Eerlijk gezegd vind ik het "stiekem" juist erg leuk. Het lijkt mij juist heel bijzonder om 2 kinderen met een andere huidskleur te hebben! "Vroeger" dagdroomde ik ervan om een kind met kroeshaar te " krijgen" van een lekkere donkere Afrikaan ofzo haha. En halfbloedkindjes vind ik vaak zo mooi, eerlijk gezegd (veel) mooier vaak dan blanke, maar goed, dat is mijn mening. Wees trots op je kinderen en laat je niet zo leiden door die meningen van anderen, het is JOUW leven, JOUW gezin, JOUW kinderen etc. En niemand anders dan jijzelf en je partner bepaald of je een kind "krijgt" of niet.
Haha en.. Ben je nu zwanger van een mooie donkere Afrikaanse man Ik herken het trouwens wel, ik wilde vroeger ook altijd een halfbloed kindje met van die mooie bruine ogen. Ik heb nu 2 zeer blanke kindjes, fel blauwe oogjes en nog blonder dan blond
Ligt bij mij ook aan de situatie. Iemand die op 5 jaar tijd 3 kinderen krijgt van 3 verschillende vaders en waar duidelijk is dat minstens 2 kinderen compleet ongepland waren, daar kijk ik anders naar dan iemand die 4 kinderen heeft van 3 verschillende vaders in 10 jaar tijd, maar bijvoorbeeld met 2 van de vaders wel een stabiele basis had. Lijkt mij alleen wel moeilijk en een gepuzzel als al die vaders hun rechten opeisen en de kinderen geregeld willen zien of co-ouderschap willen.
Tja, wat ik ervan vind? Kan nu een heel correct en doordacht antwoord gaan geven over dat het leven soms zo loopt en wie ik ben om daarover te oordelen, maar als ik van iemand hoor dat ze 5 kinderen bij 3 verschillende mannen heeft dan schiet er in 1e instantie toch iets minder vriendelijks door mijn hoofd... Tuurlijk ken ik de situatie niet en nogmaals wie ben ik om erover te oordelen, maar ik vind het wel apart. En dan heb ik het niet over meerdere kinderen van 2 verschillende vaders, daar ken ik er zoveel van... De moeder van een vriend van mij heeft 5 kinderen van 3 verschillende vaders. Hoewel hij zijn broers en zussen als 'echt' beschouwd, denkt hij wel het zijne over zijn moeder. En dat vertelt hij ook gewoon eerlijk, want als kind heeft hij er zelf ook onder geleden en dat neemt hij haar nog steeds een beetje kwalijk.
Zoals je kon lezen is mijn 2e een ongelukje geweest. Door anticonceptie heen. Dus ja.... Ik had een half jaar een relatie en toen zwanger. Kon er weinig meer aan doen he.
Overigens heb ik inmiddels wel bepaalde eisen gesteld voor mezelf en de kids. Wilt mijn partner nog een kind sta ik daar open voor. Maar hij zal wel op zijn knieen moeten. En hij zal toch nooit geen overhaaste beslissingen maken dus dan zou het ook een meerjarenplan worden. Overigens is het kleine leeftijdsverschil hier alleen maar positief geweest, hoewel ongepland. Mijn kinderen zien elkaar echt als broer en zus. Ze hebben een hechte band en mijn dochter vindt het niet meer dan normaal dat er gekleurde mensen zijn. Haar vader ziet ze van foto's die ik bewaard heb voor haar en zijn familie ziet ze soms. Ze heeft een halfbroer van 13 en waarschijnlijk ook een halfbroer nu in afrika. Haar oudere halfbroer is lichtbruin net als haar en de rest van de neefjes en nichtjes ook bijna allemaal. De ooms/tantes/opa en oma zijn donkerbruin en dat vindt ze leuk. Hier is iedereen wit zoals zij dat zegt, maar dan moeten we maar even wat meer in de zon gaan liggen volgens haar. Mijn zoontje heeft ook een halfbroer bij zijn vader. Niemand die tott nu toe iets vervelend vind, ze vinden het juist alleen maar gezellig. Ik kan mij voorstellen dat dit ook anders zou kunnen zijn. Ook is de relatie tussen de nieuwe partner en oude kids enorm belangrijk in mijn ogen. Heb ook een vriendje gehad die onderscheid ging maken tussen mijn kinderen en al helemaal tussen zijn kind en die van mij (zijn gewelddadige, niet luisterende zoon was geweldig en mijn dochter en mietje omdat ze niets terug deed en mijn zoon was al helemaal niet goed in zijn hoofd, die is waarschijnlijk autistisch) en tja, daar ben ik dan heeeeel snel klaar mee. Daar kan alleen maar ellende van komen en dat probeer ik echt wel uit de weg te gaan. Al met al doordenk ik mijn keuzes heel goed. Ik kan natuurlijk foute keuzes maken, maar over het algemeen goed doordacht. Mijn dochter hebben ex en ik trouwens meer dan een jaar over gedaan. Kan je nagaan hoe stomverbaasd ik was toen ik de 2e keer ineens door anticonceptie heen zwanger bleek te zijn.
