Hier is de discussie thuis al begonnen ik wil wel weten wat het gaat worden. Maar mijn man wil het niet weten. Wat waren jullie voors en tegens om het wel/niet te weten.
Ik wilde het heel graag weten omdat ik dan gerichter kon gaan shoppen. En omdat ik gelijk een sterkere band met ons meisje kreeg toen ik eenmaal wist wie er in mijn buik groeide.
Wij wilden het wel weten bij de eerste 2 omdat het gerichter shoppen is, en bij de deze ook omdat we de kinderen dan ook al op de komst van een broertje of zusje konden voor bereiden Tevens vinden wij, het is OF een jonge OF een meisje ( of beide haha) De verassing blijft net zo groot ook als je het weet Er zijn zoveel meer verrassingen, denk aan wat voor geluid eruit komt hoe ziet het kindje eruit hoeveel weegt hij zij of wat is de lengte Heeft het haartjes een grote of kleine neus lijkt het op papa of mama ?
Bij alle drie wilden wij het niet weten... Nu van de 4de zwanger en ook deze keer blijft het weer een verrassing!
Ik wilde het eerst niet weten mijn man wel (ivm zelf geboortekaartjes maken) maar ivm een sterfgeval net voor echo heb ik me daar ter plaatse bedacht. En wou ik het wel graag weten. Ben hier achteraf heel blij om. Hebben verder tegen iedereen gezegd dat we het niet weten krijgen we ook geen gekke vragen.
Wij weten het ook nog niet. Bij de 20-weken echo hebben we het de verloskundige op een briefje laten schrijven, die nu nog dichtgeplakt op de kast ligt. Het geeft me rust dat het daar ligt. Als wij de behoefte hebben om toch nog te kijken, dan kan dat ook gewoon. Ik wil het eigenlijk wel weten, man liever niet. Ben benieuwd of we het nog openmaken, het is wel praktisch voor het inkopen van spullen... Wil een aantal dingen liever wel in de kleur hebben, zoals een boxkleed, aankleedkussenhoes, etc. Maar eigenlijk is dat ook niet eens heel belangrijk allemaal. Als het maar gezond is. We zien nog wel wat we doen!
In 1e instantie wouden wij het niet weten. Toch werden we nieuwschierig en hebben we een geslachtsecho gedaan. En sinds ik het weet vind ik mijn zwangerschap veel leuker en echter.
Hier weten we het niet. Bewuste keuze. Denk niet dat de verassing groter of kleiner is als je het wel of niet weet...(zoooooo die is cryptisch) Wij hebben ervoor gekozen het niet te willen weten. Vind die spanning wel leuk. Betreft unisex zijn er hartstikke leuke dingen en heb mijn man opdracht gegeven om na de geboorte te gaan shoppen voor ons meisje meisje of stoere vent. Ben ook wel benieuwd of mijn intuïtie gelijk heeft. Ik denk namelijk een jongetje maar wat een verassing als het dan een meisje is. Iedereen op zijn eigen manier
Bij de 1e wilden we het niet weten. Toen ze geboren was, lag ze op mijn buik en vroeg de verloskundige op een gegeven moment of we het geslacht al wisten. Eh.. niet dus. Had ik ook nog geen seconde aan gedacht, haha! Nu bij de 2e wilden we het wel graag weten. Ik heb absoluut niet het idee dat ik nu een 'sterkere' band heb met dit kindje dan bij mijn eerste, omdat we het nu wel weten en toen niet. Ik vond het heel leuk om het bij de 1e niet te weten, maar dat we het nu wel weten, vind ik ook erg leuk! En vooral handig met shoppen. Ook zal de verrassing nu echt niet minder/anders zijn dan bij de 1e. Succes met het maken van de keuze!
Leuk jullie verhaal te lezen over het wel of niet willen weten van het geslacht. Ik denk dat we hier nog maar eens samen voor moeten gaan zitten. Hopen dat we er dan samen uit komen.
