Mijn dochter is 5 en die laat ik nog binnen de poort. Want ik vind haar nog veel te jong, ze heeft geen zwemdiploma, het remmen op de fiets lukt soms nog wel eens niet, beetje dromerig, drukke weg en water in de buurt, speeltuintje paar blokken verder weg en als de poort eenmaal open is een groot risico dat mijn zoontje van bijna 2 ook de benen neemt. Maar nu zijn er wel een aantal ouders in de buurt die hun kind van 3/4 jaar wel buiten de poort laten spelen. Met als gevolg dat die kindjes hier voor de poort liggen om te vragen of mijn dochter naar buiten komt. Ik ben gewoon consequent, het antwoord is dus NEE. En dat ga ik ook niet opeens veranderen. Maar ja, die andere kinderen zijn wel een jaar jonger. Ben ik nou gewoon (over)bezorgd en (te) voorzichtig of is een ander 'gemakzuchtig' of gewoon goed in het loslaten zijn zijn/haar kind? Dus mogen jullie kinderen buiten de poort? Waarom wel/niet? En op welke leeftijd?
Hier met 3 jaar.. maar de poort zit aan een plein omringt met huizen met een speeltuin.. en zoon is nu 6 maar mag nog steeds niet van het plein af de straat in.. want dat vind ik ook te gevaarlijk om de redenen die jij noemt..
Hier rond de 4 jaar maar moet zeggen als wij onze poort open doen komen we op een soort plein uit waar auto kunnen parkeren en iedereen is dan altijd werken, en iets buiten die parkeer plekken staan garages heb met de kids afgesproken dat ze tussen de garages / op het plein blijven Doen ze dit niet, gaan ze naar binnen... Tja wat is over bezorgd ... Je hoort tegenwoordig zoveel nare dingen.. Laatst zat ik in de speeltuin was een kind van 6 met een mes aant zwaaien .. Oh my god!! Heb de moeder aangesproken dat ik het niet normaal vond.. Ze haalde haar schouders op en ging verder
Mja hier dus geen poort.. Ze speelt vanaf 2 maanden voordat ze 4 werd voor op de stoep dus. Maar... Ze mag niet naar speeltuintjes en dergelijke overigens. Sinds dit voorjaar mag ze een blokje om het huizenblok hier heen. Geen straten over, en na elk rondje even melden bij het raam. Gaat ze iets anders doen: even melden. Bij iemand binnen; Even melden. En in het begin stond ik steeds met m'n neus op het raam natuurlijk.. En ik vond het zelf niet zo'n geweldig goed plan maar ik wilde dat ik me geen onwijze zorgen hoefde te maken als ze ergens zou gaan spelen. Maar eigenlijk gaat het super. Ze gaat nergens heen zonder het te zeggen en als ik zeg dat ik het niet wil hebben gaat ze ook niet. En zolang ze voor is... Is ze continu in beeld als ik m'n hoofd om het hoekje van de deur steek... En zie/hoor ik d'r even niet is dat snel gedaan natuurlijk. Ik ben ook niet de enige ouder die dat doet overigens.. Dat scheelt toch ook. Er hangt dus regelmatig hier een hangouder op de stoep.
Hier mocht ze vanaf 2, 5/ 3 jaar in de poort spelen. Maar, niet alleen. Buurjongen is iets ouder en daar speelde ze altijd samen mee. Ging altijd goed, en ik hoorde haar ook altijd. Nu mag ze wat verder in de poort omdat daar vriendinnetje woont. Ook mag ze voorom om buurkindjes op te halen die in ons rijtje wonen.
Hier speelt Chloe sinds een paar weekjes buiten de poort met vriendjes en vriendinnetjes, ti's een woonwijk met geen drukke straat en alleen een fietspaden, ze mogen naar de speeltuin en verder niet, hier houden ze zich ook goed aan!
Vanaf 3,5 bij de buurjongens of achter, maar dan stond ik wel altijd te kijken/luisteren. Nu met 4,5 hetzelfde eigenlijk, alleen vertrouw ik haar iets meer en kan ik betere afspraken maken. Maar nog steeds blijf ik in de tuin om haar in de gaten te houden. Maar ze speelt niet meer zo vaak me ze. Het is meer een meisjes-meisje. Als er vriendinnetjes komen spelen, mogen ze sowieso niet alleen buiten de poort. Van 1 vriendinnetje weet ik dat ze dat daar wel (alleen) mogen. Maar die wonen ook rustiger.
Dochter mag vóór het huis in de voortuin en op de stoep spelen. Vaak zijn zoontje en ik dan in de voortuin, soms ga ik wel eventjes naar binnen voor drinken/toiletbezoek ofzo, nooit lang. Als buurkinderen ook buiten zijn, vraag ik wel eens aan hun ouders of ze even willen opletten. Dochter mag de hoeken niet om en fietsen en spelen doet ze op de stoep, niet op straat. Achter speelt ze alleen in de tuin. Ze is net vier.
