hoi meiden, onze dochter is 11 weken te vroeg geboren, ze heeft in totaal 8 weken en 6 dagen in het ziekenhuis gelegen. ze is inmiddels 17 weken oud, maar de kraamvisite is op 1 handje te tellen:x ik heb t idee dat ons meisje niet belangrijk is omdat er bijna niemand op visite is geweest en ik erger me eigen er kapot aan! dit moest ik echt even kwijt... is het herkenbaar voor jullie?! edit: dat ze niet langs komen vind ik echt nog tot daar aan toe maar we hebben ook geen belletjes, smsjes appjes enz enz gehad... stomme familie:x
Misschien willen mensen jullie even tot rust laten komen? Anders misschien een idee om een kraamfeest te organiseren?
Ik denk ook dat ze niet goed weten wat ze ermee aan moeten. De geboorte is immers al drie maanden geleden maar het meiske is nu net pas thuis. Voor jullie voelt dit waarschijnlijk anders dan voor hen. Ik vind een kraamfeest best een goede en als je daar geen zin in hebt kun je misschien leuke kaartjes maken. Net als een geboortekaartje maar dan een Ik-Ben-Thuis kaartje.
thnxx meiden voor jullie antwoorden. en ik bedoel dit echt niet verkeerd naar jullie toe, vind het juist onwijs lief dat jullie proberen mee te denken met me, maar ik ga niet smeken of er alsjeblieft kraamvisite wilt komen hoor door een kraamfeest te geven of door ik ben thuis kaartjes te sturen, ons meisje is "al" 8 weken thuis en niemand heeft wat van zich laten horen. ik krijg het gevoel dat ze haar niet belangrijk vinden ook al sturen ze maar een smsje/appje hoe het met ons/haar is maar ook dat gebeurd niet, ik ben er zo klaar mee.. BAH!
Hoi Miss C, Wat vervelend! Ik heb het er ook al over gehad voor straks (ons zoontje ligt nog in zkh) maar een kraamfeest is ook niks voor ons. En we hebben al geboortekaartjes gestuurd en gaan dan geen 'ik ben thuis' kaartjes meer sturen nee. Dus dat snap ik wel. Toch hoor je een kraamfeest bij prematuurtjes wel veel inderdaad. Juist omdat mensen niet weten wanneer ze kunnen komen. Ze willen niet naar het ziekenhuis komen omdat ze dat voor de directe familie en vrienden vinden. Is ook omslachtig. (in ons ziekenhuis maar half uurtje bezoekuur bijv, en daar mag fam 1,5 uur voor rijden). Eenmaal thuis laten ze je graag eventjes met rust, wat ik ook snap. Zou ik zelf ook wel waarderen denk ik. En dan ineens is het alweer zo laat... Ik snap wel waar het vandaan komt. Maar het is niet leuk! Ik had dat vorig jaar een beetje met ons doodgeboren kindje. Toen zeiden ook veel mensen nog langs te komen (voor ons) maar hebben we ook alleen de eerste week na uitvaart nog mensen gezien en daarna bijna niet meer. Zelfs nog wel 'pottenkijkers' erbij gehad, die komen kijken of je niet gek aan het worden bent of zo. Ik vond dat toen ook helemaal niet leuk, ik had dan wel geen baby, voor mij was onze dochter belangrijk en ik wilde mijn verhaal kwijt. Ik zou het erg jammer vinden dat doordat onze zoon nu ook de eerste tijd in zkh ligt er ook weinig mensen komen. Toch denk ik dat er wel een aantal mensen zijn die we af kunnen strepen, en bij sommige vind ik het ook weer niet erg. Je hebt zo'n site waar je kraambezoek zichzelf in kan laten plannen op momenten die jij aankruist dat je bezoek wilt ontvangen, ook een verlanglijstje. Ik zit er aan te denken om zo'n site te maken en een linkje te sturen via mail als onze zoon naar huis mag. Voor jou nu te laat, denk ik. Je zult vooral even je frustraties kwijt willen. Sterkte ermee. Balen! Niet leuk etc. Maar je kindje heeft wel een heel mooie naam!!!
