Hallo, Ik ben momenteel 41w en 1 dag zwanger van mijn derde kindje en voel nog helemaal niets. Er staat een inleiding gepland op dinsdag. Ik begrijp er zelf helemaal niets van want mijn eerste kindje (is nu 3 jaar en 4 maanden) kwam 3 dagen te vroeg en het tweede (is nu 20 maanden)net op tijd. De bevallingen verliepen goed en snel. Het lijkt wel of ik plots niet meer kan bevallen. Bij de laatste controle donderdag was er nog niet eens sprake van een verweking van de baarmoedermond en deze was nog 3 cm. Ik had verwacht dat de derde minstens toch rond de uitgerekende datum zou komen maar op dit moment heb ik nog niets eens harde buiken. Ik kijk enorm op tegen een inleiding omdat ik denk dat dit veel langer en pijnlijker zal zijn. Ik ga er van uit dat bij een 'natuurlijke bevalling' al enkele uren voorbij gaan vooraleer je beseft dat de weeën goed op gang zijn terwijl je bij een inleiding ligt te wachten tot de pijn begint terwijl je chemisch klaargestoomd wordt. Ik vind het ook emotioneel vrij moeilijk: ik kijk helemaal niet meer uit naar de bevalling. Tot de 40 weken dacht ik "spannend hij kan er nu elk moment zijn" terwijl ik nu elke ochtend opsta en denk "het zal wel weer niet", alsof ik in mijn hoofd ben overgeschakeld op het idee voor altijd zwanger te zijn zonder ooit de baby in mijn armen te zullen hebben. Dat klinkt niet rationeel en ik weet ook niet hoe ik bij die gedachte kom, ze is er gewoon. Zijn er nog van jullie die het gevoel hebben het bevallen verleerd te zijn en eerder moedeloos op een inleiding zitten te wachten op een inleiding in plaats van nog met spanning uit te kijken naar het moment van de geboorte? groetjes
Heel herkenbaar en heel frustrerend. 1 troost, bij mij was vliezen breken voldoende om het op gang te brengen. Om 8 uur vliezen gebroken. Mocht dit niks doen, zou ik een infuus krijgen. Maar een uur later al 5 cm en nog een uur later 10cm! En dat terwijl ik ook het gevoel had dat mijn lichaam ff vergeten was hoe je moest bevallen!
Ik herken het: mijn dochter zou vroeg komen vanwege afwijkende baarmoedervorm; moest met bijna 42 weken worden gehaald. Balen, want je leeft zo naar de uitgerekende datum toe, maar het kan iedereen overkomen. Hij/zij ligt gewoon nog lekker. Vroeger moest je dan blijven afwachten, maar dat doen ze tegenwoordig niet meer omdat het kan zijn dat het kind dan te weinig voeding meer heeft van de placenta of te groot is. Dus het gaat sowieso niet meer lang duren voor je; zet het van je af en ontspan, rust veel want straks kun je je energie gebruiken.
Ja hier nog een, ben ook zwanger van de 3de, eerste met 39,5 , tweede met 40.4. Nu wordt ik geplaagd Door vele harde buiken voorweeen en valse starten maar nu 41.3 en het zet niet door, ik geloof bijna niet meer dat er een baby komt! Ook snap ik mijn lichaam niet, heb ook het gevoel dat ik het niet meer kan. Ik word ook dinsdag ingeleid, dus ik wacht met je mee
Onze jongste bleef ook het langste zitten,ze werd met 41.3 geboren. Ik wilde bij haar zo graag thuis bevallen en vond het zo jammer dat doe kans nu kleiner werd. Uiteindelijk een afspraak voor inleiding gemaakt en toen kwam ze toch zelf. Binnen een uur, vanaf de eerste wee was ze er. Bij onze oudste zouden ze ook inleiden. Ik hoorde het op vrijdag en het zou op maandag gebeuren. Zondag begon het uiteindelijk zelf. De gynecoloog gaf aan dat ze dit vaker plannen met een weekend ertussen omdat je in een weekend tot rust komt en met het idee dat een inleiding staat te wachten het vaak toch spontaan begint. Ik ga voor je duimen.
