Naar het schijnt loopt mijn verlof eerder af dan verwacht en moet ik meer gaan werken of gedeeltelijk ontslag nemen. Ik heb het hier heel moeilijk mee. Ik werk nu drie dagen met twee dagen verlof en dat vind ik al moeilijk. Ik mis mijn meisje zo De drie dagen dat ik werk is papa 1 dag thuis en heb ik twee oma's op de andere dagen. Drie dagen blijven werken en voor twee ontslag nemen is financieel geen optie. Ik ben de kostwinner. Manlief heeft nu 1 papadag per week, maar dit is over een half jaar waarschijnlijk ook voorbij. Bij hem wordt het niet geaccepteerd als hij minder gaat werken of hij moet helemaal ontslag nemen maar ook dat is nu even geen optie. Ik neig nu naar 4 dagen werken, vijf is denk ik echt te veel. Echt zo stom dat ik er van te voren nooit bij heb stil gestaan wat de impact van een kindje is. Ik dacht serieus gewoon door te blijven werken met veel plezier voor sowieso vier dagen. Maar nu is mijn gevoel toch heel anders en voorlopig kan minderen even niet. Ik ben heel benieuwd hoe jullie dat doen. Waar breng je je kind? Want als ik straks nog meer dagen opvang nodig heb, is het dan niet beter om 1 vast oppasadres te hebben ipv én oma 1 én oma 2 én dan ook nog iemand anders? Helaas heb ik nog jonge moeder/schoonmoeder dus die werken ook nog dus zij kunnen niet meer dagen doen. Ik heb zo het gevoel dat als ik 4 dagen ga werken mijn meisje meer opgevoed wordt door iemand anders dan door ons Zal ze wel een goede band met ons opbouwen als wij er merendeel van de tijd niet zijn? Ben benieuwd hoe jullie gevoel daar tegenover is.
Ik ben alleenstaand en werk 4 dagen. Ik heb een contract van 40uur maar neem nu 1 dag ouderschapsverlof op. Als dat afgelopen is laat ik mijn contract aanpassen naar 32uur. Mijn zoontje gaat naar een gastouder, ik vind 1 vaste oppas wel belangrijk en zou niet graag met hem gaan zeulen (ene dag hier, andere dag daar) Ik voed mijn kind gewoon zelf op hoor, en ik heb een hele sterke band met hem. Ik voel me niet schuldig. Ik heb ook geen andere keuze dan 4 dagen te gaan werken (minder gaat financieel gezien gewoon niet), dus heb ik mij daar bij neergelegd.
Ik werk 4 dagen, maar mijn partner ook. In de praktijk betekent dat dus dat de kinderen 3 dagen bij anderen zijn, in ons geval bij het KDV (en binnenkort de oudste bij de NSO). Op deze manier zijn ze dus meer dagen thuis dan op een ander. Als dit nog een dag extra zou zijn (dus 1 van ons 5 dagen zou werken), zou ik proberen om dan in ieder geval 1 dag ze in een meer thuissituatie onder te brengen, dus opa/oma of gastouder. Maar de structuur, opvoeding, contact met andere kinderen, leuke dingen die ze in de groep doen etc, zou ik niet willen missen. Succes met je beslissing. En voel je vooral niet schuldig, er zijn vaders genoeg die 4 of 5 dagen werken en daar hoor je niemand over.
