Heb net de echo van mijn galblaas gehad hij is flink ontstoken dus moet dit weekend nog geopereerd worden. Wanneer is even afwachten! Ze hebben meteen een echo van mijn baarmoeder gemaakt en er was een vruchtzakje te zien! Daar was ik erg blij mee! Nu afwachten maar weer!
Oh Pluus... wat een gedoe zeg! Niet leuk... en vind je het gek dat je pijn had...?! Dus definitief word je geopereerd... spannend... maar uiteraard duimen we... ennuh... wel fijn dat je nog even op de echo kon zien dat er echt een vruchtzakje zat... dat stelde je misschien ook wel een beetje gerust... Dikke knuffel
Oh lieve pluus! dat is schrikken meid! Geen wonder dat je zo veel pijn had.... Dit is echt heel naar! Ik hoop dat je vanmiddag nog geholpen bent, en dat je hopelijk minder pijn hebt vannacht. En wel fijn dat je een een klein glimpsje van jullie frummel hebt mogen zien, dat is dan weer de keerzijde van dit alles! Hoe gaat het nu met je? @Liz: meid, met jou ook alles goed? Wat zei de dokter gisteren en gaat t wel goed? (ben een beetje ongerust!)
ff n knip en plak update. Voel me te slecht om t hele verhaal te typen. Donderdag avond kreeg ik erg veel last van mijn buik. Vrijdag naar de huisarts geweest en die stuurde me met spoed naar het ziekenhuis. Daar bleek ik vocht (bloed?) in mn buikholte te hebben, dat kwam daar waarschijnlijk via mn eierstokken en dat zou de pijn kunnen verklaren. Ook nog bloed laten prikken om buitenbaarmoederlijke zwangerschap uit te sluiten. Deze waardes waren goed. Echter kreeg ik gaande weg de dag koorts en dit bleef oplopen. Tot ik 39.8 had en ik me echt heel erg slecht voelde. Huisartsenpost gebeld en weer naar t ziekenhuis, weer onderzocht en de arts concludeerde dat de hoge koorts een reactie was op het vocht in mn buikholte. Dat hoort daar natuurlijk niet. Dus kreeg n zware antibiotica kuur voorgeschreven die er mede aan bij moet dragen de koorts te laten zakken en eventuele infecties tegen te gaan. De koorts is inmiddels gezakt maar ik voel me nog steeds heel, heel erg slecht en zwak. Eten gaat niet tot nauwelijks, ben erg misselijk en vannacht echt n helse nacht gehad met bijna 40 graden koorts.De komende dagen dus maar rustig aan en weer aansterken. 
@ pluus: wat k.t dat t zo erg ontstoken is zeg! Wat zal je een ongelooflijke pijn hebben dan zeg! Hopelijk ben je ondertussen al geopereerd en is het snel achter de rug.... Heeeeeele dikke knuffel! @ liz: zie dat je online bent, gaat t een beetje meis? Wat zei de ha?
He jeetje meis toch!! Hopelijk slaat de ab goed aan en voel je jezelf snel weer beter! Ook voor jou een hele dikke knuffel!
