Loslaten, loslaten, loslaten. Straal uit naar je man dat jij hem volledig met jullie dochter vertrouwt. Ga niet zeiken over futiliteiten als kleding. Wees alleen duidelijk over veiligheid. Kind alleen op commode laten liggen kan niet, in zo'n geval moet hij kind gewoon op grond leggen. So wie so, waarom in vredesnaam een kind dat al kan staan en lopen nog liggend verschonen? Groente snijden: prima, dat deed die van mij ook al toen ze 2,5 was. Maar dan wel op zo'n manier dat ze zich niet kan bezeren. Dus bijvoorbeeld met een plastic mesje. Verder: afleren dat je de regie in handen zou moeten hebben, dat keert zich in de toekomst alleen maar tegen je. Je hebt 1 kind, geen 2, je man is een volwassene, en jullie hebben SAMEN de verantwoordelijkheid voor je dochter.
Ik ben helemaal voor (sommige!) kinderen een scherp mes geven. De mijne snijdt ook al sinds dr tweede verjaardag met mijn tomatenmesje. 1x in dr vinger gesneden, en nu heeft ze een diep respect voor messen. Ze is er niet bang voor (staat nog steeds iedere dag met mij groente te snijden), maar ze is er wel supervoorzichtig mee. En dus is het uiteindelijk veiliger dan een kind dat stiekem in de keukenla gaat wroeten omdat ie de "verboden messen" zo spannend vindt. Dus misschien heeft je man op dat punt zelfs ook wel gelijk. Ligt helemaal aan je kind of ze dat aankan. Kind van 2,5 op de commode snap ik ook niet zo goed eigenlijk? Maar verder ben ik het eens met alle eerdere reacties: ga om de tafel zitten en bespreek wat je echt belangrijk vindt. Stel bijvoorbeeld 10 huisregels op die ook je man niet door de vingers mag zien (bijvoorbeeld anderen slaan, schoppen, pijn doen) en voor de rest: loslaten...
Ik denk dat het voor jou zo moeilijk is omdat jij het grootste gedeelte van de opvoeding doet. Plus waarschijnlijk ook veel beslissingen ( geen grote dingen maar de alledaagse e.d.) in je eentje neemt. Hier is dat namelijk ook. Ik vond het ook moeilijk maar het draait inderdaad om loslaten. Je dochter zit sowieso in een lastige fase qua leeftijd. Ik zou als ik jou was gewoon zelf consequent blijven in je dingen naar haar toe. Hier weten de kids ook wel dat mama strenger is dan papa Het is wel belangrijk om goed te communiceren met je man dat als de een nee/ja zegt de ander dat ook doet. En die jas.. Ja ik zou ook zeggen, nee het is te warm maar van de andere kant ervaart een kind zo ook dat toch niet zo handig is.
Hoort een kind dat kan lopen dan staand verschoond te worden? Gaat mij niet lukken bij Beer, springt weg, trekt mn haren uit mn hoofd, staat te dansen enz enz....
Toen mijn dochter nog niet zindelijk was, verschoonde ik haar ook vaak liggend hoor. Ze was best laat zindelijk, met bijna 3 jaar. Vraag me echt af hoe je dat zittend/staand makkelijk zou doen met al dat gebeweeg, maargoed. Ze had er zelf gelukkig ook geen probleem mee.
Herkenbaar Manlief maakt veel en lange dagen en op de dagen dat hij thuis is wilde hij de leuke papa zijn en zijn eigen gezag laten horen en dat botste tegen wat ik deed dus ook de kids van de leg af .. We hebben meerdere malen om de tafel gezeten hierover En ik heb rustig mijn idee van opvoeden gedaan en daarna hij En samen zijn we naar een tussen oplossing gaan zoeken en die werkt erg goed! Maar daar zul je beiden aan moeten werken ik heb mijn man iets meer los moeten laten en mijn man heeft meer moeten doen zoals ik het doe .. Praten praten en praten .. En wt je ook kunt proberen is heel moeilijk hoor maar achteraf corrigeren Ik snap dat het van de winterjas een voorbeeld is ... Laat hem gewoon een keer zijn gang gaan maar zeg hem op een rustig tijd stip als jij afgekoeld bent en dochterlief niet in de buurt is van de volgende keer zou ik het zo en zo doen wekt beter ...