ik snap precies wat je bedoelt, helaas. ons meisje is 10 weken te vroeg geboren en is inmiddels al 4 maanden thuis. hier is het kraambezoek ook op 1 hand te tellen. ik heb me hier ook heel erg druk om gemaakt en had er best wel verdriet van, het voelt inderdaad alsof niemand haar belangrijk genoeg vindt om even langs te komen. we hadden in eerste instantie het idee om een kraamfeest te geven, maar toen had ik zoiets van als niemand uit zichzelf interesse toont, ga ik ze ook niet uitnodigen voor een kraamfeest. toen werd de gastenlijst wel heel kort, want er was ook bijna niemand die ooit interesse had getoond.
DAt ze niet meteen langs willen komen kan ik me helemaal voorstellen, waarschijnlijk denken ze dat je meisje nog heel kwetsbaar is en zijn ze bang haar ziek te maken. Dat ze op geen enkele andere manier contact met jullie opnemen vind ik heel treurig en helaas is mijn ervaring ook dat, zodra er een ziekte of zoals in jullie geval een moeilijke start voorbij komt, je heel goed merkt wie echt om je geeft en wie je energie niet meer waard zijn (en ja dat geldt ook voor familieleden).
Megacarls, bedankt voor je lieve bericht en voor het compliment over ons meisje dr naam! Wat super heftig dat jullie een kindje verloren hebben, was je al bevallen of is jullie engeltje tijdens de zwangerschap overleden?! Hoe is het met jullie zoontje nu?! is er al zicht op wanneer hij naar huis mag?! ik heb idd geen zin in een kraamfeest, sowieso zou ik dan een zaaltje moeten huren omdat ik al die mensen niet in m'n huisje kwijt kan en daar komt bij dat ze denk ik meer komen omdat het een "feestje" is met gratis drinken en eten:x Jill is al heel snel van slag als het ergens druk is dus dat wil ik haar niet aandoen...
Dat is vervelend inderdaad. Hier durfden mensen vooral niet langs te komen, omdat ze nog zo klein en kwetsbaar waren. Mensen waren bang ze ziek te maken. Daarnaast wilden mensen ons ook de rust geven om thuis bij te komen als gezinnetje. Na thuiskomst hebben wij ook weinig gehoord; nieuws ging meer via onze ouders naar de rest van de familie. Daarvoor wel veel post gehad. Persoonlijk vond ik het wel fijn dat er weinig mensen kwamen, we hadden het zo druk en waren zo moe na al het heen en weer gereis.
aan de ene kant snap ik het ook wel dat ze niet zo goed durven en aan de andere kant ook weer niet, ik bedoel ze is "gewoon" een baby maar dan net ff wat kleiner! maar idd net wat je zegt, dat ze niet eens ff een sms/appje sturen of ff bellen neem ik ze echt heel erg kwalijk...
hier van hetzelfde. heb wel wat bezoek gehad in het ziekenhuis de eerste dagen na de geboorte en dat was het dan.mijn dochter is 8.5 maand en er zijn nog heel veel 'vrienden' die haar nog nooit gezien hebben...maar frustrerend vind ik het niet. ik vind dat dat gewoon genoeg zegt en trek daar dan ook mijn conclusies uit
Omdat wij hier ervaring mee hebben maar dan vanaf de andere zijde (mijn broertje en schoonzus hun zoontje is 10 weken te vroeg geboren) kan ik wel bedenken waarom.. Wellicht denken ze dat jullie rust willen hebben en even willen genieten als gezinnetje. Mijn broertje en schoonzus hebben mensen ook echt moeten uitnodigen omdat mensen vaak gewoon niet zo goed 'durven'. Wanneer hebben jullie de geboortekaartjes verstuurd? Hier hebben ze dat gedaan nadat de kleine uit het ziekenhuis kwam en hebben ze ook een hele passende tekst gebruikt om te laten weten dat mensen vanaf dan heel welkom waren. In het ziekenhuis was het bezoek namelijk lange tijd niet toegestaan..
