het ging idd om het narren, ik kan niet tegen dat soort kinderen, hele grote moeite mee en als dat tegen mijn kinderen gedaan wordt zal ik er weer wat van zeggen. Nu heeft mijn dochter gelukkig zelf het vermogen om wat te doen, maar anders doe ik dat.
dan had ik absoluut zeker mijn mond gehouden...juist door dat nanana kan ik het niet laten om er wat van te zeggen, op de leeftijd van 5 jaar dien jij te begrijpen dat dit niet leuk is. En gelukkig werd dat gevoel vandaag in de klas bevestigd toen er een meisje tegen een ander kindje riep ik heb lekker een snoepje....en de meneer hoorde dat en greep direct in: nu doorslikken en anders inleveren, dit is niet leuk voor de kindjes die geen snoepje hebben eet het volgende keer op voor je de klas inkomt
Je kunt je maar ergens druk om maken. Als iemand zo'n opmerking naar mij zou maken zou ik juist de volgende keer weer een ijsje mee geven oid. Nananana (bij wijze van dat snappen jullie wel he), sorry maar je zou mij daar echt pislink mee maken, wat probeer je te bereiken dat moeder zou zeggen kom kind, we gaan dit eerst thuis opeten of je moet iedereen een hapje geven? Niemand hoeft mij te vertellen wat mijn kind wel of niet mag.
Weet je, nu je het zo nuanceert begrijp ik je standpunt ook veel beter! Dus sorry als ik hiervoor wat scherp uit de hoek kwam. Ik kreeg de indruk dat je het vooral belachelijk vond dat het jochie een ijsje aan het eten was op het schoolplein....maar als het je vooral om het narren gaat, ok. Ik kan absoluut niet tegen getreiter van kinderen onder elkaar dus als dit jochie dit aan het doen was zou ik er inderdaad óók wat van gezegd hebben!
ws heb je niet het hele topic gelezen, want op de eerste pagina postte iemand al dat diegene het raar vond dat er überhaupt tussen de middag een ijsje werd gegeten, waarop ik nog antwoorde:nou dat snap ik wel, hij kan maar iets te vieren hebben maar snap niet waarom dat zo op school moet...waarmee ik dus bedoel..zo voor de neuzen van andere kinderen met dat nanana toontje wat ik later ook uitlegde. Maar niemand die de moeite neemt om echt te lezen wat mijn probleem hier nu eigenlijk mee was. Dat iemand tussen de middag een mc flurry eet is idd niet iets waar ik iets van moet vinden, dat moeten zij weten, de manier waarop is wat mij een doorn in het oog is. Ik zal het je nog sterker vertellen, als hij niks gezegd had en daar gewoon met zn ijsje gestaan had, had je goed kans gehad dat ik tegen hem uit mijzelf had gezegd: wat een bofkont ben jij... Ik weet nl echt wel hoe je kinderen moet benaderen. En dit is ook een heel normaal kleuterding, maar dat betekend niet dat je dat hoeft te accepteren, zijn moeder is hier fout, die had hem op zn vervelende gedrag aan moeten spreken.
Je spreekt jezelf wel tegen, want als het je om het narren was gegaan had je ook vriendelijk tegen het kind kunnen zeggen dat je het niet zo aardig vond dat hij zo andere kindjes probeerde jaloers te maken met zijn ijsje. In plaats van zogenaamd grappig vragen of hij er genoeg bij zich had voor iedereen etc. Dat is toch heel verwarrend voor zo'n kind zo'n reactie van een volwassene nb.
Nou, sorry dan had je ook wel ook wel gewoon tegen hem kunnen zeggen dat het niet zo aardig is dat hij de andere kinderen een beetje pest. Want nu heb je gezegd: Dat heeft toch helemaal niks te maken met het feit dat hij de andere kinderen expres jaloers maakt. Nu zeg je iets over het feit dát hij een ijsje eet, niet over hoe hij ermee omgaat.
dat ben ik dus niet met jullie eens, ik vind nl dat het niet aan mij is om te zeggen dat hij iets fout doet...wat mij hier eerder ook al op een zeer agressieve manier vertelt werd. Ik wilde hem dat zo vertellen zodat hij er misschien zelf over na ging denken..das mijn manier en niet een kind direct op de vingers tikken. Het is helemaal niet zo verwarrend, mijn dochter snapt dit ook heel goed (zelfde leeftijd)en in de kleuterleeftijd is het juist heel goed om bepaalde dingen zo duidelijk te maken, zij gaan nl steeds beter snappen wat goed en fout is. En ik hoopte dat door die opmerking hij zou denken: o ik kan dit niet delen, dus is het misschien beter om dat ijsje niet zo bij iedereen voor de neus te houden. Maar dit had 20 pagina's eerder allang duidelijk kunnen worden door gewoon iets te vragen als je mij niet begrijpt ipv er als een stel wilde honden op te duiken. Het stukje over delen verder staat hier helemaal los van, dat kwam er alleen bij omdat er maar over doorgegaan bleef worden. En omdat volgens mij de meesten hier een begrijpend lezen niveau hebben wat om te huilen is.