Ja dat vroeg ik me ook af. Vond t een beetje raar getypt van Dirksmama, net alsof t RAAR is als je je kind liggend verschoond....
Ik denk dat jij je man volledig moet vertrouwen met jullie dochter. Ik neem aan dat jouw man ontzettend veel van zijn dochter houdt en niet zou willen dat haar iets overkomt. Vertrouw daar op. Het komt over alsof je de hele tijd over zijn schouder meekijkt hoe hij met jullie dochter omgaat en dat het moet hoe jij het wilt. Hij zal het niet hetzelfde doen als jij en misschien is hij wat losser en makkelijker dan jij. Maar zo erg is dat niet. Zolang jullie dochter maar veilig is. Ik denk dat je de kleine dingetjes meer los moet laten en je man zijn vaderschap zelf moet laten invullen. Wel lijkt het me het beste dat jullie wel een aantal opvoedregels op papier zetten en daar een lijn in trekt. Over bijvoorbeeld het commode incident. Verder zou ik hard aan jullie relatie werken en niet zo snel opgeven. Als ik zo je Posts lees zijn dit geen problemen die niet opgelost kunnen worden. Blijven communiceren en allebei water bij de wijn doen. Je zegt da hij veel werkt. Is het niet een idee als hij eens in de zoveel tijd een extra dage vrij neemt om wat meer tijd met elkaar door te brengen.
Lastig, ik denk dat je een hoop frustratie al bij jezelf weg kan nemen door naar jezelf te kijken. Jou man doet dingen op een andere misschien een onveiligere manier dan jij zelf doet maar dat wil niet zeggen dat het meteen fout is. Ik kookte ook altijd graag mee met mijn vader en zal mij vast ook weleens gesneden hebben maar op die manier leer je wat een mes kan doen! Heerlijk zo'n vader die niet bij alles op zijn achterste benen staat omdat het "gevaarlijk" kan zijn. Wat de commode betreft zou ik wel duidelijk maken dat dit heel gevaarlijk kan zijn maar mannen zijn toch anders dan vrouwen en zien niet overal de gevaren van in. Probeer dingen los te laten, voor jezelf maar ook voor je gezin. Ik weet dat het niet makkelijk is, mijn man doet ook dingen die ik heel graag anders zou zien maar respecteer ook zijn manier van doen.
Ehm ja, dat vind ik raar, een groot kind liggend verschonen. Zodra ze kunnen staan vind ik dat handiger op de WC, vooral met poep, je kunt dan de poep in de WC gooien en samen met kind doortrekken, zodat ze weten waar het thuishoort. Als je ze zo jong mogelijk de WC laat associeren met poep en plas zijn ze volgens mij sneller zindelijk, en kun je potjes gewoon overslaan.