Weet je, ik kan je hier wel van alles gaan vertellen maar ik denk dat het niet veel helpt aan je gevoel. Je bent nu teleurgesteld, moet je aanpassen aan een neiuwe situatie waar je je niet op ingesteld had (met je verlof nu) dus ik denk niet dat ik je op kan vrolijken. Maar goed: ik werk 4 dagen in de week. Een heel drukke baan die eigenlijk in 5 dagen moet, dus de dagen dat ik werk ben ik ook meer dan 8 uur bezig en 100% gefocussed op mijn werk. Dus ik mis mijn kinderen dan eigenlijk niet. Mijn man werkt ook 4 dagen. Onze kinderen gaan dus 3 dagen naar een gastouder. Wij hebben er bewust voor gekozen het niet op te vangen met ouders en schoonouders omdat ik regelmaat voor mijn kinderen wil, professionele opvang, en ik wil mijn familie niet structureel belasten. De gastouder hebben we uitgezocht omdat haar ideeen over opvoeding naadloos aansluiten bij die van ons. Dus de kinderen worden door 3 mensen opgevoed, papa, mama en de gastouder Eerlijk gezegd geloof ik er niet zo in dat je zelf alleen maar je kinderen opvoedt. Als ze 4 zijn (en dat zijn ze zo) gaan ze het grootste deel van hun tijd naar school, en dan doet de leerkracht een groot deel van de opvoeding. Ze worden opgevoed door hun vriendjes en vriendinnetjes, en de rest van hun omgeving. Als papa zijn ene dag ouderschapsverlof kan houden en jij je andere, gaat je kindje maar 3 dagen naar de opvang. Ik zou er dan wel voor kiezen 1 soort opvang te doen, want anders wordt het denk ik wel heel warrig. 1 dag papa, 1 dag mama, 1 dag de ene opa/oma, 1 dag de andere opa/oma, en 1 dag andere opvang.
Soms is het wel moeilijk. Mijn partner en ik werken beide 40 uur (dus 5 dagen fulltime) en je mist daardoor veel van je kindje. Ik zou ook graag part-time willen werken maar helaas gaat dat financieel niet. Om 06.30/7.00 uur staan we op met zijn 3en. Om 07.45 word hij weg gebracht en dan zie ik hem om 18.00 pas weer tot 20.00 want dan gaat hij naar bed. Ik mis hem wel heel erg doordeweeks doordat ik hem dan zo weinig zie. hij gaat naar 1 oma dus hij heeft wel een vast adres waar hij telkens komt. Maar oma oefent met zijn boterham eten, oma geeft hem de fruithapjes, oma oefent met de tuitbeker, etc. Dat vind ik wel moeilijk want dan denk ik, nee ik moet/wil dat eigenlijk doen!! Dan zie ik ook vaak op facebook foto's staan van mijn schoonzusje met mijn zoontje waar mijn zoontje dan op aan het lachen is etc. Dan baal ik flink want zij heeft ongelogen meer foto's waar ze met mijn zoontje op staat dan dat ik foto's heb waar ik zelf met mijn zoontje op sta. Dan heeft ze allemaal leuke foto's waar hij zijn handje in haar hand legt of breeduit op lacht...en dan kom ik savonds thuis en dan is hij moe en jengelig en dan moet hij eten en zijn bedje in dan mis ik veel van het vrolijke plezierige mannetje overdag. Gisteren had ik visite voor mijn verjaardag, dus ik zeg tegen mijn moeder en schoonmoeder: "hij probeert soms wel te kruipen dus ik denk dat dat niet meer heel lang zal duren maar rechtzitten dat zal voorlopig nog niet gebeuren want als je hem neer zet kiept hij meteen om". Zegt mijn schoonmoeder ineens: ja maar hij probeert wel vaker op mijn schoot te staan, dat vind hij leuk!" Dan denk ik, wat? Dat heeft hij bij mij nog nooit gedaan en dan vind ik dat jammer dat hij dat dus schijnbaar bij hun wel doet en ik dat moet missen. Haha sorry misschien iets te veel uitgeweken maar zoals je merkt zou ik liever meer bij mijn zoontje zijn dan dat ik fulltime moet werken.
Ik snap hoe je je voelt. Ik werkte 4 dagen, maar neem nu 1 dag ouderschapsverlof op. Gelukkig heeft mijn werk een zeer riante ouderschapsverlof-regeling zodat ik er nog 1,5 jaar gebruik van kan maken. Ik zou er nu ook niet aan moeten denken om 4 dagen te werken. Manlief werkt nu 5 dagen, maar gaat vanaf januari 4 dagen werken. Nu is onze dochter dus 3 dagen onderdak: 2 dagen bij de kinderopvang en 1 dag bij oma. Dat gaat prima. Door oma wordt ze verschrikkelijk verwend, bij de kinderopvang kijkt ze haar ogen uit naar de andere kindjes. Ik denk dat je het gewoon in de praktijk moet ondervinden. Ik weet dus zlefniet in de praktijk hoe het is om 4 dagen te werken, maar wilde je wel even een hart onder de riem steken. Bij mijn vriendinnen zie ik dat het best goed gaat. Jij en niemand anders blijft de mama. Ook al werk je, je bent en blijft ook dan fulltime mama ( nb: ik vind dat altijd zo'n bijzondere uitdrukking, alsof ik wanneer ik op kantoor ben geen mama meer ben). Waarschijnlijk ga je zo mogelijk nog meer dan nu genieten van die ene dag vrij.
