Ik zal even bij het begin beginnen. Wij wonen in een oud huis met meerdere appartementen, we wonen nu op de begane grond. Tot 3 jaar geleden woonden wij in het appartement hierboven. Daar begon het. We hoorden vaak voetstappen in onze gang, deuren sloegen ineens dicht (die wij echt zelf niet dicht kregen) terwijl we ernaast op de bank zaten, het kan geen tocht zijn want we hadden daar geen ramen, alleen maar deuren die dicht waren. Kregen daar allebei al een beetje de kriebels ervan. Maar ja op een gegeven moment verhuisd naar beneden. Hier nooit ergens last van gehad tot begin deze week. De stofzuiger ging ineens aan, hij zat in het stopcontact maar de knop was uitgedraaid. Nu werd vannacht mijn zoontje wakker en die riep: hou nou op, niet doen, ik wil slapen.. Dus wij naar hem toe vragen wat er aan de hand is. Zegt hij, vrouw mij wakker maken heel vaak ook bij mama.! Vandaag zegt hij dat het veel mensen zijn.. Wat moet ik hiermee? Heeft hij slecht gedroomd of zal er iets zijn wat wij niet zien? Graag jullie mening, ook hoe wij op ons zoontje moeten reageren.
ja lastig als hij hetvaker gaat zeggen of doen zou ik een paragnost in schakelen.. en zoals het klinkt lijkt het idd alsof er "leven" bij jullie is.. Lpi international kun je altijd even een mailtje sturen die kunnen eventueel onderzoeken wat het is Edit: Je kan ook voordat hij naar bed gaat vragen of ze hem met rust kunnen laten, .Hier hebben wij ook weer activiteit maar sinds wij 1x in de zoveel tijd zout voor de deur strooien en wierrook of salie branden is het gewoon "rustig" ze zijn dr wel maar niet erg aanwezig
oh bah. ik geloof wel in dit soort zaken. eumm derek ogilvie inschakelen of een paragnost? baat het niet dan schaadt het ook niet.
Het kan best zijn dat er "iets" bij jullie is.. Je moet jezelf afvragen of je dat vervelend vind of niet. Kijk, als je zoontje aangeeft dat hij wil slapen en ze laten hem dan met rust zie ik het probleem niet zo.. Dat wordt natuurlijk anders als ze je zoontje echt gaan "pesten".. Vertel hem ook dat hij moet aangeven wat hij verwacht, en geloof hem ook in wat hij zegt.. Ik zou eerst vriendelijk zelf verzoeken om je zoontje met rust te laten, doen ze dat niet kun je altijd nog contact met iemand opnemen. Overigens ging bij ons de stofzuiger altijd aan als de stekker niet eens in het stopcontact zat, dat was pas vreemd
Als je bang bent dat er iets zit: koop salie wierook. Dan niet de stokjes maar echt de losse blaadjes. In elke kamer vanuit een hoek naar deur/raam werken en duidelijk zeggen dat ze niet welkom zijn en dat ze weg moeten. Zorg wel dat het raam/de deur waar je naartoe werkt open is zodat het ook weg kan. Baat het niet, schaadt het niet. Ik houd mij regelmatig bezig bij verschillende mensen met dit soort problemen en dit werkt bijna altijd. Ze komen ook niet meer terug dat is het fijne. Succes daarmee😊
Mja is het hierbij niet enorm van belang dat je weet wat je doet? Ik ken namelijk verhalen van mensen die dit ook hebben gedaan, maar het dus niet helemaal goed hebben gedaan, daar werd het alleen nog maar erger.
Ze zeggen dat angst en boosheid de activiteit verergeren. Maar ja, makkelijker gezegd dan gedaan om kalm te blijven natuurlijk. Ik zelf geloof niet zo in salie en wierook branden. Ik zou ze toespreken en eisen je zoontje en gezin met rust te laten, dat dit nu jouw huis is en dat ze niet welkom zijn.
Ik sluit me hier bij aan. Ik vind dit soort dingen altijd doodeng, en als je "iets" verkeerds doet kan je "ze" heel boos maken en dan wordt het alleen maar erger! Ik denk dat je beter iemand kan laten komen die er verstand van heeft, en een pastoor misschien zodat je huis "gezegend" kan worden?
