Hallo, Ik lees al een tijdje mee op dit forum omdat mijn man en ik zwanger probeerden te raken. Nu ongeveer een jaar geleden ben ik gestopt met de pil. Het laatste halfjaar zijn we het écht bewust gaan proberen. 2 maanden geleden heb ik voor het eerst een ovulatietest gedaan (positief, maar niet zwanger geraakt) en afgelopen maand ben ik begonnen met temperaturen. Nu ben ik 5 weken zwanger en ik wil graag met jullie delen wat ik gemerkt heb aan mijn lichaam, aangezien hier altijd veel vragen over komen op dit forum. Halverwege de laatste periode ben ik begonnen met temperaturen dus het was lastig om hier iets uit op te maken. Wel zag ik een ongelooflijke temperatuurdip (-0,5) op één dag wat onmogelijk de eisprong kon betekenen. Dit was waarschijnlijk dus de innesteling. Rond deze dag heb ik zeker een halve dag pijn gehad bij het plassen. Bij het leegplassen van mijn blaas, voelde ik een toenemende (opbouwende) pijn richting mijn lies (alleen links). Na het plassen was dit over. Toen mijn temperatuur hierna hoog bleef (ca. 37.2) begon ik te hopen op een zwangerschap. - De eisprong heb ik volgens mij niet gevoeld. Ik heb ook geen innestelingsbloeding gehad. Ook geen bloeding rondom de NOD. - Ongeveer 2 dagen voor de NOD werd ik wakker met pijn aan de buitenkant van mijn borsten (beetje gevoelig). Verder geen gevoelige of verkleurende tepels. - Ik ben nog niet echt misselijk geweest. Wel voelde ik me de week voor de NOD erg moe. Ik kon op mijn werk mijn ogen niet openhouden en ben zelfs aan de koffie gegaan (drink ik nooit). - Ik vond het opvallend dat ik juist nauwelijks buikpijn of iets dergelijks had voor de NOD, terwijl ik normaal de week voor de NOD al echt ongesteldheids-kramp heb. Wel voelde ik een soort van prikjes in mijn buik, alsof iemand er met een naald in prikt. - Een ander opvallend kenmerk vond ik het hebben van honger. 's ochtends ontbeten, maar binnen een half uur al weer honger. Mijn maag ging goed tekeer. Dit ging ongeveer de hele dag door, steeds erg snel weer honger. - Ook had ik wat puistjes in mijn gezicht op plekken waar ik dat normaal nooit heb (bijv. midden op mijn wang of jukbeen). Mijn gevoel zei dus dat ik zwanger zou kunnen zijn, maar uit zelfbescherming zei ik steeds tegen mezelf "ach, het zal wel niet. Zullen wel signalen van ongesteldheid zijn. Al de vorige keren dat ik het dacht was het ook niet zo". Eigenlijk herken ik dus achteraf pas de signalen. Ik weet dat de signalen bij iedereen anders zijn, maar hopelijk hebben jullie toch wat aan mijn verhaal. Heel veel succes allemaal!
Grappig! Ik kan me in bijna alle symptomen vinden! En net als jou dacht ik ook 'nee het zal wel niet' als een soort zelfbescherming ) Geniet van je zwangerschap! X Lievebeeb
die honger!de hele dag het gevoel dat je nog niets gegeten hebt terwijl je net de hele tijd eet,maag rommelt alsof je op rantsoen staat ... en in weinig zin hebben,nectarines,pasta,vandaag(met dit weer )spek met wortelpuree,enz.... verder ben ik doodmoe(ik heb het grote geluk dat ik overdag kan gaan slapen)en ben ik helaas héél misselijk beetje buikpijn en ik kan geen veiligheidsgordel verdragen.maar ik doe hem wel om hoor. s'nachts twintig keer plassen en in bed vind ik mijn draai niet. echt niet tegen de hitte kunnen maar af en toe het ook plots koud krijgen een beetje suffig zijn en afwezig en niet kunnen concentreren. en soms heel boos en chagrijnig worden.zomaar
Ik heb tot nu toe echt geen enkele symptoom gehad. Tenminste niet iets wat wijst op een zwangerschap zoals continu een bloedneus, maar ja daar had ik vaker last van, alleen niet in die mate. Dus ik denk niet dat het wat zegt. Ik heb ook geen seconde last gehad van m'n hormonen, misselijkheid, vermoeidheid, vreetbuien.. Echt helemaal niks. Ik voel m'n meisje sinds 2 weken trappelen, dat is ook de enige aanwijzing dat er iets in me groeit. Ik moet zeggen dat ik er wel stiekem een beetje van baal dat ik er nooit iets van gemerkt hebt. Raar maar waar!
Ik merkte het pas bij 6 weken: vanaf ong 6 weken was ik iedere avond ontzettend misselijk....was de hele avond aan het kokhalzen. Mijn borsten waren ook gevoelig...de ene dag wat meer als de andere. Ik heb wel een innestelingsbloeding gehad ....alleen maar bruinverlies en dat is ook de reden waarom ik een zwangerschapstest had gedaan. Bij mij gingen de symptomen over met ong. 11 weken. Daarna voelde ik me kiplekker met soms een aanval van kokhalzen hihi. Aangezien mijn placenta aan de voorkant ligt, voelde ik mijn ventje pas met 23/24 weken. Tot die tijd was ik ook best zenuwachtig. In het begin kan je zoveel verschillende ''klachten'' hebben en dan zijn ze ineens weg en heb je nergens ''last'' van. Maar ik moet zeggen dat vanaf de 20 weken tot de 30 weken de beste tijd was . Vanaf 30 weken begonnen bij mij weer hele andere ''klachten'': bekkeninstabiliteit, niet kunnen slapen, moeheid, opvliegers.....en ga maar door. Maar ik moet zeggen dat ik mijn buikje wel erg ga missen....iedere keer als mijn ventje beweegt: lees...heeeeel vaak!!!! Dan vallen die zogenaamde klachten in het niets. Ik zou zeggen: geniet ervan zolang je nog geen pijntjes etc. hebt! Voor je het weet moet je in de middag een slaapje doen om de dag door te komen....zoals ik dus hahaha.