Dus niet perse qua kwaaltjes, maar bijvoorbeeld een "Gevoel" Ik had het wel bij de jongste.... ik moest die dag ineens van mezelf testen terwijl het zwanger worden niet bepaald op de planning stond.
Ja, ik voelde het vanaf 5 dagen na de terugplaatsing. Precies na een week na de terugplaatsing had ik een licht positieve test. Ik kon me niet meer inhouden Toen ik het aan mijn lief vertelde, zei hij ook: maar dat wisten we toch al? Het was zo'n bekend vertrouwd gevoel dat ik niet snap dat ik in de twee jaar hiervoor ook heb gedacht zwanger te zijn.
Bij mijn tweede en derde zwangerschap wist ik het zeker voordat ik positief testte. Dit doordat ik een pijn/steken in mijn borsten herkende van de eerste zwangerschap. Die pijn heb ik verder nooit gehad, alleen de eerste weken van mijn zwangerschappen. Beide keren klopte het dus ook, terwijl het niet logisch was. De eerste keer lukte het niet zomaar om zwanger te worden, de tweede en derde keer was het meteen raak. En durf het bijna niet te zeggen, ben bang dat ik er naast zit, maar mijn borsten vertellen me weer dat ik zwanger ben.... Alleen de testen zijn nog negatief..
Ik was overtuigd dat het mislukt was en ik wilde al sushi afspreken! Verbaasd maar zo gelukkig dat de test hartstikke positief was!!!
Ik merkte het 5 dagen na de inseminatie van mijn zoontje. Ik kreeg de utrogestan niet meer goed naar binnen en dat symptoom had ik ook bij mijn zwangerschap daarvoor ( MK) De keren dat ik dit niet had was ik niet zwanger. Meiden van harte gefeliciteerd!
Ik voelde het inderdaad ook. Ik zei de week vantevoren nog tegen mijn vriend dat ik een soort ... dagdroom had gehad vanuit het niets over oudejaarsavond 2013, hoe we dat zouden vieren en dat ik zwanger zou zijn. 3 dagen later zat ik met een positieve test in m'n handen. Die ochtend zei ik tegen m'n vriend dat ik dingen te doen had (de tuinman was er en we lagen nog in bed, of ik de deur open wilde doen enz). Daarna ben ik met test naar het toilet gegaan en stond er dus binnen 10 seconden een hele duidelijke tweede streep. Het bijzondere hiervan is dat dit totaal NIET gepland was. Wij wilden over drie jaar beginnen met het proberen. Dus vandaar dat ik mijn "voorgevoelens" wel heel mooi vind.
Ik had ook zo een voorgevoel.. Het was onze eerste poging.. En een week voordat ik ongesteld moest worden had ik al een gevoel dat het gelukt was.. Zo een sterk gevoel dat ik de dag erna al een extra gevoelige test heb gedaan.. Ondanks dat ze dat afraden zeg maar.. En ja hoor een hele lichte streep.. Hihi.. En op mijn nod een knalstreep!
Hier totaal geen gevoel. Door alle 'miserie' het afgelopen jaar, hele tijd geen menstruatie etc. en dan in december de dood van mijn grootmoeder kon ik het gewoon totaal niet geloven! Ik was gewoon bij de dokter geweest omdat mijn menstruatie weer uitbleef en ik dacht dat het weer om zeep was en we het via de kunstmatige weg moesten gaan doen. Maar uit het bloedonderzoek bleek dat ik zwanger was. Toen ik dit via de telefoon hoorde kon ik het nog niet geloven! Ik ben nog een zwangerschapstest gaan halen zodat ik het met mijn eigen ogen kon zien .
Bij mijn zoontje had ik absoluut niks door. Bij mijn 2e zwangerschap (bbz) wist ik het gek genoeg al vanaf 2 dagen na eisprong. Ze zeggen dat je dan nog geen symptomen kunt hebben, maar ze waren er toch echt.
ja beide keren het voelde ik het. Ik voelde ook bij de tweeling dat het een tweeling was. Ik was teleurgesteld toen er bij de eerste echo maar 1 kindje te zien was. Toen hij zei: `ik zie.....het hartje kloppen!` dacht ik dat hij zou zeggen `Ik zie.......er nog 1.` Natuurlijk was ik heel blij dat het hartje klopte! 3 weken daarna bleken het er inderdaad 2 te zijn. Gek he dat je zoiets kan aanvoelen.
Ik had dus totaal geen voorgevoel. Ik was immers nog druk aan het ontpillen?? Met ogen vielen dus ook bijna uit mijn schedel toen ik zag dat de test zwaar positief was. Wou het nog niet geloven en urine bij de huisarts gebracht. Hij bevestigde m'n zwangerschap en nog voelde ik me niet anders....
Eerst nee, toen ja... Ik voelde me zo waardeloos, dacht dat ik weer ongi werd dat ik de dokter belde en vroeg om een spiraal. Ze zei kom volgende maand maar terug, ik wil eerst een kweek zetten. Twee dagen later zei ik tegen mijn vriend, ik ga een test halen want die spiraal is niet meer nodig. Hij keek me raar aan en liet me mijn gang gaan. Het was innestelingsbloeding blijkbaar, want ik had een tweetal vette streepjes, zwanger.
ik wist het gelijk toen ik ineens (sorry) 6x op een dag moest poepen. normaal kan ik maar 2 keer per week ofzo. test gedaan, en een dikke 2de streep!
Wij gingen in de vakantie een dagje met de familie naar het dolfinarium. Die ochtend voelde ik me erg moe, kribbig en niet lekker in mijn vel. Twee dagen later deed ik een test, deze was negatief. Dit was vijf dagen na mijn ovu. De klachten bleven aanhouden en mijn borsten begonnen erg gespannen en pijnlijk te worden. Vervolgens toen ik twee dagen overtijd was nog een test gedaan en die was overduidelijk erg positief.
bij de 1ste wist ik het niet, ook pas laat kwaaltjes, bij deze had ik wel al het gevoel, maar ook twijfel
Ja, een soort van.. Ik had elke maand kwaaltjes die ik koppelde aan een eventuele zwangerschap, maar bleek elke keer niet te zijn.. Ik heb de bewuste maand eigenlijk geen aandacht meer geschonken aan die kwaaltjes, maar had wel heel sterk het gevoel dat ik moest testen, en dat had ik die vorige maanden niet. Ik had een vrij stabiele cyclus van ongeveer 25 dagen. Ik heb 2 keer eerder getest omdat ik 'overtijd' was. De laatste maand heb ik het 1 dag voor mijn nod al gedaan, puur uit gevoel, want was dus nog niet overtijd. Dus ja, onbewust heb ik het wel gevoeld denk ik.. Ondanks dat ik me niet echt anders voelde dan die maanden daarvoor. Want de 'echte' kwaaltjes kwamen pas met 8weken..
Bij de eerste wel en bij de tweede niet. Ik was bij de eerste echt extreem moe en bij de tweede had ik juist energie teveel. Daarom dacht ik dat het die ronde weer niet raak zou zijn.
Ik heb wel kwaaltjes moe, misselijk etc., maar niet een speciaal "gevoel" Misschien durf ik het nog niet helemaal te geloven