Ik ben leerkracht op een basisschool en ken via die weg diverse moeders die kinderen hebben van meerdere vaders. En meestal ken ik dan ook wel 'het verhaal' erachter. Van sommigen vind ik daar 'niks' van. Bij anderen heb ik er wel een mening over ja. Het ligt een beetje aan het verhaal er omheen. Vrouwen (of mannen) die een serieuze relatie hadden die jammer genoeg gestrand is of waarvan de partner overleden is... Tja, dan snap ik best dat je bij een nieuwe partner toch weer een kindje wil. Maar ik ken ook vrouwen die kinderen hebben van meerdere partners waar ze bijvoorbeeld zelfs nooit hebben samengewoond omdat hij te veel dronk, verslaafd was aan games e.d. Dus eigenlijk situaties waarbij al bij voorbaat duidelijk was dat de kinderen niet veel plezier aan hun vader zullen beleven. En dat dan meerdere keren. Tja. Ik vraag me dan af of je serieus het beste wilt voor je (toekomstige) kinderen of dat je alleen voor jezelf bezig bent. Of helemaal niet nadenkt. En dan speelt natuurlijk nog een rol hoe de kinderen opgevoed en verzorgd worden. Dus het gaat mij niet zozeer om het hebben van meerdere vaders van je kinderen. Maar meer of het krijgen van een kind echt een doordachte, bewuste keuze is geweest. (Of als er een keer een kindje ongepland wordt geboren: hoe ga je daar vervolgens mee om.)
Geen mening, leven loopt soms zo. Als er maar genoeg liefde en aandacht aan de kinderen, aan hun welzijn gegeven wordt, in een veilige omgeving. Daar gaat het toch om?!
Vooral voor de kinderen later Iets wat ze moeten verdedigen. Mijn vriend heeft 3 broertjes zusjes waarvan er 2 nog leven. Allemaal andere vader en allemaal andere achternaam en andere afkomst. Ze heeft met geen een vader een stabiele relatie gehad en dus gewoon dim bezig geweest. Mijn tante heeft 5 kinderen van 3 vaders maar laatste 3 kinderen van de man waar ze nu nog mee samen is. Al haar kinderen hebben de achternaam van de zelfde laatste vader en hij heeft de kinderen ook erkent als de Zijne. Een van hun is half Marokkaans maar door een Nederlandse voornaam en zelfde achternaam als zijn broertjes die veel op hem lijken valt hij niet op. Ze heeft met alle vaders lange relaties gehad en of huwelijken. Dan de ex van mijn oom heeft naar een kindje samen met hem ( rossig, wit en blauwe ogen) nu een half afrikaans meisje en echt heel donker. Met bijde vaders noot echt een goede relatie gehad en snel zwanger. Gewoon dom Dus. Ook hier weer bijde kindjes andere achternaam Vooral al die verschillende achternamen maakt een gezin geen echt gezin. Vind ik dan. Gewoon elke keer maar even zwanger worden en wel zien wat er gebeurd en dat elke keer opnieuw bij een nieuwe relatie klopt gewoon niet. Natuurlijk kan een relatie overgaan en kun je dus een nieuwe relatie krijgen en nieuwe kinderen. Maar elk jaar of 2 jaar en nieuw kind van een nieuwe man is vreemd. Je hebben wel heel snel besloten dat dit wel de ware is . Zorg eerst voor een stabiele relatie en leer elkaar eerst kennen voor je aan kinderen begint. Geen zekerheid maar wel een betere basis
Mijn zus heeft een dochter van 7 (Geen idee of het nou een ongelukje was?) met haar ex die vreemd ging. Nu was ze getrouwd en daar is een zoon uit voortgekomen die nu 4½ is, en nu gaat ze scheiden.. Ik hoop niet dat ze het nog een keer doet, want dit lijkt me zo'n gedoe, dan weer met die mee dan weer met de ander mee, Dochter gaat soms naar haar echte vader en soms naar haar stiefvader, lijkt me ook niet leuk voor haar, al vind ze het bij haar echte vader wel leuker.
