Ik weet niet wat dat is. Ik denk dat er rondom de eerste toch een ander soort spanning en nieuwsgierigheid hangt als bij een tweede. Hier is de voornaamste reden dat de oudere generatie het niet meer kunnen bijhouden. Dus bezoeken ze alleen de eerste en bij de tweede alleen een kaartje.
Ik heb al bijna een uur de slappe lach door deze mutant appel hahaha. Denk dat we 'm maar met z'n vieren op moeten eten.
Herkenbaar... Had zelf een beetje het gevoel dat mensen door de ziekenhuisperiode niet zo goed wisten hoe ze ermee om moesten gaan ofzo.. Hier is uiteindelijk wel iedereen geweest maar het heeft even geduurd.
Ik haal even mn eigen berichtje aan omdat ik wat te melden heb erover. Na 1,5 week in coma te hebben gelegen, is gisteren besloten door de artsen om hem bij te laten komen. Dat lukte: gisteren nog heel suf van de medicijnen en morfine, vandaag wat wakkerder. Hij mag van de ic naar de high-care. Toen vanmiddag een vriend van hem in het ziekenhuis wat kwam buurten met zn ouders, heeft zn moeder de vraag aan de artsen voorgelegd of de vriend even bij mijn collega mocht gaan kijken. Dat mocht. De jongen fleurde helemaal op toen hij zn vriend zag en herkende hem meteen! Wat dus een heel goed teken is! Verder weten wij ook nog niet hoe en wat, maar dit is wat wij gehoord hebben. We hebben een potje staan janken in de keuken! Zulk positief nieuws had niemand meer verwacht, nu afwachten hoe hij verder reageert.
Dat is al een hele opluchting! Nu maar duimen dat alles goed komt en dat hij goed herstelt. Hier is manlief net terug van de spoeddienst met als verdict een zware hernia... Volgende week afspraak bij de specialist om te bespreken hoe het verder moet.
Dat ik me irriteer aan de manier van "opvoeden" van mn buren. Altijd dat geschreeuw daar.. ventje kijkt super zielig en is heel onderdanig naar zn moeder toe.