Dochter mag al een tijd buiten de tuin (aan de voorkant in de straat) spelen. Vanaf 3 denk ik. Eerst alleen tot de steeg en het huis van haar vriendinnetje. Nu mag ze in de hele straat, ook oversteken enzo.. Ze mag niet de hoek om en niet in de steeg. En als ze ergens naar binnen wilt (gebeurt bijna nooit) dan komt ze dat vragen/zeggen. Ze weet dat als ze hier niet naar luisterd dat ze dan naar binnen moet dus het gaat eigenlijk altijd goed.
Zoon mag sinds kort buiten de poort spelen, maar hij kan geen/weinig aansluiting vinden dus hij wil niet meer.
Hier ook sinds een paar weken, maar nu moet ik wel zeggen dat onze huis in een rijtje van meerdere zit en mijn zoontje mag dan van 'het muurtje tot het muurtje' op de stoep fietsen/spelen. Dat houdt in een stoeplengte van zo'n 50 meter. Naast die stoep zitten allemaal struiken. Dus niet direct aan de weg. Hij kan daar wel makkelijk komen, maar hij gaat de weg niet op. Want hij weet dat als ik dat zie hij gelijk naar binnen moet en die dag niet meer buiten de poort mag spelen. Gelukkig hebben we een ruime voortuin waar ik lekker kan zitten en dan een oogje in het zeil kan houden. ik kreeg laatst van beide buren nog een compliment dat hij zo goed luistert *trots*
hier sinds een paar weken. dochter is 4,5. ze mag in onze straat en de zijstraat waar papa zit met de zaak.
Hier met 3 op de oprit, de oudste tenminste. Die is bijna 6. De jongste sinds deze lente, hij is net een maandje 3. En hem hou ik moeilijk op de oprit, als zijn grote broer en vriendjes hier door de straat mogen fietsen. Gelukkig wonen wij in een auto luwe straat met veel overzicht. Maar ik hou hem altijd in de gaten. Beide kinderen zijn trouwens geen dromers, letten goed op en weten de regels ( en houden zich daar ook aan!).
Ik vind het ook allemaal maar spannend hoor. Wij wonen in een redelijk rustige straat met alleen maar eenrichtings-bestemmingsverkeer, maar toch. Ze kan alle kanten op. Ze heeft een vriendinnetje aan de overkant die een jaartje ouder is en eigenlijk gaat het goed. Al ben ik wel in de "buurt" als er buiten gespeeld wordt en is de moeder van de overkant ook heel alert en zitten we wel op één lijn wat spelen betreft. Er wonen ook nog wat oudere kinderen direct aan de achtertuin en die voetballen vaak op de straat, of met mooi weer watergevechten. Ook altijd onder toezicht en dan mag ze van ons zeker wel meedoen. Maar ook dan geldt; één van ons is er ook bij. Loslaten noemen ze het.. pfff... ik vind het wat hoor. Oh ja, bij ons was ze 3 jaar en een maand of 8 voor het eerst.
Hier mag ze ook vanaf 3 buiten de port,maar alleen sinds we verhuisd zijn. Vanuit de poort loop je meteen op een groot grasveld met speeltuin,en ik kan haar vanuit de tuin zien. Dan kost het me nog moeite om niet elke minuut te gaan kijken.
Bedankt voor jullie reacties. Ben laatst even met haar samen buiten de poort geweest, toen was ze er na 10 minuten al klaar mee. Maar er is hier ook niks in de buurt. Zodra ze de poort uitgaat is ze voor mij ook meteen uit het zicht. Ze vroeg laatst wel of ze buiten de poort mocht spelen. Toen heb ik gezegd dat dat mocht als ze haar zwemdiploma heeft. Vond ze een prima antwoord dus voorlopig zit ik nog goed!
Mijn dochters van bijna 4 jaar en bijna 2,5 jaar spelen allebei al buitenshuis. Eigenlijk sinds dit voorjaar. Ze gaan dan een rondje om het huis fietsen of bij een buurjongentje (4 jaar) of buurmeisje 3 jaar) spelen. We hebben hele duidelijke regels dat ze niet van de stoep af mogen, en daar houden ze zich (tot nu toe) heel goed aan. Maar goed, het hangt er denk ik ook van af hoe de situatie bij jullie in de buurt is. Je zegt dat jullie bijvoorbeeld water in de buurt hebben. Dan zou ik ook een stuk angstiger zijn. Verder houden alle ouders een oogje in het zeil, de sociale controle is groot. Eigenlijk vinden we het allemaal wel wat spannend om onze kindjes los te laten in de 'grote wereld', maar ze willen nou eenmaal graag met elkaar spelen.