tja wat is te jong... ik vindt iemand te jong als diegene zich niet beseft wat er voor verantwoordelijkheden bij komen kijken bij een kleine, als iemand het "leuk en schattig" vindt om moeder te worden...tis niet zo 1-2-3 uitgelegd wanneer iemand te jong is...je bent te jong in mijn ogen als je zelf eigenlijk nog "kind" bent... wbt te oud, laat ik me liever niet over uit want denk dat ik dan sommige andere vrouwen voor het hoofd stoot.... gr.smoekie
hoi hoi wel grappig ik lees dit zo, maar ik was dus wel samen zwanger met me moeder ik 2 maanden langer als me moeder mijn oudste dochter is 9 en me zusje ook was wel heel leuk hoor samen zwanger groetjes nathalie
Hmm klinkt leuk, maar ook raar, weet niet hoe k het moet uitleggen.. Gewoon het idee, mijn moeder is dan oma geworden en is er dan om haar kleinkinderen te vertroetelen en te verwennen enzo en dat is dan denk ik totaal anders als ze zelf een baby heeft... mischien daarom!
ik ben zelf jong moeder heb 2 kids ik heb er helemaal geen moeite mee en wat en wat een ander van mijn denkt of zo daar heb ik lak aan
ik denk dat je niet naar de leeftijd moet kijken maar naar de persoon zelf. Mijn moeder heeft 5 kinderen waarvan de 1e op haar 31ste en de laatste op haar 43ste kreeg en allemaal gepland.
tja vind jonge mama's geweldig! hebe r zelf dan ook vol overgave voor gekozen! en zou het nooit of te nimmer terug willen draaien.... Ik vind dat veel dingen van de situatie afhangen! ik vind het belangrijk dat het kindje een goede basis heeft! je kunt niet alles plannen voor de toekomst maar wel een basis bieden! in leeftijd vind ik zo tot een jaar of 18 erg jong om aan kindjes te beginnen.... niet dat dat niet goed zou kunnen gaan hoor! {ik heb het dan mn over een geplande zwangerschap} voor je 18 zijn er gewoon ook meerder beperkingen in mijn ogen... dat is na je 18e niet meer... denk dat hoe oud of hoe jong je hebt... dat je er gewoon klaar voor moet zijn!
Ik werd mama op mijn 16e, maar mijn vriend was toen 26 en had een huis vaste inkomen enz enz. Denk dat daar ook anders tegenaan gekeken word, als dat je vriend ook 16 is, en nog bij zn ouders woond. Ik kreeg namelijk helemaal geen nare reactie's of mensen die me na staarde ofzo, zelfs het consultatiebureau was altijd even vriendelijk en heeft me nooit dingen gevraagd betreft mn leeftijd! Wel ooit toen ik een keer een echo moest laten maken van mn borst, toen zag die vrouw dat ik wat van die striemen had, en vroeg hoe dat kwam, dus ik vertelde dat het kwam door de zwangerschap. Toen zei ze zooo jij bent jong moeder! Was het gepland? Bloedirritant als ze zon opmerking naar je kop gooien!Maar dan zeg ik des te trotser, ja het was gepland! En tuurlijk heb ik het wel eens zwaar met opvoeden,en voelt het alsof ik alles goed,goed en nog eens goed moet doen, omdat ik zo jong ben. Vaak bang zijn dat je kind en blauwe plek oploopt als het valt, omdat ze dan nare dingen van je gaan denken.Maar ik moet eerlijk zeggen, als ik met mn zoontje in een speeltuin ben, met allemaal andere "oudere" moeders,dat ik juist erg trots op mezelf ben, en dat die moeders mij ook aanspreken, en me normaal behandelen. Dus voor de wat oudere mama's heb ik ook respect,dat ze mij als mama zien, en niet als een tiener die dr leven vergooit heeft. En dat merk je ook op dit forum, dat ze je als "gelijke" behandelen! dus bij deze.. aplaus voor de wat "oudere" forum mama's hier!
