Wat ontzettend fijn lief lief!! Echt heel blij voor je! Gefeliciteerd!! Had je gevoel het toch goed Hier snap ik er niks meer van.. Vanacht de hele nacht nare dromen gehad en bezweet wakker worden telkens. Vanmorgen om 5uur ofzo werd ik wakker met een gevoel dat m'n broekje helemaal vochtig was, ik naar de wc en schrok gewoon van het bloed op het toiletpapier, had dit niet zien aankomen, zou pas over een week ongesteld worden en heb ook geen voortekenen gehad van ongi, meestal wel wat kramp vooraf.. Mijn ongi begint normaal ook met een beetje licht bloedverlies of laatste tijd met oud bruin (sorry voor de details) maar nu gewoon volop ineens.. Sinds dat moment wel behoorlijk kramp en ook wel verdriet, want had echt gehoopt voor mijn uitgerekende datum (21 sept) weer zwanger te zijn en dat lukt nu definitief niet meer.. Cyclus nu een week korter, misschien door de etos multivitamine?? Nu 33 dagen ipv 39, dat is dan het enige fijne van dit hele verhaal... Voel me echt rot
Lief lief gefeliciteerd!!!!!!!!!!!!!!! geniet ervan, een mooie duidelijke streep. het wachten met testen is beloond. Hoop op een mooie plakbeeb voor jou. Kim he bah, dat is echt vervelend.. sterkte. dikke digiknuffel. Dat gevoel over weer zwanger raken ken ik. Ik was zo blij dat het gelukt was om voor 9 okt zwanger te raken. Nu nog steeds een bloeding die over is gegaan in licht kramp gevoel en geen rose maar helder rood....
Lijkt me niet.. Zoveel helder rood bloed verlies... Snap het gewoon niet goed, want had toch een goed gevoel en wilde zelfs gisteren al bijna testen, maar dacht is wel erg vroeg dus wacht nog wel.. Pfffff Maar ben wel blij voor jou hoor!! Is nog moeilijk te beseffen hè..
Klinkt voor jou dus ook niet goed floor had voor jou ook nog hoop, maar helder rood is niet goed denk ik.. Toch?
Kim: Het is nog heel moeilijk te beseffen. Ik wil er nu van genieten. Als het misgaat, gaat het toch wel mis. Nu ben ik zwanger en daar wil ik van genieten, maar het moet zeker nog landen.
Oooooh wat lees ik nu!! Lieflief van harte meid! t is je meer dan gegund en wat leuk dat je gevoel het bij het juiste eind had! Joepieeee! Kim wel fijn dat je cyclus weer wat korter is.. maar baaaaaalen dat ongi doorbreekt! Floor wat ontzettend vervelend meid, ook die onzekerheid is killing Hoop dat je snel verder kan. Hier ... zit te giechelen om mijn temperatuurkaartje... zou t trapje verder gaan? Maak me gelukkig niet te druk om t wachtbankje. Ga er maar gewoon van uit dat t niet raak is, te druk met mijn dieet en andere dingen. Kan t toch niet veranderen he Allemaal een dikke knuffel, Joyce
Nee lijkt me ook niet goed. Maar mijn hoop was l nihil, nu is die er niet meer. Ik bel morgen even echocentrum op, Just in case. Weet nu niet meer of il moest bellen bij een bloeding of pas als ik extreme pijnen kreeg of koorts. We wachten af. Goede instelling lief lief. Gewoon van genieten. Heb ik dit keer niet gedaan, alleen maar gedacht al vast mis gaan en kijk waar het mij heeft gebracht. Dus op en top genieten! Je hebt al een duidelijke streep dus komt goed.
