Mijn ouders en schoonouders liepen ook niet echt over van enthousiasme (understatement), maar waren verbazingwekkend begripvol eigenlijk en voel me ook wel degelijk schuldig dat we hun het contact met hun kleinkinderen voor een deel ontnemen... Het is onze keuze, niet die van hun, maar ze hebben het er maar mooi mee te doen. Nou scheelt het dat je niet zo ver gaat, je kunt gemakkelijk alleen terug en ook voor maar een paar dagen als het nodig is. Scholing is wel belangrijk om van te voren te regelen. Ik weet niet hoe het op Gibraltar is, maar hier zijn vaak wachtlijsten van 2 jaar of meer voor de Internationale scholen! Huizing kun je het beste regelen als je er bent. Beter tijdelijk in een appartement en dan kijken waar je precies wilt wonen, dicht bij de school bijv. of in de buurt van andere expats. Het mooie weer is idd zo fijn! Mijn jongste 2 konden al voor hun derde verjaardag zwemmen. Ze kunnen iedere dag buiten spelen (in de winter dan, in de zomer is het te warm, maar dan ben ik toch in Europa). Omdat we ons hier hulp in huis kunnen veroorloven heb ik veel meer tijd voor de meiden en ieder weekend kunnen we weg omdat we geen huishoudelijke taken hoeven te doen. Dat is echt zo'n luxe, zeker met 3 jonge kinderen!
Ik zou morgen gaan als man de ballen zou hebben. Heb als kind veel in het buitenland gewoond en ik vond dat meestal geweldig en heb er alleen maar voordeel van gehad.
Mijn voornaamste tip: zorg dat je zelf wat te doen hebt daar! Als je man de hele dag aan het werk is terwijl jij thuis bent, dan ga je je netwerk in Nederland missen... Als je zelf werk hebt ontmoet je ook makkelijker zelf mensen. Ik ben een half jaar met mijn man meegeweest naar het buitenland en ik verveelde me te pletter. Ik ben daarna zelf 3 jaar weggeweest voor een eigen baan en dat was geweldig. Verder zou ik even kijken of het klimaat, de omgeving etc. je aanstaat. En bedenk hoe vaak je nu familie en vrienden ziet, en of je ze zou missen. Qua koophuis e.d. - dat hangt ervanaf of je terug wilt komen... Wij hebben ons huis destijds aangehouden, maar dat was maar voor een half jaar dus. Als je van plan bent om 10 jaar weg te gaan of niet meer terug te komen, is verkopen vermoedelijk beter.
Hier zou het ook nog weleens kunnen gebeuren. Maar dan niet permanent ( expat waarschijnlijk) We staan er wel voor open...al sta ik niet te springen. Maar als het moet dan moet het Permanent moet ik eerlijk gezegd niet aan denken. Stel je wilt weer terug...je kinderen zijn er opgegroeid en willen dan meestal daar blijven.
Wij zitten sinds een week in de us. Ook voor mij man's werk. We waren allebei aan iets nieuws toe. Ik moet zeggen dat er echt ontzettend veel geregel bij komt kijken. We hebben de laatste maanden echt heel veel stress gehad. Nu we hier zijn, hebben we ook nog geen rust, ook weer dingen regelen. En in Amerika heb je nou eenmaal veel regels en gedoe. We hebben nu een huis en een school gevonden voor mn oudste. Die begint maandag al. Ook heel spannend! Hoop dat als alles geregeld is en we wat meer rust hebben dat kk eindeljjk kan genieten.
ik vroeg me al af hoe het met jullie ging . hoop dat jullie een leuke tijd krijgen in amerika. en spannend voor je dochtertje. hoop dat ze het naar haar zin krijgt.
Wij zijn 2jr geleden vertrokken naar de UK, niet voor werk maar puur omdat Ik NL beu was....het eerste jaar was t moeilijkste, netwerk opnieuw maken, baan vinden, leuk huis vinden etc. Nu we er 2 jr wonen kan Ik echt zeggen dat t n hele goede keuze is geweest, Engels onderwijs is echt super goed en Ik vind t Hier leuker voor de kids (5 en 7jr).... Kids hebben zich overigens heel makkelijk aangepast. Ik mis NL helemaal niet, maar wel mijn oudste zus, maar ja daar hebben we Skype viber FaceTime etc voor.... Ook de keren dat je elkaar bezoekt is t leuker dan hoe t was in NL, echt quality time heb je dan! Met de rest van de familie Ben Ik niet echt close, en vrienden maak je overal! Ik zou t zeker doen, vooral ALS je de kans krijgt via werk, maakt t makkelijker dan wanneer je ook nog eens een baan moet zoeken..... Succes!
Wij zijn net terug van Aruba. Hebben daar 2 jaar gewoond voor werk van mijn man. Kids waren toen 1.5 en 5 maanden. Hebben daar een geweldige tijd gehad. Maar had het na 2 jaar wel gezien.. Het blijft een klein eiland en daarnaast mistte ik mijn vrienden/familie wel degelijk. Al met al een geweldige ervaring die ik niet had willen missen, maar heel blij weer terug in NL te zijn.
nou we gaan het idd zeker doen als het mijn man het bedrijf leuk vindt en ze hem echt willen hebben. spannend! we zijn we heel hecht met onze families, ik moest al huilen toen mijn zus 3 provincies verderop ging wonen. Maar we gaan mijn so vragen mee te gaan (ja echt!) en het is gelukkig niet zo ver en duur om er te komen.