Hoe met de pot mee laten eten

Hier een dochter van ongeveer dezelfde leeftijd en hier dezelfde drama. Enigste wat ze echt goed eet is een pannenkoek met kaas en macaroni.
Maar hier zijn we tegenwoordig ook heel simpel: eten wat de potschaft. Zo niet, jammer dan.
Enigste wat ze dan nog wel eens krijgt is een gedroogde boterham. (die ik droog voor de konijnen maar die dochter ook erg lekker vind )
Maar ze krijgt nog wel een papfles voor het slapen gaan dus met honger naar bed gaan doet ze niet)

 

Gewoon een bordje met eten en bestek voor 'm neerzetten en laat maar gaan.

Eet hij wel, prima top! Eet hij niet? Ook goed, morgen een nieuwe dag. Op dit moment eet mijn zoontje (ook 20 mnd) al maanden zn avond eten amper. Het enige wat er goed in gaat is aardappels met spruiten of aardappelpuree. Een stukje vlees of vis gaat er bij hem altijd wel in, maar de rest dus niet.
We blijven het aanbieden. Hoe en wat hij ook eet een bakje yoghurt krijgt hij wel na het avond eten.

Gelukkig eet hij verder erg goed, dus dat avond eten komt wel weer.

Zit hij nog in een kinderstoel? Misschien als je hem met een verhoger op een gewone stoel zet, dat hij dan wel wil eten?

 

Ha, als wij hollandse pot eten dan gaat het vlees fluks naar binnen, volgen een paar hapjes aardappel, en de groenten worden alleen bij zeer stevige trek opgegeten... Maar ach, waarom zou je je daar druk over maken? Om te zorgen dat hij toch af en toe vitamines binnenkrijgt eten wij dus niet al te vaak Hollandse pot. Verder krijgt hij pas een tweede portie als zijn bord leeg is en scheppen we niet al te veel op: zachte dwang om toch die groenten op te eten.

Prakken zijn we na een paar maanden mee opgehouden. Alles wat je met een vork platkrijgt kan je kind ook met zijn kaakjes fijnmalen, al heeft het nog geen kiezen. Je prakt zijn boterham ook niet neem ik aan We snijden harde en taaie dingen wel in hapklare brokken.

Het toetjesdilemma lossen we op door slechts af en toe toetje te eten - en dan krijgt hij ook, wat hij verder ook van het hoofdgerecht gemaakt heeft.

Lekker eten koken en een ontspannen sfeer aan tafel, dat wil je hebben - maar ik geef toe dat dat laatste wat lastig is als je zoon bij voorbaat al begint te huilen...

 

Maar je geeft haar hiermee ook geen reden om dr avondeten te gaan eten ik zou wel kiezen voor met honger naar bed.

 

Zoals je zegt veel goede tips, nu gaan doen. Ik snap dat het moeilijk is, maar je (jullie) moet hier echt even doorheen. Ons zoontje heeft ook net een drama periode achter de rug, maar consequent blijven is het enige wat helpt, in mijn ogen.. Waarschijnlijk heb je met andere zaken ook wel gemerkt dat elke dag (of elk uur ) de bevestiging dat iets niet mag weer nodig is. Voor je kindje is het gewoon heel belangrijk dat bepaalde regels altijd gelden, en dat is met eten niet anders. Dus inderdaad niet spelen tijdens het eten (wij moesten ook ons zelf dwingen om niet snel ff iets van de telefoon aan de ander te laten zien), niet met eten gooien en geen vervangende dingen als je het niet lust.. Het is even afzien, maar zeer de moeite waard.

Onze zoon krijgt niets meer geprakt, wel in stukjes gesneden indien nodig. In principe met de handen, soms gebruikt hij zijn vork. Meestal mogen we zelfs niet helpen.. Zoals met het toetje, zelf doen vindt hij heel belangrijk!

Succes!

 

Pureren? Voor een kind van bijna 2 jaar?

Op die leeftijd begonnen we met het zelf smeren van boterhammen en zelf opscheppen op hun bord.
Hij geen baby meer he!

 

Stoppen met die potjes, dan maar niet eten je zou aan de gang blijven! En anders alles door de blender doen, werkte hier beter dan prakken. Maar die potjes zijn echte boosdoeners!

 

Dit vind ik wel erg optimistisch hoor, met nog geen twee jaar z'n eigen boterham smeren?!?


Maar hier is het ook eten wat de pot schaft en anders niet, ik prak wel sommige maaltijden maar potjes of pureren...eh nee, die tijd hebben we inderdaad gehad!

 

Beginnen he zei ze maar dat is goed hoor, op het kdv begonnen we dasr ook rond een jaar of 2 mee.

overigens heb ik nog nooit gepureerd, ook niet voor mijn baby van 7 maanden.

 

Ik zei idd ermee beginnen. Op kdv komen ze idd met deze leeftijd in de peutergroep en leren daar ook om steeds zelfstandiger te eten.

 

Lastig..! ik denk even mee: Beginnen met iets wat hem zou kunnen helpen. Potjes niet uit een potje maar in een bakje of bordje zoals ander avond eten. Meehelpen met kopen en koken. Helemaal zelf laten eten tenzij hij graag wat geholpen wil worden. Ook al is dat met de handen ontdekken. Niet dwingen en niet bang worden als hij niet eet. Hier ook een hele slechte (avond) eter. Al wel 1,5 jaar lang eet hij weinig tot niets savonds. Extra vitamines krijgt hij wel hierdoor.