@liz: jeetje meid! Ik vind het zo vervelend voor je dat je na alle ellende van de miskraam nu ook nog ziek bent geworden er van (ik ga er vanuit dat het een gevolg van de miskraam is?). Dat verdien je echt niet. Ik hoop dat de ab snel gaat werken en dat je weer opknapt! Heel veel beterschap en een dikke knuffel! @engeltje: Die therapie klinkt inderdaad als heftig.... Goed gedaan van je hoor! Wel fijn dat je ook merkte dat je rustiger werd tijdens de oefeningen. En wat leuk dat de bbq een succes was! Ik ben wel geïnspireerd door je! Misschien hier ook eens zoiets organiseren in de buurt, dat lijkt me wel gezellig! @hier: We zijn vandaag op kraamvisite geweest bij mijn vriendin in het ziekenhuis. Wat lief zeg.... zo'n klein hummeltje weer! heeeeeeeerlijk! Ik moet wel zeggen dat het me wel heel veel doet dat ze is bevallen. Mijn beste vriendin in 6 weken na mij bevallen toen en dat was zo dicht op mij en ik was toen nog zo druk met mezelf en alles, dat ik dat niet echt heel bewust heb meegekregen. Het is nu dus voor het eerst sinds mn eigen bevalling dat ik zo dicht bij iemand heb die een kindje heeft gekregen. Ik gun het hen zooooo ontzettend erg (ze hebben er bijna 2 jaar over gedaan om zwanger te worden) en ben zo blij voor ze.... Maar tegelijkertijd laat het mij ook heel erg zien hoe het had moeten zijn bij ons. Samen na de bevalling blij alle ouders en vriendinnen bellen met het goede nieuws, samen genieten van je kindje, de eerste dagen trots samen bezoek ontvangen, beschuitjes met muisjes, etc etc.... Nu het een jaar geleden is kan ik er zelf veel beter op terugkijken. het begon gewoon al met de slechte uitslag van het bloed van mn man vlak voor ik met verlof ging. vervolgens stond mijn verlof in het teken van hem en he ziekenhuis en de chemo's. Ik was alleen maar aan het zorgen vor hem en liep mezelf compleet voorbij. Rustig uitrusten en wachten op de baby heb ik niet kunnen doen. De bevalling zelf begon gewoon al met stress: ik was als de dood dat Pim kwam als Joost er niet zou zijn, en uiteindelijk was het zoń uitputtingsslag (zowel mentaal als fysiek) in die omstandigheden dat ik zo ontzettend kapot was na de bevalling. Die euforie van de geboorte van Pim heeft maar heel even geduurd. Natuurlijk was ik heel blij, maar dat op een roze wolk zitten had ik niet. Ik was te moe om zelf mn moeder te kunnen bellen, dat heeft mijn man gedaan. Mijn beste vriendin kon ik nog net een appje sturen dat hij er was, 2 regels, en dat was het. Ik besef me nu pas hoe jammer ik het vind dat ik die kleine dingen niet heb kunnen doen. mn vader en mn broer hebik ook niet zelf kunnen bellen, was gewoon te moe om te praten. En toen ik gewassen was en weer een beetje bij begon te komen, toen werd mn man ziek en ging ik meteen weer in zorg modus. Amper een uur na mn bevalling stond ik er voor mn gevoel gewoon alleen voor met zorgen voor mn man en een nieuw babytje! De eerste nacht was ronduit klote (toen werd mn man halsoverkop afgevoerd naar de ehbo omdat hij zo ziek werd ineens) en heb ik geen oog dicht gedaan van de adrenaline. De eerste nacht thuis was mn man zo ziek dat hij op zolder is gaan slapen en mn moeder bij mij was. Heel fijn, maar dat is je moeder.... niet je man zoals het hoort. De volgende ochtend moest hij weer een week de chemo in en was hij er niet. Hij is maar heel even thuis geweest die week en als hij er was, was dat maar half omdat hij zo moe en slap was dat hij amper Pim zn luier kon vervangen. Ik voelde me zo alleen die week.... En ik heb zo veel gehuild. Ik ben dolblij met Pim, maar die kraamweek was echt de ergste week van mn leven en ik vond het echt vreselijk. Ik wilde ook helemaal niemand zien en heb amper bezoek gehad (alleen mn beste vriendin en mn moeder) en pas na 2 weken is het bezoek een beetje gaan komen. Als ik nu dus dat gelukkige stel zie en me besef dat dat is zoals het hoort te gaan... dat doet best pijn. Ik had ook samen op bed willen zitten en trots onze zoon te laten zien aan onze familie en vrienden. Samen genieten van zo'n klein hummeltje! Ik begin me nu steeds meer te besefen hoe geftig die tijd was en dat we dat moment nooit meer terugkrijgen. Ik hoop dat we dat ooit nog een keer mee mogen maken en dat we er dan wel van kunnen genieten op de manier dat het hoort!
