Volgens mij heeft mijn zoontje dit en hij begint na zomervakantie met bs. Maak me best zorgen. Zijn er hier nog mensen die dit ook hebven en wat kunnen we verwachteen in de toekomst bijv. ivm met school, pesterijen. Werken leerkrachten mee of vinden ze het maar vervelend een kind met tic in de klas? Hoe gaat jullie familie ermee om? Ik hoop ook positieve ervaringen te horen want wat ik tot nu toe heb gelezen , word ik bepaald niet vrolijk van.
Heb je al een intake gesprek gehad op zijn school en zo ja heb je je zorgen besproken? Ben je al een langs de huisarts geweest met je zoon vanwege je vermoedde? Hij is of word 4 begrijp ik.
Hij heeft al sinds een jaar gezichtstics waarvoor we bij kinderats zijn geweest. Niks om zorgen over te maken zei ze maar sinds een aantal weken geluidstics erbij plus andere symptomen van tourette syndroom. Ik heb gesproken met iemand die dit ook heeft. Mijn verhaal over mijn zoon incl. zijn gedragingen vond hij heel goed passen bij tourette. Hij was er zeer van overtuigd dat mijn zoon het heeft. Dus nog geen diagnose
Ik zou eigenlijk eerst zorgen dat de diagnose gesteld wordt en dat daarna met de basisschool bespreken. Ik ben zelf leerkracht en heb kinderen met ADHD, PDD-NOS, ODD etc in de klas. Het zijn kinderen met een dikkere gebruiksaanwijzing maar zeker niet onhandelbaar. Ik denk dat dat ook voor kinderen met Gilles de la tourette geldt. Maar het is wel fijn als er echt een diagnose gesteld is, dan kan er een handelingsplan opgesteld worden. Een school mag sowieso geen diagnose stellen. Succes in ieder geval!
Mijn dochter had precies hetzelfde....uit de test kwam dat ze toch een vorm van ADHD had ipv Tourrette. Wel medicijnen toen gehad voor Tourrette, maar daar erg slechte ervaringen mee gehad. Daar wil ik je wel een beetje voor waarschuwen eventueel.... Maar ik zou eerst maar eens een test afwachten. Terwijl heel wat mensen ervan overtuigd waren dat ze dit zou hebben, bleek het toch iets heel anders te zijn..
Ik las dat ze dw diagnose pas kunnen stellen als hij een jaarlang zowel fysieke als vocale tics heeft. Dat is dus nog niet het geval. Daarom wacht ik nog even met ka bezoeken. Maar zal ik de school wel inlichten over de tics. Ze zijn best storend eigenlijk.
Bij mij is het geconstateerd toen ik 7 jaar was. Bij jongere kinderen kunnen ze het idd niet zo makkelijk constateren. Wat voor tics heeft hij precies?
Zijn wenkbrauwen op en neer doen, mondje scheef, af en toe tong uit mond steken.Drie weken terug begon hij met snuifgeluiden waar ik heel voorzichtig iets van zei. Nu zijn die snuifgeluiden omgezet in knorgeluiden en dat om de 10 sec,
Dat zijn wel typische tourette dingen idd. Zal even mijn verhaal doen. Bij het Riagg (nu ggz) mocht ik als kind spelen. Zo kon ze me observeren en kijken hoe ik reageerde ed. Je moet zeg maar aan een aan aantal dingen voldoen om de diagnose te krijgen. Mijn ouders merkten aan me dat ik tics had en druk/onhandelbaar op tijden. Ook dwang had/heb ik. Op de basisschool hebben mijn ouders het destijds verteld met een verhaal dat in een tijdschrift stond over een vrouw die tourette heeft. Ik kan me het verhaal heel goed nog herinneren, alleen niet meer wat de reacties waren. Ik ben vroeger wel gepest maar niet echt om mijn dwang/tics. Ik kon en kan het ook goed inpakken toen ik ouder werd. Ik moet eerlijk zeggen dat ik me wel vaak anders heb gevoeld. Nu is de ziekte ook bekender, al baal ik er wel van dat de meeste mensen het alleen maar kennen dat mensen vloeken/ rare taal uitslaan, terwijl maar een klein gedeelte van de mensen die tourette hebben dit ook doen. Ik gelukkig ook niet. Ik heb wel periodes gehad dat ik mensen napraatte (echolalie). Ik heb medicatie gehad. Lang zelfs. Eerst hielp die wel. Vond het ook niet vervelend om die te slikken. elke dag hoorde dat er gewoon bij.Heb ook wel medicatie gehad waarvan ik flauwviel/naar werd.
