Hi meiden, Ik moet het even kwijt want ik ben benieuwd of meer mama's dit herkennen! Mijn oudste dochter Zoë is een schat die volgende week 4 jaar wordt. Ze is over het algemeen een hele lieve, blije en spontane meid. Ook erg wijs voor haar leeftijd, weet wat ze wil en kan zich goed in woorden uitdrukken. Heel leuk allemaal maar ze kan ook heel erg onuitstaanbaar zijn. Overal maakt ze een drama van... Als ze bijvoorbeeld valt, kan ze daar uren van overstuur zijn. Er hoeft maar iets te gebeuren wat ze niet leuk vindt, en die sirene gaat weer aan. Ik word er zo moe van! Wat mij ook zo stoort, is dat ze zich heel verwend kan gedragen. Bijvoorbeeld; ze heeft een 'nieuw' kamertje gekregen (behangetje, bureautje, stoeltje etc) en dan kan ze niet enthousiast blij zijn. Terwijl haar jongere zusje staat te stuiteren door de kamer van Zoë, dat ze het zo mooi vindt. Als ik zeg, we gaan naar het strand, gaat ze piepen dat ze naar het zwembad wil. En zo zijn er nog veel meer kleine voorbeeldjes waarin ze heel ontevreden kan doen. Alsof ze gewoonweg niet kan waarderen wat ze krijgt en wat we met haar doen. En het valt me erg op vooral omdat haar zusje van 2,5 helemaal niet zo is en echt heel blij kan zijn met de kleinste dingen. Wie herkent dit?! Is dit de leeftijd? Ik hoop het, want ik kan steeds minder van haar hebben en dat vind ik heel erg jammer. Want zoals ik al zei, ze is een heel lief meisje...
oeh leeftijd mag ik hopen...die van ons huilt ook om een scheet...pas kreeg ze idd een kadootje...dat werd hier thuis op de kast gegooid en niet meer naar om gekeken! Terwijl ze al weeeeeken erom aan het zeuren was, maar ze kreeg het pas als ze enkele dingen had gedaan met paard rijden..hadden we ook heel duidelijk gemaakt en toen ze die ook echt gedaan had, wilde ze het niet meer! het ligt er nu nog...... Maja, hoop dat het over gaat! (onze dochter zit trouwens op niveau van 4 a 4,5 jarige daarom reageer ik hierop )
Oh ja, dit is zeker heel herkenbaar! Mijn oplossing is nog even volhouden tot school begint en haar niet overladen met nieuwe dingen. Zal het spanning voor haar verjaardag en school zijn? Hier trouwens ook net een nieuwe kamer waar niet naar omgekeken wordt. Ik ga proberen om af en toe samen met haar te spelen in haar nieuwe kamer. Misschien wordt het dan wat vertrouwder en meer eigen?
Heel herkenbaar hier met een dame die precies even oud is. Ook idd dat er maar iets hoeft te gebeuren of de sirene gaat aan, momenteel vooral ook in de ochtend. Ze slaapt de laatste tijd ook minder goed, denk ook spanning. Alleen het ontevredene herken ik iets minder, hier is ze toch ook wel blij met kleine dingen.
Dank voor jullie reacties! En wat fijn te lezen dat jullie dit grotendeels herkennen! En inderdaad het kan ook de spanning zijn voor het naar school gaan straks en haar verjaardag. Ze is wel heel erg bewust mee bezig dat ze straks 4 jaar wordt en naar de grote school mag. Ze slaapt ook minder goed, opeens bang in het donker of voor schaduwen terwijl dat voorheen nooit een issue is geweest. Nog even volhouden dus!