@liz jeetje dat is niet niks! Veel beterschap!! @wolkje dikke knuffel Ik word morgenmiddag geopereerd! Het is enorm druk vanavond dus heb gezegd dat ik liever wat eet en dan morgen echt geopereerd word ipv nu in onzekerheid re blijven zitten. De pijn is ook goed te doen nu dus heb net eindelijk wat mogen eten! Heerlijk!!!
@ pluus: gelukkig is de pijn wat gezakt, hopelijk blijft dat zo tot he geopereerd wordt morgen! @ wolkje: pfff moest ff een traantje wegpinken bij je verhaal meis... Het is ook allemaal heftig geweest he, zeker als je alles weer zo voor jezelf op een rijtje zet! Ik herken je gevoel ook wel heel erg hoor, was dan wel een totaal andere situatie, maar ook ik heb echt niet kunnen genieten van de eerste tijd en ben soms best jaloers op mensen waarbij alles vlekkeloos verloopt. Hopelijk mogen we allemaal hier bij de tweede wel echt genieten zonder al te gekke dingen en veel zorgen!
@Liz: Jemig meis... hopelijk slaat die ab aan, zakt de pijn... dikke knuf! @Pluus: Jammer dat de operatie vandaag niet doorging... Maar fijn dat je duidelijkheid hebt en je nog even hebt kunnen eten. Alvast veel suc6 morgen!!! dikke knuf! @Wolkje: Meis... wat engel ook al zei... je verhaal is ook hartstikke heftig!!! Het was een situatie die je niemand in de kraamweek toewenst. Maarrrr... bij nr 2 ga jij ook een onbezorgde kraamweek ervaren!!! (nou ja.., misschien wel slapeloze nachten..., maar geen andere sores...)
@ pluus: hopelijk ben je de nacht goed doorgekomen! Heel veel succes zometeen met de operatie, denk aan je hoor en zal duimen dat alles helemaal goed gaat en dat het snel verloopt! Hele dikke knuffel nogmaals van Quinten en mij!!
Ik word over een uur geopereerd! Duimen jullie dat alles goed gaat met het kleine frummeltje in mijn buik....
Ooh pluus ik weet wat het is ik dacht al met je berichten zal ze galstenen hebben hoe je de pijn beschreef. .en dus toch...hoop dat alles goed gaat met je nu en is gegaan uiteraard...ze hebben bij bij toen ook helemaal weg gehaald en was blij dat de pijn weg was
@Pluus: Hoe is het gegaan? Operatie geslaagd? En zit kleine frummel er nog? @Liz: Hoe is het met jou? @hier: sorry... ik ga even ego doen.. heb dinsdag examen... en voelde me goed voorbereid..., maar vanmiddag een paniekaanval gehad... zie het even niet meer zitten... en ik wijt deze aanval deels aan m'n hormonen... vandaag ook weer flink ongesteld geworden... ik wist dat ik niet zwanger was..., maar hoopte dat het pas na m'n examen zou beginnen... STRESSSS
heej meiden de operatie is goed gelukt. het is me wel tegen gevallen! had verwacht met een kijkoperatie niet zo'n grote buikoperatie te krijgen maar dat is dus wel het geval! ze waren ook net op tijd want mijn galblaas was heel erg ontstoken! voor zover denken ze dat het met die kleine frummel goed gaat maar het is wel afwachten. de kans op een miskraam is aanwezig!!! maar daar denken we maar niet te veel aan!!
@Pluus: Fijn dat ze nog op tijd waren met de operatie... en blijf positief dat met de kleine alles goed gaat!!! Suc6 met aansterken! Dikke knuf
Pluus, fijn dat de operatie goed is gegaan! (ondanks dat het je tegenviel) En wat Flier zegt.. positief blijven, gaat vast goed komen met jullie kleine ukkepuk! Liz, hoe is het met jou?.. slaat de ab aan? Dikke knuffel! Beertje, en met jou? Al helemaal gestopt met vloeien?