hoi, Ik was 18 toen ik mijn eerste kreeg en 22 toen ik mijn 2 de kreeg 2 maand geleden dus :-D heb nooit rare blikken of reacties gekregen (gelukkig maar)
Ik vind VEEL te jonge moeders niet zo zo, meiden die hun leven niet op de rit hebben, het ene gat met het andere vullen, in de bijstand zitten nog nooit gewerkt hebben geen opleiding hebben afgerond enz enz Meiden die een vaste relatie hebben/of alleen zijn, een kind een basis kunnen geven, financiën redelijk op orde enz enz dan zie ik niet in wat leeftijd er toe doet. Ik vind dus wel dat je je bewust moet zijn van je verantwoordelijkheden als ouder. Het is geen pop, en als je het niet leuk vind kan je ze niet terug geven Overigens word er hier vaak gevraagd naar wat mensen van jonge moeders vinden maar anderzijds heb je ook dames die wat "ouder" zijn als ze besluiten mama te willen worden, daar word nooit naar gevraagd. Waarom twijfelen jonge moeders zo aan zich zelf? Is dan meteen mijn wedervraag aan de TS
Ik heb niet alle antwoorden bekeken, maar hier de mijne: Als het aan mij had gelegen had ik 5 kinderen vóór mijn 25ste. Ten eerte had ik nog niet de juiste man ontmoet (je moet dan echt wel op tijd beginnen... 9 maanden zwanger, dan nog even ontzwangeren enz), en mijn "nu" man was nog niet klaar voor een gezin. En toen hij eenmaal wel klaar was bleek het niet allemaal zo snel te gaan. In andere woorden: Deze mama is een beetje jaloers! Maar ik kan niet zeggen dat ik nu ontevreden ben of zo.. Ik voel me absoluut niet oud
Ik vind het ook dat het niet leeftijdsgebonden is. Wat ik wel heel erg vind is dat mensen al oordelen voordat ze je kennen, dat ze idd zo onbeschoft zijn om te vragen of het een 'ongelukje' is, of als ik wat moe was na een dag werken dat ze zeiden 'je wilde toch zelf zwanger worden!'. (Degene die dat zei, is nu poeslief tegen me omdat Jaylie* met 40 weken en 1 dag levenloos geboren is, ook zoiets...) Ik heb 1x gehad dat ik in de stad liep met mijn dikke buik en dat er vrouw me tegemoet liep en me van top teen bekeek en toen heel afkeurend 'TSSS' zei. Nou dat vind ik niet normaal. Ach ik vind persoonlijk dat ieder kindje weer een wonder is, dus laat ze maar lekker lullen! Toch?
Vind het ook niet leeftijdsgebonden, alhoewel je misschien inderdaad onder je 18e 'beperkingen' hebt, maar dat wilt natuurlijk niet zeggen dat het niet goed komt! Ik word zelf een jonge mama, en ik twijfel niet aan mezelf, ik weet gewoon dat ik m'n best ga doen en een goeie mama word! Maar het is gewoon niet leuk dat mensen me op straat aankijken alsof ik gek ben, of gewoon ronduit afkeurend.Kijken ze me eerst aan, dan naar m'n buik en dan nog eens naar boven met zo'n blik van... En dan kijk ik wel gewoon lekker lelijk terug, maar het geeft toch soms een ongemakkelijk gevoel, omdat je keihard beoordeeld wordt zonder dat mensen je kennen. Dus ik snap de vraag van de TS wel.
Hallo! Ik ben 25 en ook ik krijg de reactie, ohh was het gepland? Niet door mijn leeftijd maar omdat mijn mannetje en ik "pas"een jaar samen zijn. Ook dit is irritant hoor... Ik denk dat het allemaal niet uitmaakt, jong of oud een moeder is een moeder en als jij van je kindje houdt en het alles probeert te geven wat het nodig heeft ben je al heel goed bezig! En elke mama maakt weleens een foutje, dat heeft toch niks met leeftijd te maken! Wij hebben een mooi eengezinswoning, ik kan parttime gaan werken (financieel alles in orde dus) en mannetje en ik houden zielsveel van elkaar! Mijn moeder was 23 en papa was 36 en zijn nu 26 jaar bij elkaar, ze was binnen jaar zwanger... het zegt allemaal helemaal niks! Heel veel succes allemaal!
Ik denk ook zeker wel dat het er aan ligt hoe oud mensen je schatten, ik ben haast 22 maar sommige mensen schatten me 17, dus ja dan krijg je al gauw die blikken, maar het boeit me helemaal niks wat andere mensen over ons denken, we hebben allebei een baan, een eigen huis, ik heb mijn kind genoeg te bieden.
ik ben nu ook zwanger van de eerste maar omdat ik zo "jong" ben en volgens anderen niet lang genoeg met mn vriend samen word er constant over me gepraat en word ik nagekeken. laatst stond zelfs mn schoonmoeder in paniek op de stoep omdat ze had gehoord dat ik tijdens het stappen met een of andere turk(sorry voor de manier van zeggen maar zo zei zij het ook) plat was gegaan en zwanger was van hem! HOEZO DIEPTRIEST? er worden dus constant verhaaltjes verteld die heel kwetsend zijn maarik laat me er niet door afschrikken...mijn vriend en ik houden van elkaar en we hebben deze keuze met ons volle verstand gemaakt en zijn allang blij dat wij uberhaupt zo gezegend zijn met een zwangerschap!