Iemand erbij halen die er verstand van heeft en je huis kan 'reinigen'. Ik zal niet iets doen waardoor 'het' nog bozer zal worden.
Niet met salie gaan lopen klooien als je niet weet wat je doet, salie is alleen een hulpmiddel, diegene die het gebruikt moet het eigenlijk doen. Je kan het inderdaad erger maken, ik raad zelf ook altijd af dit te doen. Laat het dan doen door iemand die weet wat hij/zij doet.
Sorry, maar ik zou echt niet uit gaan van wat je zoontje zegt. De "realiteit" is voor kinderen van zijn leeftijd nog heel anders als die van ons. Zo is het volkomen normaal dat kinderen bijvoorbeeld denken dat hun speelgoed ook leeft en dat dingen die hij zag in zijn droom echt zijn. Ik zou aan je zoontje laten merken dat je luistert als hij je iets wil vertellen, maar er vooral ook goed op letten dat je niet (onbewust) extra of beter oplet of hem meer aandacht heeft als hij over dit soort "paranormale" zaken praat. De aandacht kan je zoontje namelijk extra aanmoedigen om juist met verzonnen verhalen te komen. Dat is bij jonge kinderen heel normaal . Over die stofzuiger zou ik me al helemaal geen zorgen maken. Wij hadden een tv die ook heel vaak uit zichzelf aan ging. Dit kan gewoon gebeuren met apparaten (vooral oudere) als ze in het stopcontact zitten. Ik zou me pas zorgen gaan maken als dit gebeurt als de stekker er niet in zit .
Dat is het dus.. Wij zijn beide heel erg nuchter wat dit soort dingen betreft maar ons zoontje was zo stellig, heeft vanmiddag ook nog tegen mijn ouders verteld dat hij wakker was gemaakt. Hij verzint nooit zomaar iets. Onthoudt wel heel erg veel vandaar dat we nu aan het twijfelen zijn geslagen. Zelf iets doen met salie enz zullen we niet doen. Ik denk dat we het nog even aankijken. Trouwens Bram (ons zoontje) wordt in oktober 3. Erg jong dus ook nog. Zijn spraak is wel goed (voor ons dan haha).
Ik geloof er niet in dat kinderen van die leeftijd dat soort dingen verzinnen.. Neem het gewoon serieus maar ga er niet te diep op in. Mijn zoontje heeft er al "last" van sinds hij zich bewust is van zijn omgeving. Als hij erover begint praten we er even over, maar ik begin er nooit zelf over. Hij heeft ook een tijd gehad dat hij wakker gemaakt werd of niet mocht slapen. Toen hebben we samen gezegd tegen "de meneer" dat hij wilde slapen en dat hij hem met rust moet laten. Nu hoor ik mijn zoontje af en toe nog wel snachts zeggen dat hij wil slapen maar het is wel al een stuk minder geworden. Overigens rommelt het hier in huis altijd wel. De hond en mijn dochtertje reageren er ook heel sterk op en mijn man en ik merken het ook, dus er zal vast wel iets zijn..
Goeie tip! Dank je wel.. Heb jij er verder iets meegedaan? Iemand ingeschakeld of laat je het zo? Vind jij het zelf eng of juist niet?
ook voor mij is het herkenbaar, mijn oudste praatte op 2 jarige leeftijd tegen een mevrouw, ook had hij een onzichtbare baby als vriendje. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat hij die ook echt zag en sprak, het was nl zo opvallend dat op met mkd waar hij zat zelfs vragen kwamen van de leidsters omdat hij dus heel veel met hen praatte. Ik geloof ook niet dat kleine kinderen dit zelf kunnen verzinnen. Toen hij 3 was is hij zelfs een keer compleet in paniek geraakt omdat hij geslagen en geschopt werd door een man die hij niet zag (waar ik bij stond). Mijn advies is: neem dit zeker serieus, maar vul geen antwoorden in wanneer je vragen stelt. houdt de vragen open, dan krijg je het duidelijkst een verhaal. Mocht je idd iets in huis hebben zou ik een pastoor vragen om te komen.