mijn zoon heeft tourette is uit gekomen toen hij 9 jaar oud was als je wat wilt weten mag je mij wel pb en
Bedankt voor je verhaal. Dat druk en onhandelbaar gedrag merk ik maar al te goed. Misschien toch maar afspraak maken maar die man van de tourettevereniging zei dat ik niet te haastig moet doen mrt het bezoeken van artsen vooral niet pp zo'n jonge leeftijd.
mijn zusje heeft een tijd tics gehad en was onhandelbaar. ik dacht toen ook dat ze zoiets had maar het is vanzelf weg getrokken. zij heeft een vorm van autisme. begon met op lip bijten. tot bloedens toe. toen stopte dit en werd het met ogen knipperen, snuif geluiden, daarna een geluid alsof je je keel schraapt. achter elkaar door. gek werd je ervan. en hierna nog een paar dingen. had ook te maken met spanningen. nu doet ze het niet meer.
Ik begrijp je bezorgdheid. Alleen is deze leeftijd niet te jong om eje zorgen te maken, maar wel nog te jong om dit soort diagnoses te stellen. Je schrijft over gezichtstics en geluidstics. Heeft hij ook dwangmatige handelingen of andere symptomen? En wat voor tics heeft hij nu precies? De gezichttics zijn sowieso niet 'storend' voor andere kinderen. En naar mijn ervaring (ik ben zelf juf) accepteren kinderen dit soort dingen vrij makkelijk, vooral als ze een klasgenootjes van jongs af aan kennen. Dan accepteren ze gewoon 'dit is iets dat bij pietje hoort.' In hogere groepen kunnen (hardere) geluidstics soms wel wat irritatie opwekken. Als een kind zich concentreert op een moeilijke som en de leerling naast je zit geluiden te maken, kan dit natuurlijk toch storend zijn. Zeker als Pietje die geluiden wel mag maken en Marietje op haar donder krijgt als ze zit te kletsen. Maar dat is nog een paar jaar verder weg en tegen die tijd kun je -als dat nodig is- al wel een diagnose hebben en handreikingen voor de leerkracht. Sowieso zijn gezichtstics e(zachte) geluidstics in mijn ervaring best goed te ondervangen. In de hogere groepen kan het van belang zijn om de rest van de klas voor te lichten. (Waarom maakt Pietje die geluiden? En waarom krijgt hij er geen straf voor, terwijl een ander dit wil zou krijgen?) Vaak is er dan best veel begrip voor vanuit de klas. En als de geluiden niet te hard zijn, kun je al veel bereiken door een kind een aparte werkplek te geven. Voor de betreffende leerling minder prikkels (waardoor meestal ook minder tics optreden). En als hij toch geluiden maakt, zit er tenminste niet iemand recht naast die er meteen last van heeft. Als hij echt keihard door de klas zou schreeuwen, wordt het natuurlijk wel lastiger. In jouw situatie zou ik zeggen: het is nog wat jong voor een diagnose. Maar het is wel prettig als er nu al wat begrip is en dat àls je eenmaal die stap wilt zetten, dat er dan al wat gegevens liggen. Leg dus vast op de school uit dat jouw kind gezichts- en geluidstics heeft. Zodat hij tenminste niet gelijk een nare confrontatie heeft, mocht de leerkracht nog geen ervaring hiermee hebben. ("Wat zit jij nou gekke bekken te trekken.") Vraag of je na een aantal weken even een gesprek kunt hebben om ervaringen uit te wisselen. Wat hebben zij gezien en ervaren in die eerste periode? (Best kans dat de tics in het begin namelijk het sterkst zijn: nieuwe situatie). Vraag ze dan gelijk om hier een goed verslag van te maken en dit ook in zijn dossier te stoppen. Dit soort informatie kan goed gebruikt worden als er verder onderzoek gedaan wordt. Houd er rekening mee dat de ene leerkracht meer ervaring en 'feeling' heeft met kinderen met een 'gebruiksaanwijzing' dan de andere. Zijn er meerdere kleutergroepen? Bespreek dan vast met de school (directeur en / of intern begeleider) jouw zorgen. Vraag of hier eventueel al rekening mee gehouden kan worden met de plaatsing. Als je een juf treft de hier goed mee kan omgaan, kun je de start op school in ieder geval al een stuk makkelijker en prettiger maken. Dat scheelt weer spanning bij jouw kind, waardoor er ook minder snel ernstigere tics zullen optreden.
Ze zijn vreselijk irritant ja, ik kan er ook slecht tegen. Het was een tijdje weg maar kwam erger terug toen hij vorige maand was begonnen met wenmiddagen op de basisschool. Misschien toch spanning.