Oké, dat genieten is best lastig, haha. Ik merk dat de onzekerheid (angst) er steeds meer insluipt. Ik heb wat ongipijntjes (heel licht en niet de hele tijd), maar dat maakt me behoorlijk nerveus.Ik hoop dat ik dat een beetje snel weer kwijt raak. Ik heb deze pijntjes al een aantal dagen hoor, maar nu maakt het me ineens onzeker. Ik weet ook niet meer of dit normaal is bij een zwangerschap, ik weet niet wat ik de vorige keren heb gevoeld. Hoe ga ik ervoor zorgen dat ik een beetje kan gaan genieten, of moet ik maar accepteren dat dat voorlopig nog lastig zal blijven? Ingewikkeld allemaal. Nou ja, het zal vast beter gaan als ik een nacht goed slaap. De afgelopen nacht hooguit een uurtje geslapen en nu dus behoorlijk moe en labiel en emotioneel, dus mijn relativeringsvermogen is wel aangetast, haha. Sorry dat ik vandaag zoveel over mezelf spam, maar ben er dan ook wel een beetje vol van allemaal. Ook dat zal wel weer bijtrekken. X
@kim ik heb ook een keer een ongi gehad na 22 dagen, waarschijnlijk een innesteling die mis is gegaan. normale cyclus is bij mij tussen de 31 en 39 dagen met uitschieters naar 43, dus 22 past daar niet in. Had het gevraagd aan de gyn, het kon een mislukte innesteling zijn, maar zeker weten doen ze het nooit.
@ meijtje, bedankt voor je berichtje.. Deze gedachte was ook al wel door mijn hoofd gegaan, maar dat zijn inderdaad dingen die je toch niet zal weten.. Vind nog steeds vreemd zo onverwacht.. Ben wel de hele dag een beetje van slag en veel buikpijn, heb er echt even een beetje genoeg van, al dat wachten en telkens weer teleurstelling pffff
Nu ook geen idee van hoeveel dagen ik komende ronde uit moet gaan, denk toch maar weer een keer ovu testen, dan weet ik in ieder geval wanneer ik mijn ongi kan verwachten..
Bij mij was het de rest van de ronde (tot de orginele ongi) plus de dagen van de volgende ronde. Daaraan merkte ik dat het niet klopte, want de ongi zelf sloeg ik over en ik kwam uiteindelijk uit op eerste ronde 33 dagen en tweede ronde 39 dagen (berekend vanuit de eisprongen). Volg je het nog? Het kan dus zijn dat je de ongi over een dag of 10 over slaat en dat dan 'de volgende ronde' in gaat. Bij mij gebeurde het een ronde voordat we 'echt' voor de 2e gingen. Dus ik had niet verwacht dat ik uberhaupt iets kon innestelen (manlief heeft denk ik heeeeeel lang levend zaad ) Ik heb toen ook ontzettende buikpijn gehad, dat heb ik normaal nooit alleen een wat zeurderig gevoel in mijn rug, dat was bij mij echt anders. Ik kan me voorstellen dat het een enorme teleurstelling is. Wachten is ook zuur! En ik begrijp het heel goed dat je nu van slag bent. Ik heb zo'n vermoeden dat je aankomende ongi over gaat slaan, omdat het er nu uit is. Ik ben benieuwd hoe het zit nu na de curretage, we hebben alweer geknuffeld, want ik vloei niet meer. Kan het zijn dat er nog een eisprong komt deze ronde, of wordt dat overgeslagen. Het is nu wachten.
@lieflief, gefeliciteerd geweldig nieuws. Het blijft sowieso lastig helemaal te genieten de eerste weken (zo heb ik het ervaren) en als die eerste en tweede echo eraan komen was er bij mij nog meer spanning, vooral die tweede omdat ik bij die de vorige keer te horen kreeg dat het mis was. Maar die krampjes horen erbij, je baarmoeder gaat groeien .. Ik had ook iets van ik zie het wel als het mis gaat dan gaat het toch wel mis maar had het wel tegen bijna niemand vertelt zodat niet iedereen steeds kon vragen hoe de zwangerschap ging zo werd ik er niet te veel aan herinnerd en dat heeft mij de eerste weken doorgesleept. Deze keer gaat gewoon goed bij je @floor, bahh het is zo oneerlijk, toch blijf ik stiekem voor je hopen dat het bloed gewoon een gesprongen ader is en niet de baby.. Het moet gewoon goed gaan @kim, kortere cyclus kan inderdaad door die pillen komen. Mijne was deze keer zelfs 2 weken korter geworden.. Balen dat de ongesteldheid er is