Mijn vriend heeft ook een kind uit zijn eerdere relatie. En we hebben samen nu ook 2 kids... Ik vind het niet raar ofzo... Hij was met die vorige zeker 10 jaar samen en nu met mij ook alweer een aantal jaar. Je kunt zoiets niet van te voren zeggen , Als een relatie niet meer werkt en je word erna opnieuw gelukkig snap ik dat je aan kids begint samen. En voor de kinderen , die weten niet beter.
Joh dat wist ik helemaal niet! Ik ben eigenlijk niet op de hoogte van privé situaties van forumleden en vaak (lees: altijd) hoef ik het niet te weten. Het is persoonlijk en ze hoeven het niet aan de grote klok te hangen. Toen ik jouw banner zag en dat je na een maand al zwanger was, had ik even met grote ogen gekeken van: neeee dat meeeeeen je niet!!! Ik geloof dat je zelf zei dat het niet helemaal gepland was. Maar ja, het is nu eenmaal zo. Voor mij persoonlijk ben je niet het type sletterig. Als ik je verhaal zo lees dan heb je echt gevochten voor je relaties en wat kan je nog meer? Ik had een relatie waar ik niet goed in stond (heb ik ook een topic over geplaatst) en als je dan klaar bent met vechten, je komt een leuke man tegen waarvan het 1x meer dan gezellig is D) en je bent zwanger, tsja.... Gelukkig werkt het tussen ons heel erg goed!
Sja wat moet ik ervan zeggen, je weet nooit hoe het leven loopt. Ik kom zelf uit een gezin van 4 kinderen waarvan alleen ik en me broer dezelfde vader hebben mijn broertje een andere vader en mijn zusje ook een andere vader. 3 van ons zijn nederlands , mijn zusje is half suri
Of die moeders nou ondoordacht bezig zijn of niet, feit blijft dat wanneer ze zwanger raken ze er blijkbaar wel voor kiezen om er voor te gaan. Het kindje is naar mijn idee dan meer dan welkom want anders hadden ze wel voor abortus gekozen als het allemaal 'ff niet uitkwam' en ben stiekem benieuwd hoeveel er dán opeens hadden geschreeuwd dan verschillende vaders hebben eigenlijk helemaal niet zo erg is als het kindje er maar zou komen en alle liefde zou krijgen. Ik vind moeders van kinderen met 3 of meer vaders juist ballen hebben want ze staan er maar mooi wel en kiezen niet voor de makkelijkste weg. Ze gaan voor hun kinderen en nemen er volledig de verantwoordelijkheid er van.
Ik heb er ook vaak rare gedachtens bij. 2kinderen of meer van 2 vaders oké. Ieder natuurlijk zijn ding,ik zou me persoonlijk wel wat aantrekken van de meningen van andere mensen *dom* Er wordt gevraagd naar een mening en die mag iedereen geven!! Verder hoop ik dat iedereen gelukkig is met z'n leven,dat vind ik belangrijker!
Daar heb je gelijk in maar je neemt ook je verantwoordelijkheid als je zorgt voor een voorbehoedsmiddel!! Lees: als een zwangerschap niet wenselijk zou zijn.
Haha, nee niet van een Afrikaanse man, "gewoon"van een blanke. En tuurlijk vind je je eigen kinderen mooi en leuk en lief ( als het goed is ), maar dat wil niet zeggen, voor mij dan, dat ik andere kinderen ook niet mooi of juist mooier vind natuurlijk Lekker belangrijk allemaal toch?!
ja moet je er wat van vinden??? als je een kind het van een eerdere ralatie en het werkt niet meer tussen de ouders betekend dat toch niet dat je als vrouw zijnde geen kindje mag nemen van een andere man mensen hebben overal wel een oordeel over ik vind leef en laten leven elkaar respecteren belangrijker
ik ken iemand die zelf een kind is met broertjes en zussen van verschillende vaders en die vind dat wel erg tja de kinderen die hebben er niet voor gekozen