaan en ik een prachtige zoon heb die mij de meest trotse mama maakt
Ik ben trots op hoe ik als een leeuwin heb gevochten tijdens de ziekte periode van mijn zoontje, hem bijna een jaar lang letterlijk doodziek heb verxorgt waarbij we alles zelf deden en daarnaast ook mijn oudste niet heb verwaardeloost
Ik ben zo trots op mezelf dat ik alles zonder mijn moeder doe, 10 jaar geleden heeft ze me verstoten en zei dat ik toch nergens terecht kwam en moet je me nou zien
Dak toch ben begonnen met rijlessen, en een maand geleden dan ook bij 2e x examen geslaagd ben voor m'n rijbewijs! Had al sinds m'n 12e buikpijn als ik aan rijlessen/autorijden dacht haha... en uiteindelijk viel het dan toch mee
Ik ben trots op mijn rijbewijs, die ik bij de 3e x eindelijk haalde! Oja, en ik ben trots op mijn man, die welliswaar nog met 2 andere familieleden ons melkveebedrijf runt, maar heel erg druk bezig is om het voor onze toekomst klaar te maken. En ik ben ook trots op mezelf, dat ik zo goed door mijn zwangerschap kom, zonder hele vervelende kwalen. En natuurlijk nu al trots op onze kleine uk die het tot nu toe heel erg goed doet!