Ons kindje is in geen geval onder de indruk geraakt van de "bedreiging" met een inleiding en dus zitten we nog steeds te wachten. Het zal een lange nacht worden. Hoe later op de avond hoe meer muizenissen in het hoofd ... Gelukkig dan morgen een bevalling met goede medische begeleiding vanaf de eerste minuut, probeer ik maar te denken. Robinal, ik wens je morgen een vlotte bevalling toe (mocht je nog niet bevallen zijn) en hopelijk nog een goede nachtrust.
Succes vandaag! Mijn derde wilde ook niet komen, net als mijn tweede. Ik had het wel verwacht, dat scheelde wel. Ik ben meteen na 41 weken ingeleid, dat wilde ik graag. Het ging supersnel, met 1 perswee! Het komt vast goed vandaag!!!
Heej, Zoooo herkenbaar! Mijn eerste was 2 weken te vroeg, had echt verwacht dat deze ook eerder zou komen...heb nu idd ook het idee voor altijd zwanger te zijn zonder ooit de baby in mijn armen te houden Droomde laatst zelfs dar mijn buik gewoon weer langzaam platter werd, echt een nachtmerrie! Ik wil ook heel graag natuurlijk bevallen maar heb nu toch ook afspraak staan in zh voor inleiding. Wens je heeeeel veel succes meid!
Hej, 1 dag voor de geplande inleiding is onze zoon Thymen geboren. Zondag avond kreeg ik in bed weer wat gerommel, ben eruit gegaan om even te douchen toen er plotseling helder rood bloed tussen mijn benen liep. Ik schrok me kapot, dit hadden ik niet eerder gehad. Ziekenhuis gebeld en moest meteen komen. Eenmaal in het ziekenhuis moest ik blijven omdat ze niet goed wisten waar de bloeding vandaan kwam. Rommelde die nacht nog wat maar geen echte weeën, had 1 tot 2cm en bmmond was nog niet verstreken. Smorgens advies gehad een wandeling te maken. De voorweeen bleven komen maar gebeurde niks. Toen werd besloten mijn vliezen te breken omdat ik ook stolsels begon te verliezen. Dit was om 12.20 meteen begonnen de weeën om de 3 minuten die waren nog goed op te vangen. Om 13.00 uur werden krachtig en regelmatig bmmond was verstreken en 3,4cm openingsuren kreeg ik zeer krachtige weeën die ik met lachgas nog kon opvangen, ruggenprik was onderweg, tot ik tijdens een wee om 14.15 persdrang kreeg. Ik had 7cm de wee daarna kon ik de persdrang niet tegenhouden. Ik had in 1 wee 10cm , 2 keer persen en mijn mannetje lag op mijn buik.....pff in 2 uur tijd vanaf vliezen breken, was erg heftig heb ook wel wat naweeën gehad. De schade aan het onderkantje is beperkt gebleven. 2 kleine hechtingen. Mijn mannetje is 53cm en 3430 gram. wat wel grappig was is dat ik van de pijn probeerde mijn man in zijn arm te bijten tijdens een week, maar Door zijn reactie net op tijd in de gaten had dit toch maar niet te doen, haha. Nou alle meiden die nog wachten, zet hem op, je kan het, laat je mee gaan in de pijn en voor je het weet zit je een broodje jam te eten. Xxx
Van harte gefeliciteerd!! Mijn derde ging ook zo en een kwartier nadat ik de pethidineprik kreeg, was mijn dochter er al. Niet echt zinvol meer dus... Maar de weeen zijn dan echt krachtig en snel op elkaar, dat is erg pittig. En veel naweeen had ik ook, erg vervelend. Maar dat kan de pret niet drukken! Heel veel geluk samen!!!