Hoi iedereen, Op dit moment ben ik 17 weken zwanger. Al in de 13 week begonnen de bekkenklachten en daarna is het erg snel gegaan. Op dit moment kan ik eigenlijk niet meer op of neer. Zitten gaat maar een paar minuten, daarna moet ik constant van houding veranderen en is eigenlijk ook niet uit te houden. Lopen gaat met hele kleine stapjes, maar ook maar een paar meter. En slapen is helemaal een drama! Ik heb al best een flinke buik, dat werkt ook niet echt mee Het enige wat nog enigzinds uit te houden is, is fietsen (ongeveer 10 min per dag) Omdat ik zittend werk doe ben ik al 1,5 week thuis. Ik werk ik een jong team en ben de eerste zwangere vrouw ooit op de zaak! Niemand heeft er dus ervaring mee en ik merk dat het geduld op aan het raken is. Maar hoe graag ik ook zou willen werken, uit bed stappen duurt al een kwartier! De verloskundige heeft me aangeraden veel rust te houden en me doorgestuurd naar de fysiotherapeut. Gisteren ben ik voor het eerst geweest. Nu was het een gewone fysiotherapeut, dus niet gespecialiseerd, en ze zei gelijk bij binnenkomst dat ik volledige bedrust moest nemen! Beetje kort door de bocht, ze had me niet eens onderzocht! Vanavond heb ik een afspraak met een gespecialiseerde fysiotherapeut. Door de stress van de pijn en het onbegrip van mijn werk heb ik ook heel erg last van harde buiken. Soms wel 4/5 keer per uur. De verloskundige zegt dat ik rust moet nemen, maar ik ben al thuis, meer rust als dit ga ik niet krijgen! Over 2 weken heb ik een afspraak met de Arbo. Het is helaas een mannelijke arts, had eigenlijk op een vrouw gehoopt. Wie heeft ervaring met deze klachten al zo vroeg in de zwangerschap? en hoe toen verder? Want hoe ontzettend in de wolken en blij ik ook ben met ons kleine wonder, op dit moment weet ik echt niet hoe het verder moet, elke dag voelt een beetje als overleven.. Liefs, Anne
Lieve Anne, Mijn zus is hoogzwanger en heeft ook al enige maanden last van bekkeninstabiliteit. Zij werkt ook niet meer zoveel als eerst en bij haar op het werk doen ze er echt moeilijk over. Ik zou het zeker rustig aan blijven doen. En die fysio van vanavond lijkt me een stuk belangrijker . Die weet waar ze het over hebben denk ik zo. Probeer die Arbo-arts goed uit te leggen waar je last van hebt en uitleggen waar je beperkingen liggen. Heb je ook iets van je verloskundige op papier staan? Anders kan je dat misschien meenemen naar je Arbo-arts. Trouwens, je hoeft je geen zorgen te maken over je werk. Je baas krijgt je ziekzijn helemaal vergoed van het UWV. Maar ja... ik heb makkelijk praten. Ik weet van mezelf dat ik me ook schuldig voel ten opzichte van mijn werk dat ik er nu niet ben, maar je moet gewoon echt in staat zijn om te werken en het anders echt niet doen. Het is niet goed voor je beebje en voor jezelf. Dus één tip: laat je niet gek maken en luister naar jezelf! Liefs en succes, Josien
Ik ben 23 weken en heb ook erg veel last van bekkeninstabiliteit. Sinds 2 dagen vooral erg boven mijn schaambeen *auw*. Ik ben nu ook anderhalve week thuis (deze week nog en maandag weer werken) en doe ook zittend werk. Juist het opstaan vanuit zitten is zo pijnlijk. Mijn gyn zei vorige week al dat het waarschijnlijk op is en ik met verlof moet gaan. Maar ik wil helemaal nog niet met verlof. Daarbij gaan we de piekweken in en is het hardstikke druk. Ik kan eigenlijk helemaal niet gemist worden. Ik voel me zo schuldig als ik nu al met verlof zou gaan maar aan de andere kant weet ik ook niet hoe ik het moet volhouden. Het is moeilijk maar je kindje gaat nu even voor. Als je rust moet houden dan is het niet anders. Ik weet hoe moeilijk het is om er aan toe te geven. Misschien naar een bekkenfysio en het eens overleggen?