Mijn oudste begon eigenlijk pas echt te peuterpuberen toen ze al lang en breed kleuter was Overal drama van maken, in combinatie met steeds brutaler worden (wat dan weer typisch voor kleuters is)... Maar het wordt echt wel weer beter De jongste is nu als peuter ook echt een peuterpuber. Die kan heerlijk kwaad worden en weet dan ook met zichzelf even geen raad. Ik keur het uiteraard niet goed (althans: dat ze dan met haar vuistjes overal tegenaan gaat rammen enzo), maar stiekem vind ik het ook wel heel erg schattig Daarbij kan ze ook van alles een drama maken. Als ze gevallen is en er is een (schaaf)wond door ontstaan, blijft ze daar echt in hangen tot het wondje genezen is Dus als ze eens flink gevallen is op haar knie bijvoorbeeld, horen we 2 weken later nog 10x per dag dat ze pijn aan d'r knie heeft, omdat ze gevallen is... Wat dat verwende betreft: ik merk dat onze jongste over het algemeen ook (veel) enthousiaster reageert dan onze oudste. Maud is meer van het in stilte genieten van iets. Dus de eerste vraag die bij mij opkomt is: is/doet je dochter écht ontevreden, of ben je zelf vooral teleurgesteld dat ze niet zo enthousiast reageert als dat je verwacht (zeker in vergelijking met haar zusje)? En het voorbeeld van strand/zwembad: als je man tegen jou zegt "we gaan zo naar het strand", terwijl jij eigenlijk liever naar het zwembad zou willen gaan, dan zeg je dat toch ook tegen hem, neem ik aan? Waarom zou je dochter altijd elk idee van jullie leuk moeten vinden? Zij beseft echt nog niet dat jullie dat (onder andere) doen om háár een plezier te doen. Natuurlijk, de manier waarop ze kenbaar maakt dat ze liever naar het zwembad gaat, daar zal beslist nog wel wat aan gewerkt kunnen worden, maar hé, ze moet nog 4 worden En daar heeft ze jullie dan weer voor om het haar te leren, hoe jullie graag willen dat ze zoiets kenbaar maakt.
Mijn dochtertje van drie zit nu in zo´n periode. Heel vermoeiend en niet altijd makkelijk. Alles is een strijd, haren borstelen, aankleden, in autostoeltje zetten, eten, schoenen aandoen....pfffff....en luisteren ho maar....aandacht trekken, huilen om niets, slaan, heel brutaal, gillen....noem het maar op.... Herken soms mijn eigen kind niet meer, ze was zo´n lief en makkelijk altijd. Over ruim een maand moet ze naar school (spanje) vond het eerst nog wat jong met drie jaar maar begin er nu wel stiekem een beetje naar uit te kijken....even rust in de tent
Ook hier herkenbaar! Ik vroeg nog aan m'n moeder vandaag of ik ook zon piepert was vroeger. Dat was gelukkig niet het geval dus ik ga ook uit van een fase. Oh oh want wat een piepert, vallen om aandacht, brutaal doen tegen ons, begint gelijk te huilen of chagrijnig te lopen doen als iets niet mag of het spelen klaar is o.i.d. Hele dag om eten(lees snoep) vragen. Kortom het aftastten hoever ze bij ons kan gaan is begonnen. De straf op de gang zetten is geïntroduceerd en werkt bij ons uitstekend.
Hi Schat Heel herkenbaar, F is precies hetzelfde, een vreselijke dramaqueen! Als ze wat heeft gekregen een cadeautje bijvoorbeeld, zegt ze in de volgende winkel gerust, maar ik heb pas 1 ding gehad vandaag Mam! Te erg, ik weet het, ik heb haar misschien ook wel een beetje verwend maar wel altijd geleerd dat niet altijd alles kan. Ik denk dat het toch wel een beetje de leeftijd is hoor, en idd de spanning van het 4 jaar worden en naar school gaan, ik hoop ook echt dat ze dan een beetje veranderd want soms is het echt heel erg vervelend! Haar zusje lijkt dan ineens zoooo makkelijk, maar volgens mij was F ook zo op die leeftijd haha. Gisteren kreeg ze van oma geld voor haar verjaardag, ze pakt het aan, kijkt er eens naar en smijt het op de grond, Ik hou niet van geld oma! Ik wil een cadeautje, schaamde me echt dood ps. Leuk om hier weer eens wat te lezen over je meisjes!
Hier ook een jongetje van bijna 4 met zulke acties. Zooo vermoeiend op zijn tijd. Hij heeft altijd redelijk goed geluisterd (tuurlijk heeft hij ook de nee-fase gehad) maar nu... Als er iets niet gaat zoals hij wilt begint hij onwijs te gillen Reageert zich af door tegen dingen te 'schoppen' of 'slaan'. Het is meer een zacht schopje zo van 'dat doe ik nog even lekker'. Hij huilt ook ineens meer en kliert zijn broertje graag ( tot groot genoegen van zichzelf ) Hij is wel ontzettend blij als hij iets krijgt, hoe klein ook maar kan ook ineens heel ontevreden doen als het hem ineens niet meer zint. Hij zegt dan gerust, breng die auto maar terug, ik hoef hem niet meer ik wil een andere. Op momenten dat hij gewoon is zoals ik hem ken verteld hij duidelijk wat hij wel of niet wilt of hoe hij zich voelt. Kan zich heel goed verwoorden. Is hij gewoon een heel lief en slim kereltje. Maar af en toe gaat er even een knopje om Mijn moeder zegt steeds, hij is toe aan school. Ik vraag me af wat dat toe zijn aan dan betekent maar ik denk wel dat het voor hem goed is als hij nieuwe uitdagingen gaat krijgen.
oh ja hoor heeel bekend, word er af en toe horendol van, brutaal doen, zodra ik nee zeg gillen krijsen stampen. Niet luisteren naar waarschuwen kortom ik ben vriwjel de hele dag bezig op de strafplek te zetten om vervolgens weer een half uurtje te spelen.. Als ze geen koekje mag is het gillen geen tv aan is het gillen.. ik ken het meid!