Hier heeft het ook even geduurd voordat we volop kraamvisite kregen. Kids waren bijna 3 maanden. Ik heb dat eerlijk gezegd niet als vervelens ervaren. Ze kwamen hier thuis midden in de Mexicaanse griep EN rs-virus periode. Ik was dus blij dat de kinderen wat meer waren aangesterkt voordat ze in aanraking kwamen met allerlei virussen van buiten af.
Hier ook bijna geen bezoek. En bijvoorbeeld mijn collega's; daar is er niet een van geweest en we hebben ook amper een kaartje gekregen. Ik heb een mail gestuurd met dagen en tijdstippen en dat is volgende week maar echt geen reactie alleen mijn teamleider en manager komen. Wij hebben het geboortekaartje verstuurd toen ze thuis is gekomen.
Oh dat vind ik erg om te lezen! Ik snap heel goed dat dit jullie pijn doet ... Dikke knuffel! En onthou dat het niet is omdat jullie kleintje niet belangrijk genoeg zou zijn!
Ik heb hier hetzelfde meegemaakt. Het begon al met de 2 opnames dat er amper iemand was de belde. Toen ik op de stroke unit lag na de geboorte, geen enkel belletje naar ons maar ook niet naar onze ouders om te informeren. En amper kraamvisite. Sindsdien ga ik amper nog naar geboortes in de familie en ook nog amper naar de verjaardagen. Vrienden zijn betere familie gebleken dan echte familie van wie ik anders verwacht had. Ik ben d'r helemaal klaar mee.
Hier ook heel weinig bezoek gehad! Geen prematuurkindje maar ook in het ziekenhuis gebleven door een hersenbloeding. We hadden gezegd dat als we thuis waren we de eerste 2 dagen geen bezoek wouden hebben maar daarna wel, alleen kwam er niemand buiten de naaste familie, mn ouders, broer en schoonzus, mn tante, neef met vriend, nicht met kindjes, en mn oma. En de broer en zus van mn vriend, verder helemaal niemand. Oo en nog 1 koppel waar we bevriend mee waren. In 3 of 4 maanden tijd he! Langs de ene kant denken mensen dat jullie rust willen, langs de andere kant weten ze niet hoe ze moeten reageren want het is voor hun onbekend. Heel jammer eigenlijk want degenen die kindjes krijgen met een moeilijke start zijn denk ik vaak nog trotser op hun kindjes dan degenen die een kindje krijgt met een "normale" start Ze weten jammer genoeg gewoon niet hoe te reageren, je kindje is zeker belangrijk.
Hier helaas ook herkenbaar. Wel interesse van familie, maar amper van vrienden. Er zijn nog steeds 'vrienden' die lang willen komen. Nou, dank je, de 'kraamperoide' is wat ons betreft inmiddels wel voorbij.
Ik heb het idee dat ons kwalijk genomen wordt dat we de eerste weken geen bezoek wilden... Ik moest er niet aan denken, was helemaal op en wilde eerst met zijn viertjes onze draai zien te vinden. En zeker voor mijn oudste die het ontzettend moeilijk heeft gehad met mijn thuiskomst en het feit dat ik daarna weer steeds naar het ziekenhuis ging en haar weer alleen liet. Maar ja, niks aan te doen. Dan komen ze maar niet is de mening van mijn vriend. Ik vind het lullig voor Luna hoewel die er nu niks van meekrijgt. Maar voor Nova heb ik een heel kraambezoekboek vol met wensen voor haar voor de toekomst enzo. Vervelend dat ik dat voor Luna niet heb.
hoi... ik heb alleen jouw stukje gelezen en nog niet alle reacties maar wat herkenbaar. het ergste in ons geval vindt ik dat mijn leidinggevende en werkgever het helemaal hebben laten afweten. Geen cadeautje, geen bloemetje, geen kaartje. Ons meisje kwam met 27 weken en is nu inmiddels 18 maand en vindt dit nog steeds erg.