Begrijp wat je bedoeld, ik voel me echt schuldig tegenover mijn werk, aan de andere kant weet ik van mezelf dat ik me echt niet aanstel, en dat ik niet voor niets thuis ben. Helaas geeft mijn leidinggevende me erg het gevoel dat ik wel iets heb om me schuldig over te voelen Maar goed, ik ben gisteren wel naar de fysio geweest. Die schrok er eigenlijk van. Zoals ik al zei, ik kan bijna niet op of neer.. ik moet nu voorlopig met 1 kruk lopen om mijn bekken iets te ontlasten. Vrijdag weer terug. Ze heeft me ook wat tips meegegeven om beter te kunnen zitten en slapen. En... echt rust houden. Ik mag wel lopen, maar niet te lang. En zitten op een bureaustoel zag ze ook niet helemaal voor zich. Dus ik wacht maar rustig de arbo af, desnoods vraag ik de fysio een brief te schrijven! Liefs, Anne
Ik had al vroeg in mijn zwangerschap BI.Ik ben al vanaf 7 weken zwangerschap thuisgebleven(ook omdat ik zo misselijk was) Maar nu is Elena al 7 maanden en kan ik nog niet werken door mijn BI. Omdat ik toch 1 maand ben gaan werken heb ik nu ook een ontsteking op mijn bekken erbij dus nu MAG ik niet meer werken tot ik 'genezen' ben,moet zware medicatie nemen tegen de pijn en terug naar de kinésist. Dus doe echt rustig aan en blijf desnoods thuis.Want als je door blijft gaan(zoals ik heb gedaan) word het mischien toch zo erg dat je echt langere tijd moet rusten. Dus rustig aan hé
Ik ben vanaf 16 weken al 50% gaan werken vanwege bi. Gelukkig heb ik een baas die daar wel begrip voor heeft. Ik was trouwens met mijn klachten naar de huisarts gegaan en hij heeft mij voor mijn klachten doorverwezen naar een cesartherapeute. Ik weet niet of een briefje van de huisarts meer effect heeft? In ieder geval moet je echt proberen je niet schuldig te voelen (had ik ook last van hoor!), want dat is echt niet nodig. En helaas zijn er gewoon mensen die nog steeds denken dat bi tussen je oren zit, ook al zit het tussen je billen en doet het echt pijn! (om het zo maar even te zeggen...). Kom voor jezelf en je kindje op, meis! Echt, je eigen gezondheid en die van je kindje gaan nu even voor! heel veel succes en sterkte!
En heb je de Arbo al gesproken? Ik had zelf al vanaf 8 weken last van mijn bekken, maar ik had het ook al VOOR dat ik zwanger was dus ik bgrijp je goed. Ik kreeg pas later echt een buik dus mensen begrepen er vaak niks van. Ze denken toch vaak dat het komt door het gewicht van de buik of zo. Hoe dan ook, ik heb een tijdje halve dagen gewerkt. Ik werkte als verpleegkundige en kon dus lopen/staan/zitten behoorlijk afwisselen. Maar met een week of 17/18 mocht ik na overleg ARBO, Leidinggevende en Fysio naar huis. Ik berijp heel goed dat je je naar voelt als mensen je niet begrijpen. Maar probeer het toch naast je neer te leggen. Het is al moeilijk genoeg om onder deze omstandigheden nog te genieten van je zwangerschap, ga niet zitten piekeren over wat anderen misschien denken. Jij (en je kindje) moet nog de rest van je leven doen met dit lichaam, het is duidelijk dat het je nu een halt toeroept. Kun je niet een keer met kruk en al bij je werk langs? Klinkt misschien raar maar als ze zelf zien hoe moeilijk het is hebben ze misschien wat meer begrip.....
Hoi, Ik heb ook last van BI. Ik ben nu 2 weken thuis geweest, omdat ik ook niet meer op of om kon. Slapen lukt bijna niet en draaien is al helemaal een probleem. Maandag ga ik weer voor 2.5 uur proberen te werken, tja dat thuis zitten heeft voor mij ook geen nut, want hier zit ik ook. De eerste week waren ze op mijn werk niet blij, maar ik heb hun de HA laten bellen en die heeft alles precies uitgelegd dat ze het er dus wel mee eens waren en dat ik eerst maar eens aan mezelf moest denken. Misschien is dit een optie? Succes