Ik werk full time, 5 dagen per week. Vertrek om 6.45u 's ochtends en kom thuis om 18u 's avonds. Onze jongen blijft dan bij mijn moeder die niet meer werkt, dus ik heb dat geluk wel. De meeste van mijn vriendinnen hebben die luxe echter niet en hun kind(eren) gaa(t)(n) dan full time naar de opvang. Onder andere mijn collega die dezelfde uren werkt en 2 kinderen heeft. Het is moeilijk, maar het gaat wel. Tenslotte moeten veel mama's dit doen en je kinderen houden er geen trauma aan over hoor.
Ik werk 4 dagen, maar neem gedeeltelijk ouderschapsverlof op waardoor in de praktijk ik de ene week 3 dagen werk en de andere week 4 dagen. De dagen dat ik werk is hun vader thuis en ze gaan 2 dagen naar het kdv. Hier gaat het super, ook toen ik nog elke week 4 dagen werkte ging het goed, ik vind het prettig om even weg te zijn en kan de dagen dat ik thuis ben lekker van ze genieten. En ze hebben het naar hun zin op de opvang, dat scheelt ook, ik breng ze altijd vrolijk weg en haal ze vrolijk op.
Wij werken allebei fulltime, met een dochter van 11 maand. Op ma-di-woe gaat ze naar de onthaalmoeder, op do naar oma1 (waar ze rotverwend wordt als enig kleinkind) en op vrij naar oma2 (waar ze kan spelen met haar neefje en nichtje). Ik ervaar het eigenlijk helemaal niet als de dames hierboven. Dochter is supersociaal, amuseert zich rot, maar hangt nog steeds het meeste aan mama en papa. Logisch ook, want wij zitten 's nachts aan haar bed als ze niet kan slapen, troosten haar als ze verdrietig is en spelen het hele weekend met haar. Ik heb ook nog nooit het gevoel gehad dat ik iets mis. Ja, ze is voor het eerst gaan zitten bij oma, maar ik was vooral heel trots, op geen enkel moment was ik boos of verdrietig dat het niet bij mij was. Misschien ben ik wel een ontaarde moeder, maar ik vind het echt prima zo. Enige probleem is dat mijn huis een puinhoop is
Ik ga 4,5 dagen in de week naar school, en mijn man werkt 5 dagen in de week, dus enkel in het weekend hebben wij onze zoon bij ons. Maar hoewel ik soms liever meer bij hem zou zijn, ik vind het wel goed zo. Hij kan lekker spelen met andere kindjes bij de gastouder, en 's ochtends en 's avonds en in het weekend is hij bij mama en papa. School neemt iets meer tijd in dan ik zou willen, maar het is voor een goed doel. Binnen 3 jaar, als ik afgestudeerd ben, kan ik nachten gaan werken en dan ben ik er overdag wél voor hem, en kan ik hem later brengen naar school en weer afhalen. En nu ben ik tenminste ook thuis tijdens schoolvakanties, dat scheelt ook.
Ik snap je gevoel heel goed! Ik ben werkloos, vorig jaar helaas mijn baan verloren en ik heb altijd geroepen dat ik zeker minimaal 3 dagen zou blijven werken als ik een kind had. Mijn dochter is nu 5 maanden, en omdat ik maar geen baan kan vinden ben ik dus nog steeds thuis. Ik sta er zo dubbel in, aan de ene kant wil ik graag werken want ik vind het heerlijk om onder de mensen te zijn, iets betekenen, en uit te zijn voor een paar dagen...maar aan de andere kant krijg ik nu al buikpijn bij het idee dat ik m'n dochter dan naar de opvang moet brengen. Een kind houdt er geen trauma aan over, en ze zullen het ook echt wel leuk vinden, maar ik zie er tegenop. We zouden van 1 salaris kunnen leven, maar aangezien wij graag ruim leven is een 2e inkomen wel wenselijk. Toch zijn we nog in dubio of ik misschien pas echt ga werken (mits ik een baan vind tzt) als dochter wat ouder is, ik heb geen idee. Maar ik heb ook het gevoel dat ik haar niet door anderen wil laten opvoeden, dat ik veel van haar zal missen en daarnaast vind ik het prachtig om m'n meisje dichtbij me te hebben. Ik had nooit gedacht dat ik ooit zo'n softie zou worden Succes met je overweging. Ik denk dat je je niet schuldig hoef te voelen, soms kan het gewoon even niet anders. Maar ik snap je gevoel dus heel goed!