Ja, wel enigszins herkenbaar. Snel huilen en piepen bij kleine dingen. (Maar anderzijds weer groot en stoer zijn.) Op zich ook wel een beetje verwend gedrag en om dingen zeuren, maar ze is ook wel oprecht blij als ze iets krijgt en ze heeft er ook langer plezier van. Ik vind het gezeur nu bij lange na niet zo erg als toen ze peuter was (zeuren om eten, de 'jij moet' en 'ik wil' fase ) Ik vind haar verder ook erg bazig geworden. Komt denk ik door school, tegen andere kinderen opboksen. Ze is altijd wel redelijk pittig geweest, goed van zich af kunnen bijten. Maar nu vind ik haar soms best bazig. Ook tegen ons.
Check, check & check; die fase hebben wij hier nu :x echt zo vermoeiend, pff. Ben blij te lezen dat de volgende fase beter te behappen is
Ja, hier moet ik af en toe ook wel straffen. Maar ze luistert er wel naar en het heeft ook (langer) effect! Dat was ook wel anders toen ze peuter was (lees: 100x lachend weglopen en na 5 min weer opnieuw). Ze begrijpt zoveel meer en ik kan haar beter vertrouwen. Maar goed, ik vind het altijd makkelijker (en leuker) worden met de leeftijd.
Alsof ik over 'mijn' Zoë zit te lezen. Wat een hel is het tegenwoordig....Vrees dat mijn dochter alle veranderingen hier niet zo goed aan kan (broertje geboren in maart en 4 weken geleden naar een nieuwe groep op KDV gegaan). Maar men, ze was zo ontzettend lief en nu weet ik gewoon niet wat ik met haar aan moet . Lisszy, wat onwijs rot dat Zoë zo reageert! Zoals eerder al gezegd, is ze wel blij maar uit ze dat niet zoals Lynn dat doet?
Klinkt als prikkelgevoelig. Niet direct alle emoties kunnen verwerken. Mijn oudste is ook zo. Als ze een kadootje krijgt bijvoorbeeld pakt ze het ook pas na 5 minuten uit. Komt heel ondankbaar over, maar ik zie een spanning/emotie storm los gaan in haar. Na 5 minuten zakt dat en pakt ze het kadootje uit, nog steeds voorzichtig. Met haar nieuwe kamer heeft het 2 dagen geduurd voor ze zei, ik vind het wel heel erg mooi mam. Rustig met haar alleen door de kamer lopen en alles bekijken werkt beter dan WAM, deur open gooien en blij roepen van KIJK EENS NAAR JE NIEUWE KAMER, MOOI HE! Dan klapt ze direct dicht. Mijn jongste is ook veel vrijer en blijer Maar ik begrijp mijn oudste goed omdat ik vroeger net zo was, en nog een beetje.
Wat een goede reacties allemaal! Thanks! @Sterrefeetje Zoë is idd wel een heel gevoelig meisje. Altijd al geweest. Zo is ze bijvb heel lang bang geweest voor de wind als peuter, veranderingen vond ze erg moeilijk en veel gehuild als baby. Ze is ook altijd erg bewust van zichzelf, wat ik dan wel weer herken in mezelf. @Edge Oh, kleine Zoë is ook een draakje op dit moment dus?! Ik heb het idee dat Zoë het allemaal wat meer voor lief neemt. Tis voor haar vanzelfsprekend dat ze alles mar krijgt en wil dan eigenlijk nog wel meer. Moeilijk... @alle Ja, de gang wordt hier ook regelmatig gebruikt voor als ze niet luistert of iets doet wat echt niet gang. Maar ik moet zeggen dat haar zusje daar ook wel af en toe zit, hoor! Oh en dat huilen om een schaafplek zolang totdat het zowat geheeld is, héél herkenbaar! Pffff... Ze zegt dan ok dat ze niet meer kan stoppen met huilen. Ik vind het dan moeilijk; in mee gaan of afkappen? Eerst doe ik alles om haar te troosten zonder dramatische te worden maar na bijna een half uurtje ben ik er wel klaar mee en is mijn geduld op.