Iedereen denkt daar anders over het maakt niet uit als jullie allemaal gelukkig zijn is het goed toch?
Klopt ik heb zeker wel gevochten voor mijn vorige relatie, maar als het van 1 kant blijft komen, dan is de koek na 2 a 3 jaar wel op. Verder ben ik idd niet het sletterige type, maar juist het omgekeerde. En daarom zeg ik vaak, kijk eerst naar iemand zijn situatie voordat je oordeelt. Het liefst had ik ook 5 kids gehad van 1 vader, maar ja helaas is dat bij mij anders gelopen. Van nr 5, werd ik 2,5 maand na de bevalling van de 4e weer zwanger, en ja door de BV en de minipil heen. Kan ik wel voor abortus gaan, maar wie heb ik daar uiteindelijk mee? Mezelf voor een groot deel. En ik denk soms van, het heeft zo gewoon moeten zijn. Mijn oudste 3 kinderen zijn gelukkig met mijn nieuwe partner, en dol op hun kleine zusje! En wij zijn ook gelukkig met elkaar, en ik ben niet iemand die zomaar een relatie snel opgeeft, nee ik vecht er voor! Ik ken ook genoeg moeders die maar wat doen, en bewust kiezen voor kinderen met verschillende vaders. Of nou ja helemaal bewust misschien niet, maar ken er wel een paar, die bewust alleenstaande moeder blijven, maar wel kinderen hebben gekregen van verschillende vaders. En ja daar heb ik dan werkelijk mijn vraagtekens bij.
Het ligt echt aan de situatie.. Ik denk niet dat je hierover kan oordelen zonder het volledige verhaal te kennen.. Mijn beste vriendin heeft 2 kinderen van 2 verschillende mannen. Prima, kan gebeuren. Een andere vriendin van mij heeft 3 kinderen van 3 mannen, zij denkt gewoon echt niet na.. Ontmoet een leuke vent, raakt zwanger, hij is toch niet zo leuk, weer alleen, bevalt, ontmoet een leuke vent, raakt zwanger, is toch niet zo leuk, weer alleen, bevalt en dan nog een keer het hele riedeltje.. Dat vind ik sneu voor de kinderen, maar ook voor haar.. Overigens, als het huwelijk tussen mijn man en mij stuk loopt wil ik geen kinderen meer van een andere man.. Als hij wel "eigen" kinderen zou willen dan houdt het op..
Ik zeg eerlijk dat wanneer ik zoiets hoor of lees, dat ik daar idd wel eens wat van denk en daar voel ik mij dan weer totaal niet schuldig over. Ik snap heel goed dat er 2 vaders met 2 kinderen in het spel kunnen zijn om het zomaar te zeggen en zal daar ook niks van denken als de relatie met de tweede nog "aan" is zeg maar. Wat ik echt niet kan begrijpen is dat wanneer het al een keer misgegaan is, je nog een keer een relatie krijgt en een kindje en dat het dan weer misgaat (mits er geen sterfgeval tussenzit ofzo he) dan denk ik dat je echt te snel over kindjes nadenkt. En ongepland...tja we leven anno 2013, dat kun je tegenwoordig echt wel voorkomen.
Ja idd, maar bij mij is het dus wel zo gelopen, dat ik zwanger raakte door de pil heen. Dus dan is dat wel heel makkelijk gezegd dat het te voorkomen is. sommige mensen hebben namelijk wel die pech! Ik gebruikte in mijn vorige relatie helemaal geen anticonceptie, en toen moesten we moeite doen om zwanger te raken. Toen ik mijn huidige partner ontmoette, ben ik bewust aan de pil gegaan, omdat ik eigenlijk geen kinderen meer wilde met een andere man. En tada wat gebeurt mij tot 2x toe zelfs, zwanger. Dan kun jij die oordeel wel heel makkelijk trekken, maar iedereen kan dit overkomen. Je gaat er pas anders tegenaan kijken als je het zelf meemaakt.
Zelfs met een spiraal kan je zwanger worden en daar kan je echt niet zelf mee sjoemelen ofzo. Hier dus ook de 1e relatie niet zomaar zwanger en de 2e was een verrassing. Overigens ben ik wel zo dat ik voor 100% toegeef dat ik niet in de 2e relatie had moeten stappen. Bij de 1e werd ik geestelijk, lichamelijk mishandeld en financieel totaal uitgekleed. Hij sliep altijd her en der en ging om de haverklap dus ook vreemd. De relatie daarna was voor mij een soort van vlucht. Dat was wel echt een hele goede man, nog steeds ondanks zijn game problemen. Die zijn overigens ook extreem geworden na een overlijden na de geboorte van onze zoon. En eraan werken, in therapie en/of relatietherapie wou hij echt niet. Ik moest hem maar accepteren zoals hij was. Als dat betekende dat ik zijn steeds agressiever wordende houding naar de kinderen (als ze hem van het gamen afhielden) moest gaan accepteren dan had hij het echt mis. Dat vertikte ik. Hij heeft nog altijd geen levenslust en werkt niet aan zichzelf. Ik daarintegen heb een hele tijd therapie achter de rug en ben nog bezig. Ik ben mijn eigen fouten tegengekomen en heb hier hard aan gewerkt. Want ja... ook ik wil graag een relatie voor de rest van mijn leven
Ik vind het trouwens niet vervelend hoor dat hier negatieve reacties komen. Dat ik weerwoord geef betekend niet dat het mij niet zint ofzo
Ach, ik had hier ook altijd een mening over maar nu is mijn derde kind onderweg, van een man die ik wel al jaren ken maar waar ik pas twee maanden een relatie mee heb, sinds zes weken mee samenwoon, terwijl ik nog in scheiding lig met mijn ex. Schiet mij maar af, ik ben dolgelukkig.