Ik werk fulltime maar verdeeld over vier dagen. Waarvan twee volle dagen in het weekend (horeca). Ik zie mijn zoon elke ochtend tot 11.00 ongeveer, soms langer. Drie dagen ben ik met hem en dat vind ik heerlijk. Hij gaat twee dagen naar het kdv, dat vind ik goed voor hem om met andere kinderen te leren spelen en delen. Onze ouders zijn geen vaste oppas, dat wilde ik niet. Sinds een tijdje moet mijn man in de ploegendienst. Als hij dus 's avonds moet werken, en ik ook, dan haalt een van de oma's hem op en zorgt voor eten en legt hem dan bij ons thuis op bed. Ik vind het verschrikkelijk dat hij dan eigenlijk structureel een paar keer per week door opa en oma op bed wordt gelegd! Niet dat ze het niet goed doen ofzo maar ik wilmhet zelf doen (of mijn man)! Echter, deze situatie is later ontstaan en ook niet zo gepland, en nu ben ik ook van plan om minder te gaan werken. Als ik aan het werk ben, mis ik mijn zoontje niet omdat ik altijd druk en geconcentreerd bezig ben. En ik heb veel plezier in wat ik doe Succes, het is altijd een moeilijke keuze die je moet maken!
Ik werk 32 uur en heb een dag ouderschapsverlof (contract dus van 40 uur). Mijn vriend werkt full time maar onregelmatig. Daardoor gaat ons zoontje gemiddeld 2,5 dag per week naar een gastouder (ene week wat meer dan de andere week). Ik heb hier nu helemaal geen problemen meer mee. Het gaat super goed. De gastouder heeft dezelfde opvatting qua opvoeden als ons en ik heb de volste vertrouwen in haar. Mijn zoontje heeft het volgens mij ook goed naar zijn zin en er lopen ook meerdere kinderen rond waar hij mee probeert te spelen . Als je moet kiezen tussen alleen opa's/oma's of een gastouder/kdv gaat mijn persoonlijke keuze naar een gastouder/kdv. Daar hebben ze contact met andere kinderen en daar leren ze echt heel veel van. Probeer je iig zeker niet schuldig te voelen!
ahhh maar dan zoek je gewoon een superlieve go die voor je kindje zorgt en bij oma is ook wel leuk he..lekker extra verwend worden. Ik snap je gevoel hoor, maar ik denk dat wij jou moeilijk kunnen adviseren, jij zal er een weg in moeten vinden of je die 4 dagen volhoudt. Toen ik nog buitenshuis werkte ging onze dochter ook naar oma en kdv, daar heeft ze geen last van gehad.
Ik snap helemaal hoe je je voelt. Ik wist van te voren ook niet wat voor een overweldigend gevoel van houden van je voor je kindje hebt zodra die is geboren. Ik dacht ook, kindje geboren en dan ga ik gewoon weer aan het werk. Maar das me ff tegen gevallen . Ik werk 4dg in de week. Onregelmatig. Mijn man full-time, maar is door 24u diensten veel thuis (gelukkig). Het is me toch teveel, ik ga ouderschapsverlof opnemen per 1 okt. Ik ga dan van 32u naar 28u. Financieel scheelt het niks, want hij kan hierdoor van het (dure) KDV af. Als m'n zoontje 2jr wordt gaat íe lekker naar een peuterspeelzaal.
