Hoi meisjes, Ik heb het op het moment moeilijk. Ik zit in de laatste dagen vd laatste wacht week na mijn 5e cryo terugplaatsing allemaal uit 1 IVF poging. Ik heb nog nooit een positieve test in handen gehad en wordt steeds banger dat het gewoon nooit gaat lukken. Ik ben op zoek naar wat bemoedigende verhalen van meiden die ook meerdere terug plaatsingen hebben gehad, nooit zwanger zijn geweest en toch zwanger zijn geraakt,
Hè Snoopy, Wij hebben in totaal 4 ICSI pogingen gehad (verminderd en slechte zaadkwaliteit man/bij mij schot in baarmoeder/verhoogde weerstand en afweer meteen na de terugplaatsing). We hadden alle pogingen top-embryo's, zeiden de artsen. Niets mis mee, mooi aan het delen, helemaal top. Maar zwanger worden hoor maar. Ik ben tijdens al die terugplaatsingen nooit zwanger geweest. Maar.. Bij onze 3e terugplaatsing van ICSI 4 (met weer veel menstruatiepijn en zelfs een 2x een bloeding, bleek ik zwanger!). Het kan dus! Door vallen en opstaan, volhouden en proberen positief te blijven is het dan toch gelukt. We zijn er nog niet want ik ben 30 weken zwanger, dus pas als die kleine er is en alles is oké, denk ik dat ik echt gerust gesteld ben. Maar ik herken het gevoel van, gaat dit ooit lukken??!! Zoveel teleurstellingen, dat is echt moeilijk. Terwijl er ook vrouwen zijn die wel zwanger raken, maar waarbij het laterop weer misgaat. Maar dat ik überhaupt niet zwanger raakte, demotiveerde mij ook op bepaalde momenten! Ik dacht, eerst maar eens een positieve test en dan zien we wel weer verder. Ik weet zeker dat er meer vrouwen zijn die je een beetje kunnen opbeuren met hun positieve verhalen! Liefs M
Ik herken heel erg goed je gevoel. Wij zijn beide kerngezond, nooit een oorzaak gevonden waarom het niet lukte. 6 IUI's gehad zonder resultaat. Toen over op IVF. 1 verse terugplaatsing en 1 cryo terugplaatsing, zonder resultaat. Op naar IVF poging 2. Ik begon het ondertussen al aardig benauwd te krijgen, want shit, we zaten al in poging 2!! Verse terugplaatsing geen succes, 1e cryo uit poging 2 ook niet. Ik zat er helemaal doorheen. Ik dacht er al aan om maar een 2e hond aan te schaffen, want ja, het voelde alsof het eind in zicht was. Was na de 4e terugplaatsing in totaal er even helemaal klaar mee, ik wilde even rust. Uiteindelijk op t laatste moment toch maar besloten om de volgende cyclus door te gaan, want ja, wat hadden we te verliezen, die teleurstellingen was ik toch wel gewend. 8 dagen na de 5e terugplaatsing besloot ik een testje te wagen, meer om bevestiging dat het zoals gewoonlijk weer niet gelukt was, maaaaaaar, ik bleek zwanger! Inmiddels 27.3 onderweg! Hou vol meid, de MMM is retezwaar maar soms is er ook een lichtpuntje!
een vriendin van mij is na 8 terugplaatsingen zwanger geworden! Allemaal binnen 3 ICSI pogingen. Dus het kan!
Wat fijn om te horen dat het bij sommigen ook na meerdere terugplaatsingen toch gelukt is! Ik herken de opmerking " ik dacht al aan een 2e hond" zo goed! Ik ben ook al stiekem aan het voorbereiden voor het geval het echt niet gaat lukken. Ik zat al op de site van adoptie.nl en een hond is ook een van mijn wensen. Ik probeer moed te houden. En voor jullie: gefeliciteerd met jullie zwangerschap!
Ook hier zwanger geworden na de 5e terugplaatsing. Ook allemaal uit ICSI 1. Nu nog 5 cryo's over. Ik geloofde er ook niet meer in. Hield na de terugplaatsing ook nergens rekening mee. We zaten in een verbouwing en sjouwde allerlei zware spullen, rookte, dronk veel koffie, at slecht en heb dagenlang staan schilderen. En uitgerekend die keer werd ik toch zwanger, tegen alle verwachting in. Het kan dus echt!
Ik heb bij mijn 1e IVF geen terugplaatsing gehad, geen bevruchtingen. Bij de tweede poging ICSI wel embryo's, maar geen enkele van de 5 terugplaatsing geslaagd. Derde poging in Dusseldorf laten doen. Daar terugplaatsing van twee embryo's was ik voor het eerst zwanger. Helaas vroege miskraam. Tweede terugplaatsing weer twee embryo's terugplaatsing, en ze zijn beide blijven zitten!! Nu 30 weken zwanger van een twin. Maar je gevoel van, zal ik ooit twee streepjes zien... herken ik enorm. Ik kan alleen maar zeggen... doorzetten meid. Tot je het gevoel hebt er echt alles aan gedaan te hebben (daarom zijn wij naar duitsland overgestapt)