Succes him met afvallen en de nieuwe ronde(s) in de mmm, wij zijn vanaf januari dit jaar alweer bezig voor een brusje, wil nog niet echt lukken Spannend visje, heel veel succes!!!
Visje, weer zo'n vreselijke spannende tijd tegemoet, mijn duimen draaien. AI maris wat is het dan weer zwaar he... je weet dat het kan dus waarom wil of lukt het dan niet. wij starten nog niet hoor, nog ff genieten van dit mooie mannetje zonder extra zorgen en drukte door het traject.
Einde ICSI-traject. M'n prikangst is weer boven komen drijven (waarschijnlijk door de hormonen). Injecteren gaat echt niet meer lukken, ben net begonnen en nu al doodmoe. Zelfs m'n vriend lukt het niet, ik wordt helemaal panisch. De prikangst heeft het helaas van me gewonnen. Nu maar m'n kinderwens op een andere manier vervullen.
Nee, dat gaan we niet doen. Het levert me teveel stress op. Ik was vanmorgen doodmoe voordat ik de volgende injectie weer moest zetten en dat nog eens 2 weken volhouden zag ik echt niet meer zitten. Heb al hulp gehad van een psycholoog en dat hielp echt, geen gedachten meer over "oh jee zal ik wegvallen"of "als ik dat doe, dan gaat het vast goed". Maar helaas kwamen deze gedachten door de hormonen zo heftig terug, dat ik ze niet meer kon wegdrukken. Wij kiezen nu de weg van pleegzorg..... Zal ook niet makkelijk worden, maar we voelen ons er beter bij. Normaal gesproken ben ik een echte doorzetter, geeft nooit op, maar m'n grens is voor het ICSI-traject echt bereikt, helaas. Ik wens jullie nog wel heel veel succes toe. Waarschijnlijk ga ik aan de eind van de week m'n profiel verwijderen. Als toekomstige pleegouder zit ik nu op het verkeerde forum.
Ah fenna wel een dapper besluit maar oh zo zwaar lijkt me... Veel sterkte en geluk gewenst met jullie keuze om pleegouders te worden! Hopelijk is er gauw een kindje wat in jullie gezin past. Dat wordt vast liefdevol opgevangen ♡ !
Zeker weten en voor de rest hopen we nog steeds op een wondertje van onszelf! (al is de kans nog zo klein). Jij ook heel veel succes toegewenst!
Fenna.. Wat moeilijk zeg! Emdr is een erg goede behandelmethode daarvoor, kan in paar sessies al stukken beter en zelfs over zijn...wil je niet overhalen maar wel laten weten dat er nog een mogelijkheid is om v prikangst af te komen.welke weg je ook gaat..heel veel succes! ***** breekt weer uit****
Hier niet gelukt.. die gallige test gaf weer "niet zwanger" aan... Nu potje boos, inmens verdrietig en met m'n rug tegen te muur gedrukt gevoel....
Ai jakkes Visje, sterkte meid!! Jeej Fenna, een moeilijk besluit denk ik, veel sterkte en veel succes met jullie nieuwe plannen! Hier maandag een 8 cellige cryo terug gekregen, 12 aug testen.
Hoi meiden, mag ik jullie als "ervaringsdeskundigen" iets vragen? Wij ijn op 11 juli doorverwezen door onze gynaecoloog naar het UMCG voor IVF/ICSI. Nu hebben we nog steeds niets gehoord van het UMCG. Wordt het tijd om contact op te nemen om te vragen of onze doorverwijzing wel is aangekomen of is het normaal dat het zo lang duurt? Groetjes Syl
Syl, uit eigen ervaring weet ik dat doorverwijzingen niet altijd goed verlopen vanuit een ander ziekenhuis (was niet UMCG's schuld in ons geval). Zelf bellen kan nooit geen kwaad. Wij hebben ook wel eens het gevoel gehad enorme zeikerds te zijn, maar liever een zeikerd dan dat er helemaal niks van alles in het ziekenhuis terechtkomt.
EMDR is me idd ook aangeboden. Ik ben ook twee keer bij een psycholoog geweest die ook deze behandelmethode gebruikte. Maar volgens haar heb ik geen psycholoog etc nodig. Zonder de hormonen was het prikken inmiddels ook geen probleem meer (ik ben tijdens één sessie geconfronteerd met m'n verleden, waar alleen m'n bewustzijn wat van wist, lang verhaal....). In ieder geval het probleem was weg, echter zorgen de hormonen ervoor dat ik negatief ging denken en m'n gedachten niet meer "vakkundig" zoals voorheen kon uitschakelen. Dit had tot gevolg dat ik mezelf wel wilde prikken, maar kreeg geen beweging meer in m'n handen om de "dartpijl" te zetten. Ik heb er vrede mee, leven moet niet uit teveel stress bestaan. Ookal ben ik van nature een enorme doorzetter en is opgeven niks voor mij, voor het eerst in m'n leven kan ik zeggen het is goed zo, ik heb m'n grenzen verlegd, heb mezelf immers 3 keer geïnjecteerd wat zeer knap is voor iemand met prikangst. Ik kies nu voor een andere weg, het zelf kinderen krijgen daar ben ik nu niet meer mee bezig. Al betekent dit natuurlijk niet dat ik geen hoop heb voor de toekomst.
Hoi hoi ik ben ook doorverwezen vanuit een ander ziekenhuis.. Maar soms moet je even wachten omdat er toch een kleine wachtlijst is.. Maar goed je kan altijd even bellen met administratie... Ik denk ook vast niet dat ze je zijn vergeten, bij ons duurde het ook een aantal maandjes..