ik zou dat ook zeker niet leuk vinden. ik had zelf als ouder het ijsje verstopt tot we van het schoolplein af waren. kinderen hoeven niet alles te krijgen maar wij als volwassenen krijgen al trek bij het zien van een ijsje of een topic over chocola lijkt me voor kinderen nog moeilijker. snap ook niet dat die moeder daar niet over na gedacht heeft dat het niet leuk is voor andere kinderen als jou kind op een beetje plagerige manier gaat zingen dat hij een ijsje heeft en natuurlijk is hij blij maar hij was vast ook blij geweest als je even had gewacht met geven tot je van het schoolplein af bent.
Nou ja, prima...verschil van mening mag er zijn. Ik bleef er de kriebels van houden dat jij meent andermans kind zo vreselijk belerend te moeten toespreken, omdat hij zich niet zo netjes heeft gedragen. Maar goed, in herhaling vallen is niet nodig. Alles is wel gezegd denk ik.
Wie heeft het hier over een belerende toon? De woorden die je uitsprak an sich waren/zijn gewoon belerend. Maar nogmaals, ik houd erover op. Nu echt .
Niet alles gelezen. Wij zaten in de wachtkamer van het zh en mijn ventje had een zakje chips. Waarop hij vervolgens (omdat ik altijd zeg dat ik ze vind stinken) tegen mij zegt dat hij de andere kindjes wil laten ruiken. Ja, dat doen we dus even niet. Hij mag ze best delen met anderen, maar niet alleen het zakje in anderen zijn/haar gezicht duwen, uiteraard. Waar ik me veel meer aan stoorde, was dat mijn ventje heel netjes het speelgoed deelde met anderen, speelgoed weggaf, dat soort dingen. Om vervolgens te zien dat een vader het speeltje waar T mee aan het spelen was, aan zijn zoontje geeft. Waarop ik zeg, zou u dat niet even gewoon netjes vragen? 'ja, maar mijn ventje is kleiner!' Ja, nou en? Je hoort toch het voorbeeld te geven?? Geef lekker terug, als je netjes vraagt geeft T het echt wel hoor. Vervolgens is zijn speelgoed dus afgepakt en gaat hij bij een mandje met my little ponies kijken. Waarop een ouder meisje (5,6?) het afpakt en roept dat hij er niet mee mag spelen en ze niet met hem wil spelen. Haar moeder trekt haar wenkbrauwen op en is knalrood. Ja, zeg dan wat, muts! Je kunt kunt daar toch op inspringen?? En helaas waren er in die wachtruimte nog twee voorbeelden. En dan denk ik wel eens bij mezelf, waarom doe ik dit eigenlijk? Misschien moet ik ook maar gewoon de 'ikke ikke ikke en de rest kan stikken' mentaliteit hebben. Ik word er een beetje verdrietig van eigenlijk. Doe je zo je best om je kleintje normen en waarden bij te brengen, en wordt hij zo behandelt. krijg wat zeg. Voelen jullie dat ook wel eens zo?
Ik ben het niet eens met jouw visie op didactiek, een kind kan iets beter snappen als het gewoon rustig verteld en uitgelegd wordt. Een zogenaamde "grap" of indirecte opmerking is alleen maar verwarrend. En ik vind jou dus nogal indirect tegen dat jochie als je iets roept over "heb je er genoeg voor ons" terwijl je blijkbaar eigenlijk wilt zeggen dat je het nanana toontje niet aardig vindt. Waarom kun je nergens erkennen dat je misschien wel een beetje fout zat tegen dat jochie, met al je superieure gevoelens over jouw "veel betere normen en waarden?" Of ik heb dat in elk geval niet gelezen.
Ts ik snap je denk ik wel. Maar ik zou het toch nog een keer tegen die moeder hebben gezegd, ook al lees ik dat dat eerder geen zin heeft gehad. Ik kan me namelijk voorstellen dat die moeder nu helemaal niks meer gaat aannemen van wat gezegd wordt. Ik vind zelf namelijk dat als ik er bij ben ik mijn kind heel goed zelf kan corrigeren, als ik er niet bij zou zijn vind ik het normaal dat andere mijn kind aanspreken. Verder denk ik dat kinderen dit al veel eerder kunnen leren. Een paar weken geleden op de caming vroeg mijn dochter een snoepje, zonder dat ik iets zij ging ze het aan alle kindjes in het straatje uitdelen, het 'buurkindje' ging tegen haar zeggen dat dat niet hoefde. Wat ik hiermee wil zeggen, kinderen van die leeftijd kunnen echt wel begrijpen dat ze moeten delen en dat nananana niet leuk is.