Het is en blijft rot. Ik werk 4 dagen, zou heel graag 3 dagen gaan werken maar het zit er financieel simpelweg voorlopig nog niet in. Mijn zoontje is bijna 1,5 en ik ben zwanger van de 2e. Papa werkt onregelmatig, en is dus vrij vaak thuis als ik moet werken. De dagen die overblijven worden verdeeld onder opa/oma (ook maar net wie er vrij is, ze werken beiden ook nog) en gastouder. Niet helemaal eerlijk, de gastouder is ook een tante van ons en ze is extreem flexibel wat betreft de dagen dat we hem brengen. Ik zou bij wijze van spreken vandaag om 5uur nog kunnen melden dat hij morgen komt. Erg handig soms. Tijdens het werken mis ik mijn zoon inderdaad niet, maar ik baal soms wel dat ik zoveel mis. Maar.. mijn zoon is alsnog het liefste bij mij of papa en hij weet heeel goed dat ik zijn moeder ben. Als ik thuiskom wordt er een megagrote glimlach mijn kant op geworpen en weet ie niet hoe snel hij bij mij moet komen! Qua opvoeden.. ja dat begint nu inderdaad wel mee te spelen. Ik zorg wel dat opa en oma weten wat wij willen en vooral niet willen, en ze houden daar goed rekening mee. Bij de gastouder zijn ze ietsje strenger als bij ons, en dat vind ik eigenlijk ook wel prima.
Ik werk 4 dagen en mijn man ook, de overige 3 dagen gaat hij naar de KDV. De eerste maanden had ik dat gevoel ook, dat ik veel liever thuis met hem zou zijn. Maar ik moet zeggen dat het langzaamaan gesleten is... Inmiddels vind ik het wel weer prima om 4 dagen te werken. Het scheelt ook dat we allebei redelijk dichtbij ons werk wonen waardoor we niet zulke lange dagen maken, en hem dus wel 's ochtends en 's avonds elke dag een paar uur zien. En dat hij met plezier naar de creche gaat maakt ook veel goed! Ik heb echt niet het idee dat andere mensen meer van mijn kind zien dan ik overigens, en nooit gehad...
Mijn man en ik hadden in eerste instantie beiden 1 dag dat we doordeweek thuis waren. We brachten ons kindje (toen was het er nog 1) drie dagen per week weg (ene oma, andere oma en een dag kdv). Ik vond dit ontzettend zwaar en vond mijn kind erg onrustig. Denk dat het kwam doordat ze naar drie verschillende plekken ging en dat kon ze niet altijd even goed verwerken. Als we dan zelf ook nog eens iets hadden s avonds of in het weekend vond ik het zo naar dat ze weer weggebracht werd.. Het was hier gewoon teveel.. Ik heb in die tijd vaak geroepen dat ik het fijn voor haar (en trouwens ook voor mezelf) zou vinden als er een dag bijzat met een oppas hier in huis. Met mijn ervaring (en in jouw geval) had ik dus een dag kdv geregeld en gevraagd of opa en oma bij jou thuis willen oppassen zolang je kindje nog zo klein is. Omdat je daarmee misschien voor je gevoel teveel vraagt van je (schoon)ouders zou je kunnen vragen of zij om de week 1 dag bij jou willen oppassen (de ene keer de ene en de week erop de andere oma) en je kindje 1 dag naar het kdv doen ofzo? Of dat de ene oma de ene week bij jou thuis oppast en de week erop niet en dat ook voor de andere oma? Het scheelt zoveel gedoe met gaan vind ik zelf (dat gehaast van spullen pakken, op tijd in de auto, er zelf nog een beetje oke bijlopen voor je weggaat...) Hier is alles inmiddels opgelost, door mijn werk anders in te delen, meer op avonden in weekenden en vanuit huis te werken kan ik een extra doordeweekse dag thuis zijn. Dat geeft wel veel rust (en me straks geen geregel met schoolvakanties e.d.). Máar dat kan helaas niet bij elke baan. Tis zoooo lastig he... ik weet het... Succes met oplossen, komt vast goed.
Wij werken beide 4 dagen. Ze gaat 1 dag naar mijn schoonouders (qua opvoeding sluit het top aan) en 2 dagen naar het KDV. Voldoet prima. Ik heb ook 3 dagen gewerkt, maar voor mij is de balans werk/ privé nu beter.