Hallo allemaal, even mijn verhaal met jullie delen. na mijn mk van 15 juli, stond mijn hele wereld op zijn kop. Nog niet eens toe gekomen aan het verwerken ervan, had ik vorige week een nieuwe positieve zwangerschapstest in handen. (03-09) ''Zal wel hcg zijn wat nog in mijn lichaam zit van voor de mk'' waren mijn eerste gedachtes. Het streepje was namelijk wel héél vaag. (Kruidvat 2voor5) Maar de pijn in mijn borsten en mijn humeurigheid (Mijn partner zei: Goh, zou je niet eens een test doen?) zorgde ervoor dat ik toch een CB digital heb gehaald. (Voor zover ik weet zijn deze erg betrouwbaar) Zwanger. 1-2 weken. Oké, dat was even schrikken. En beangstigend. Toen waren mijn gedachten: ''Oké, na 7 weken kan mijn hcg gehalte natuurlijk niet meer zo hoog zijn.'' Dus toch maar even de VK gebeld. Zij vertelde me dat het inderdaad geen hcg kan zijn van voor de mk, omdat mijn baarmoeder vrijwel ''schoon'' is gebleven, mk was echt in een heel vroeg stadium. Dat hcg niet eens meer aangemaakt kon worden, en dat ik eigenlijk wel uit kon gaan van een ''nieuwe zwangerschap''. Ik was perplex. Ik heb ook vrij genomen die middag van mijn werk want kon mijn emoties nog maar moeilijk de baas. Oké, ik wist van tevoren dat ik geen onbezorgde zwangerschap meer tegemoet zou kunnen zien, ivm mijn eerste zwangerschap die dus al zo snel eindigde in een mk, maar dat ik zo snel opnieuw zwanger kon zijn/worden, is ook een wonder. (Na 10 jaar geprobeert te hebben, zonder resultaat) Ik ben direct gestopt met roken, (dat deed ik weer volop, ik was immers toch ''niet meer zwanger'') Foliumzuur weer uit het doosje gehaald van ons sterretje, waar ik ook de positieve testen in bewaar. En gelijk een paar dagen vrij genomen. Ik moest gewoon even aan mezelf denken nu. Gelukkig was er vanuit het werk begrip, ze kennen mijn situatie, dus dat is heel fijn. Afgelopen zaterdag had ik ontzettend last van mijn schouder. Alle alarmbelletjes begonnen weer te rinkelen. Natuurlijk ben je nu extra alert op ieder pijntje, om gek van te worden. Toch maar even de vk gebeld, en ik kon gelijk komen voor een inwendige echo. Ook al wist ik dat er waarschijnlijk nog niets te zien zou zijn, het is fijn als je je serieus genomen voelt. Er was inderdaad ook niets te zien, op wat verdikt baarmoederslijmvlies en een klein zwart vlekje daarin na. (zie foto in album) Maar mijn eierstokken zagen er ook goed uit, dus ik was gerustgesteld. Ook de woorden: ''Het ziet er meer naar uit dat er een beginnende zwangerschap aan het ontstaan is, dan dat de baarmoeder 'leeg' is'' waren even fijn om te horen. Gisteravond voelde ik het wat rommelen in mijn buik. Gelijk was er weer de angst. Krampjes, heel licht. Konden net zo goed mijn darmen zijn, wat ik achteraf ook denk. Voor het naar bed gaan nog even plassen, en daar was het weer bij het afvegen: bruin bloed. De vorige keer wist ik dat er iets mis was, toen heb ik de hele tijd bruinverlies gehad. Dit was wel ná de bloeding van mijn mk. (Ik wist op dat moment niet dat het een mk was, ik wist uberhaupt niet eens dat ik zwanger was. Sorry, ik dwaal af.) Vanmorgen waren de krampjes verdwenen. Maar het bruinverlies niet. Iedere keer bij het afvegen zit het papiertje vol. Gelukkig ben ik vrij, en kan ik het lekker rustig aan doen. Maar ik ben bang, heel erg bang. Net nog even de vk gebeld, ze zei ook: ''Zoals ik het nu hoor klinkt het nog niet als een mk, maar we moeten afwachten.'' Voor aankomende vrijdag had ik sowieso een inwendige echo staan. Hopelijk zet het bloedverlies niet door, en is er dan iets heel moois te zien. Ik blijf hopen op een goede afloop. Lieve groetjes, Appelstroopje
Appelstroopje: ik duim voor je mee! mounia: dat zal iet het geval zij vrees ik.... aangezie het nu al vanaf donderdag aan de gang is.