Zou ik niet doen hoor! Verstopt je wc gegarandeerd van! Maar OT! Ik denk dat jullie even een regeltje toe moeten voegen aan jullie manier van de opvoeding handelen. En dat is deze: Als mama OF papa al ja of nee gezegd heeft dan staat dat. Dan kan de ander er dus niet een ander antwoord op geven. Dus als dochter aan jou vraagt en jij zegt nee dan kan papa niet ineens ja zeggen. Dat ondermijnt jou gezag namelijk! En dat hebben die kleintjes haarscherp door en als je dit zo door laat gaan worden jullie straks tegen elkaar uitgespeeld. Bovendien vind ik dat papa er best wel wat van mag zeggen als dochterlief zo tegen jou doet. Ik weet hoe moeilijk het is als je zo behandelt word door je dochter. Daar heb ik 2 jaar van achter de rug. MAAR het helpt als de popie ouder aangeeft dat de manier waarop zij met jou omgaat niet door de beugel kan. Plus jij mag laten merken dat je dit gedrag niet waardeerd en weg lopen. Laat haar maar gewoon staan als ze zo begint. Ze zal misschien niet meteen laten merken dat dit haar wat doet (en je hele moederhard schreeuwt dat je haar zo nog meer bij je weg jaagd! Wat echt niet zo is!) Maar het is een chantage middel van je dochter die je zo ontkracht. Is heel eng om te doen maar als je man mee werkt gaat het op den duur beter. Laat je man uitspreken dat dit niet lief is tegen mama. Laat hem zeggen dat ze jou haar excuse moet aanbieden of wat ook. Maar laat hem duidelijk maken dat ook hij dit gedrag niet tolereert! Toen wij dit eenmaal door hadden dat dit werkte ging het heel snel veel beter en was het met een klein half jaar helemaal klaar met die onzin. En bedenk je er even bij dat mijn man ten tijde van dit gedrag werkeloos was en ik dus hele dagen buiten spel stond! En ja ook ik heb gedacht aan weg gaan bij hem. Gewoon uit wanhoop! Je dochter niet mogen troosten, aankleden, knuffelen wat ook dat doet gewoon vreselijk pijn. Onuitstaanbaar gewoon. Ik hoop dat jullie snel samen alles mogen ook als jullie er beiden zijn.
Ik dacht hetzelfde.. Ben (soms helaas) nogal visueel ingesteld dus je kunt je wel inbeelden wat ik voor me zag..
Volgens mij heb jij wel redelijk perfecte kinderen. Bv gegeven,snel zindelijk, staand verschonen... respect! Hou er wel rekening mee dat elk kind anders is en ook een andere benadering heeft. En hou het even gezellig, een ieder doet het op zijn eigen manier!!
Geeft Dirksmama niet gewoon haar mening en legt uit hoe zij het doet met haar kinderen? Volgens mij dringt ze niemand haar manier van opvoeden aan iemand op? Of zie ik het nou verkeerd?
Ts, ik heb zelf nog geen kinderen maar snap je probleem helemaal. Je wil dat er bepaalde regels en grenzen zijn om de rust en orde in huis te handhaven. Dit is voor jou prettig en voor je kind uiteindelijk ook. Ook wil je natuurlijk niet dat ze opgroeit tot een verwend en vervelend nest dat geen nee kan horen. Denk dat je idd eens met je man om tafel moet (of anders een paar sessies in relatietherapie, wie weet helpt het als een ander met jullie meedenkt?) en uitlegt wat het met je doet, hoe je dochter erop reageert en vooral waarom regels zo belangrijk zijn. Nu snijdt je dochter zich een keer met tomaten snijden, dat is erg vervelend maar nog niet een groot probleem (heeft ze gelijk geleerd waarom ze voorzichtig moet doen met messen). Maar de volgende keer vliegt ze zonder te luisteren een drukke straat over, weigert ze in de gordels te blijven zitten of krijst ze een winkel bij elkaar omdat ze iets niet mag hebben. Of laat een paar filmpjes zien van kinderen die niet geleerd hebben om te luisteren. Noem voorbeelden van mensen die, net zoals jij, grenzen stellen. Ik hoop dat jullie er samen uitkomen. O ja, nog een tip: leg kleding, speelgoed en andere dingen die nu niet gebruikt (mogen) worden weg. Dat scheelt al een hoop gedoe. Mijn buurjongetje (zelfde leeftijd als jouw dochter) is net zo. Is het buiten 25 graden dan wil hij zijn jas aan. Gewoon omdat hij die ziet hangen en de jas associeert met buiten (naar buiten= jas aan). Mijn buurvrouw heeft het jasje eerst opgeborgen, dan heeft hij er ook geen erg in en kunnen ze zonder gedoe naar buiten.