Hier willen we het allebei wel graag weten. Als eerste omdat we beider gewoon erg nieuwsgierig zijn. Maar meer ook omdat ik onze dochter beter kan voorbereiden op de komt van haar broertje/zusje. En de baby komt bij haar op de kamer te liggen, dus qua inrichting is het dan wel makkelijk om het op voorhand al te weten.
Bij de eerste twee wisten we het, bij de derde had het voor mij niet perse gehoeven maar manlief wilde het wel heel graag en dat is dan genoeg, als een van de twee het graag wilt is dat belangrijk om serieus te nemen, ik vind het wel intiemer en echter nu ik het weet (het lijkt niet zo ver weg en je kan gerichter shoppen / kaartje / kamertje kijken e.d.) Mijn man zou het belangrijker vinden wat IK wil aangezien alles al moet doorstaan (onzekerheden, pijntjes, zwanger zijn, bevalling e.d.) dus al genoeg aan mijn hoofd dus als ie me happy kan maken door dat te weten dan is dat simpel gedaan natuurlijk. Vind het een beetje ego om als man te zeggen van ik wil het niet weten dus jij ook maar niet, lekker makkelijk als je je baby niet in je buik hebt en niets moet laten staan of doen (of juist niet doen) e.d. er mag wel wat privileges tegenover staan (vinden wij dan)
Wij weten het ook, omdat ik nou eenmaal graag weet waar ik aan toe ben en erg onrustig wordt als dingen niet duidelijk zijn Maakt het voor mij dus makkelijker met shoppen en nu ik het weet heb ik wat ik ook al eerder las een heel andere band met de druktemaker in mijn buik.
wij wouden het eerst ook niet weten. maar door dat de baby niet gezond is . weten we sinds 7 weken wel wat het word.
wij willen het ook weten omdat je dan alles op een meisje of jongen kunt inkopen veel leuker. Anders is alles vaak zo grijs/wit of dergelijks. En ik ben gewoon heel nieuwsgierig en mijn man gelukkig ook hahaha. Ik heb mijn moeder meegenomen naar de pretecho en die vond het super leuk.
Om gericht te shoppen. En om je te kunnen verheugen op wat je in je armen gaat hebben. Mss dat ik het nu bij een tweede niet meer hoef te weten omdat ik toch alles dubbel ga gebruiken nu (behalve kleertjes dan) maar toch,... ik weet het niet... .lijkt me zo moeilijk... Ik denk dat je toch onbewust een voorkeur gaat ontwikkelen en zou niet willen verrast worden....
De verrassing is niet groter als je tot de geboorte wacht (het is immers nog steeds een jongen of een meisje), het wachten tot de geboorte duurt alleen langer dan wanneer je het geslacht te weten komt bij een echo. Daarbij vonden wij het wel erg praktisch om te weten of we (nou ja, ik ) nu rose of blauwe spulletjes moesten kopen, dus wij wilden het geslacht wel graag weten bij de echo.
Wij wisten het bij de 1e 2 wel. Ivm gerichter shoppen. De eerste was een meisje dus alles roze gekocht. Niet handig want nr 2 werd toch echt een jongen haha dus alles unisex gekocht zodat nr 3 overal in kan. Het is dus niet nodig meer om te weten wat het wordt. We hebben roze kleertjes, blauwe kleertjes en een unixes meubeluitzet. Moet zeggen dat ik het ontzettend gaaf vind dat we het volhouden. Het is erg lastig shoppen (wel heel economisch haha) en zeg automatisch HIJ want HET vind ik ook zo raar haha en je kunt niet overal in elke zin "de baby" gooien want dat is ook zo onpersoonlijk dus het is wel lastig maar wel heel gaaf om een keer te doen. Onze dochter weet dat het een verassing is en is er heilig van overtuigd dat het een meisje is. Is ook al aan het opruimen zodat haar zusje al haar oude spulletjes mag hebben om mee te spelen enzo. En als ik haar vraag wat ze doet als het toch een jongetje blijkt te zijn haalt ze haar schouders op en zegt ze "dan heeft pappa gelijk en ik meer speelgoed" slimme meid Mijn man denkt namelijk een jongetje. Ik een meisje... spannend!