Vooral zoveel mogelijk loslaten en accepteren hoe het loopt, ook al is dat erg moeilijk soms. Scces!

 

Oh oké, tis nog niet bij me opgekomen hem dat zelf te laten doen maar ga daar eerdaags ook mee beginnen dan

 

Mijn dochter krijgt gewoon een bord met eten voor zich, vaak 'vorkvriendelijk', dus stukjes die ze zo kan prikken en eten. Of eten dat ze kan pakken met d'r handen (rolletjes pannenkoek, wrap etc). En mja, dan laten we haar eten. Als het niet zelf lukt, prik ik het af en toe op haar vork of ik laat haar iets van mijn vork happen, maar het meeste eet ze volledig zelf.
En soms eet ze bar weinig, tja, dan is dat maar zo... Er is altijd wel iets bij dat ze lekker vindt (tomaatjes ofzo), dus eet ze niet, dan heeft ze kennelijk geen honger. We eten eigenlijk nooit echte toetjes, behalve bv een stuk meloen of wat framboosjes; zij krijgt dat ook altijd, ook als ze geen hap van 't avondeten wilde.
En als ze het op de grond gooit, gaat het bordje aan de kant, vaak overigens een teken dat ze genoeg heeft gehad.
Aan tafel doen we altijd gezellig, we betrekken haar in de gesprekken etc, ook als ze boos is of slecht eet.

 

Je kunt het proberen. Onze zoon zit vaak nog in zijn kinderstoel, maar vind het ook reuze interessant om op een grote stoel te zitten. Als we klaar zijn met eten en hij eet niet meer, dan ruim ik onze borden op en laat die van hem staan. Hij klimt dan op mijn stoel en pakt dan zn bordje en neemt dan toch nog twee/drie happen avond eten! Bingo! Het zit er dan toch maar weer in

 

Bedenk voor jezelf ook eens hoe jij aan tafel gaat en of je zoontje daarop reageert. Als jij bij voorbaat als gestresst bent omdat je bang bent dat het niet gezellig is, zal dat best invloed hebben.
Je zoontje moet leren dat eten ook een sociaal gebeuren is, geef hem de kans om het ook te leren. Maar dan is het wel eerst nodig om te leren dat daar bepaalde regels bij horen, zoals eten wat de pot schaft en geen spelletjes aan tafel.
Ik zou zeggen doe jezelf een plezier en investeer even, dan is het misschien een week ongezellig aan tafel maar uiteindelijk wel beter, het feit dat je hier een topic over begint geeft wel aan dat dit het ook niet is.

Het valt me trouwens wel op dat je tot twee keer toe je afvraagt of je zoontje niet te jong is voor bepaalde dingen, en dat zijn dingen waarvan ik denk dat een kind van ruim een jaar dat wel moet snappen. En je merkt het vanzelf hoor, als tie het niet snapt. Je kind is allang geen baby meer maar wel al heel snel een peuter, die snappen heel veel.

 

Volgens mij maak jij je erg druk om wat en hoeveel hij eet....
Je moet dat loslaten.

Verder Zou ik geen potjes meer geven, maar ik ken die driftbuien niet...
Wat je ook kunt proberen is dat je wel een potje geeft, maar ook een paar stukjes ( aardappel, groenten en vlees) van jullie maaltijd op zijn bordje.
En dan kijken wat er gebeurd. Vooral NIET meehelpen of voeren.
Verder mee laten helpen of kijken met eten klaarmaken, terloops stukjes wortel, komkommer, tomaat, paprika, appel, druifjes etc. op stoeltje leggen. Kijk maar wat er gebeurd.

Driftbuien ken ik niet echt, maar bij jengelen etc. Moet ze van tafel met uitleg en mag ze weer aan tafel als ze gezellig kan doen.
Kan je hem in de driftbui ook vragen wat er aan de hand is? Of vragen waarom hij boos is? Door het benoemen van zijn gedrag kan het zijn dat hij kalmeert, tenminste dat is hier wel zo...

Succes!

 

Hier ook een potjeseter en zoontje lust ook niet alles, maar ik zet het neer en eet hij dan eet hij, zo niet dan niet.
Rijst krijg ik er ook niet in, maar dat luste ik ook niet vroeger. Bami en nasi wordt hier ook niet gegeten. Pasta lust hij wel maar eet het niet altijd, dan niet.

Geen drama van maken. Zoonlief heeft hier een periode gehad voor de zomervakantie dat hij 's avonds niks at, ook niet waar hij dol op was. Is vanzelf over gegaan.

 

ik heb van de week ergens gelezen dat het belangrijk is het niet op te dringen, niet teveel te gelijk op zijn bord doen zodat hij ook de kans krijgt zijn bord leeg te eten. hem belonen als hij eet. Als hij met het eten gaat spelen het bord weg halen. Niet boos worden. Met z'n allen de maaltijd afsluiten met een toetje.

Ons zoontje is nu 11 maanden en at tot 1 maand geleden redelijk goed. Eet al sinds hij 7 maanden is stukjes avondeten mee. Weigerde juist prakjes en heeft nooit potjes gelusten . Nu eet hij soms wel en soms niet. als hij niet eet laat ik hem gewoon doen tot hij met zijn eten gaat gooien. Dan pak ik zijn bord weg en zeg: dan ben je klaar met eten, mama zet het wel weg. Soms wordt hij dan heel boos, maar dat negeer ik dan. Als ik het even later terug geef gaat hij soms wel weer eten. En anders maar niet. hij eet goed boterham en fruit gelukkig