Ik heb er geen mening over... T is spijtig maar ik heb zelf als het lukt ook twee kids van beide een andere vader. Vader van me dochter ging continu vreemd en mishandelde me geestelijk... en ja had niet heel veel keuze dus. Ben achteraf heel erg blij dat ik de kans had om nu mijn man te leren kennen.
Ik vind er niks van. Iedereen moet dat zelf weten. Ik ga daar niet over oordelen zonder de achtergrond te kennen. Soms loopt het leven anders dan dat je gepland hebt.
Die laatste alinea vind ik een beetje vreemd. Hoezo is dat raar? Bewust heeft een reden. Hier ook zeer bewust alleenstaande moeder. Wat is er mis mee? Mijn kids hebben zometeen godszijdank niet dezelfde vader. Und? Mijn eerste was nooit de bedoeling. De tweede middels een donor omdat ik vond dat ik mijn zoon geen broertje of zusje mocht ontzeggen omdat ik die ene vent nog niet ben tegengekomen. Als ie er straks 1 kan accepteren kan hij er ook 2 accepteren.
Ik denk toch dat je het dan verkeerd opvat. Want ik praat toch niet over donors? Ik neem aan dat jij een donor in een kliniek hebt verkregen? Maar ik ken moeders die met jan en alle man het bed induiken om een kindje te krijgen, en daar krijg ik mijn vraagtekens bij, van waarom doe je dat?
Ik heb juist respect voor BAM moeders! Maar vind het alleen jammer dat veel mensen raar kijken als je kinderen hebt van verschillende vaders, zonder de reden te weten. Omdat mensen gelijk hun oordeel hebben, namelijk je zult wel sletterig zijn geweest. Terwijl het ook kinderen van donors kunnen zijn, omdat je gewoon een BAM bent, of situaties zoals vele net als ik.
Mee eens hoor.. Maar ik zou liegen als ik zei dat ik geen beeldvorming had. Ik zou er niets van zeggen of laten blijken maar zou t wel kunnen denken. Zo is er een antiliaans vrouwtje bij zoonlief op school.. Heeft er 6 en rijdt in een soort fiat panda. Onmogelijk dat die kids in stoeltjes zitten of überhaupt in een gordel. Partner heeft ze niet maar is wel altijd in verwachting of heeft er net eentje gehad. Ken ook een surinaams meisje.. Was vroeger echt een vriendin van me. Die heeft er 3 van een man die er nooit is voor haar of de kids. 301 andere schatjes.. Ze weet het en toch blijft ze hem soort van trouw.. Begrijp dat ook niet
Hahah ik herken het wel van dat Antilliaans vrouwtje, vaak zie je helaas dat de mannen niet in beeld zijn, ze zijn er wel, maar ook weer niet. Alleen puur voor het verwekken van kinderen. Tenminste als het hier ook om een Antilliaanse man gaat? Mijn vriendin doet zich namelijk ook voor als alleenstaand, maar is nu zwanger van de vierde, wel van dezelfde vader, net als de andere 3. Maar papa, ook Antilliaans komt alleen als het hem uitkomt. Zo gaat dat bij vele. Mijn vriend is ook Antilliaans, maar gelukkig heel anders ingesteld. Maar de meeste Antilliaanse mannen zijn dus wel zo, tenminste wat ik van mijn vriend hoor en hier in omgeving zie. En dat snap ik ook niet zo, toch een soort van plaat voor je hoofd.
Ik vind het persoonlijk voor mijzelf niks Maar ik vind ook dat niemand jou mag beoordelen zolang je t verhaal niet weet en zelfs dan niet. Het is jouwn leven waar je goed dingen in doet maar soms ook fouten maakt maar het gaat r om dat je van een situatie leert.
Hier komt mijn beeld dus ook een beetje vandaan. Woon in een wijk met heel veel Antillianen.. en alleenstaande Nederlandse moeders met mokkakindjes. Als ik dan soms in het speeltuintje hier achter kom lopen ze allemaal te klagen dat ze niet rond kunnen komen met hun bijstandsuitkering. Kinderen met onverzorgd kroeskapsel omdat ze daar natuurlijk geen verstand van hebben. Dan komt er een man voorbij en doen ze allemaal overdreven gezellig omdat ze een joint met hem willen roken.. triest gewoon. En nu zijn we iedere avond live getuige van de volgende generatie, Hollandse meisjes van een jaar of 14 die met hun fietsje met vriendin achterop hier komen aandacht vragen bij de Antiliaanse jongens van een jaar of 16. Straks is ze zwanger en staat ze hetzelfde lot te wachten.