Hoezo is het stiekem dan, als hij het zou verbergen zou je het niet merken toch? We hebben het hier wel over een volwassen persoon toch?
Bedoel je dat hij dronken in de auto stapt? Sorry maar dit zou ik niet accepteren. Hij is ook een gevaar voor zijn omgeving en andere weggebruikers. Wij hebben 1 regel, wanneer je deelneemt aan het verkeer, zorg je dat je geen druppel alcohol gedronken hebt.
Als vrouw van een alcoholist kan ik je vertellen dat dit dus echt niet werkt (behalve op je eigen zenuwen, dit soort dingen is gewoon funest voor je gemoedsrust). Het zijn volwassen mensen die hun eigen problemen moeten aanpakken. Ga niet voor anderen hulp zoeken, werkt namelijk totaal avenrechts. Je kunt alleen je eigen grens aangeven door te zeggen "ik ga tot hier en niet verder" voor JEZELF, je kunt daar dus niet een ander een grens stellen. Tegen een ander zeggen dat je maar 1 of 2 keer per week mag drinken als ik er ben, werkt dus niet. Echter zet voor jezelf wel een grens neer waar je je aan KUNT houden, dus niet: "als je niet stopt ga ik weg" en dan vervolgens blijven, want dan ben je totaaaal niet meer geloofwaardig. Alcoholisten (en verslaafden in het algemeen) hebben pas een probleem als ze het zelf ook zo gaan zien. Eerder niet.
@Strijkkraal: mag ik vragen of jullie dan andere afspraken hebben gemaakt omtrent alcohol? Of is je man inmiddels geheelonthouder?
Als kind van een alcoholische moeder weet ik dat een verslaafde zelf hulp moet willen. Willen ze dat niet dan is het een verloren zaak. Wat nu niet wegneemt dat ik hier over met hem moet praten. Hopelijk gaat ie inzien dat er iets gaande is en dat ie moet gaan praten om zijn hart te luchten, al is het maar met de buurman. Er zal iets moeten gebeuren. En ik ben altijd heel duidelijk tegen hem geweest, zodra hij een echte probleemdrinker wordt kan ie gaan. En pas terug komen als ie zichzelf weer compleet op de rit heeft. Nu is het nog te vroeg om hem een probleem drinker te noemen, maar als ik niks doe is het zo te laat. Ik heb het 28 jaar lang mee gemaakt, nee niet nog eens en zeer zeker niet vanwege de kinderen, die horen niet met zulke dingen op te groeien.
Mijn man heeft 8 weken in een kliniek (GGZ en buitenland) gezeten en is al 6 jaar alcohol vrij. Dat heeft hij zelf gedaan, de keren dat ik hem in crisis opname heb gekregen (en dat is geen makkelijke opgave kan ik je vertellen) zijn steevast op een mislukking uitgelopen. Hij was er gewoon niet klaar voor, of nog niet diep genoeg gezonken. Hij heeft zichzelf gewoon in de GGZ gemeld en daar is het balletje gaan rollen ... Wij maakten overigens geen afspraken. Het had domweg gewoon geen zin. Als hij weer eens aankwam met "ik ga minder drinken" zei ik alleen maar "heel goed, sterkte!" en daar liet ik het bij. Flessen beheren, bankpassen afnemen, alleen drinken op vrijdag of als we uitgaan .. het had allemaal geen zin gewoon.
Zeker - praten MOET altijd, maar grenzen voor een ander stellen heeft gewoon echt geen zin. Als hij niet inziet dat ie een probleem heeft, dan houdt het op ... Als hij lichamelijk dat glas wodka nodig heeft om te functioneren, dan IS hij al een probleemdrinker. Anders kan hij het "makkelijk" laten ... Sterkte
*zucht* Hij zit weer eens bij zijn ouders.....weer voor de hondsek*t gekookt. Als ie weer ladderzat thuis komt zijn de rapen gaar :x Begin dit behoorlijk zat te worden. Hij zou om 19:00 thuis zijn van zijn werk, heeft niks weer niks laten weten dat ie even daar heen gaat maar ik weet dat ie daar zit. Vraag me onderhand af of ie nog wel thuis wilt zijn Bah......deja vu.....
Ja.. En een alcoholist. In die zin dus niet volwassen genoeg om het bij 1 glaasje/niet drinken te houden.
Klopt helemaal wat je zegt. Ik probeerde echter alleen duidelijk te maken dat ts zelf haar grens aan moet geven. Niet aan hem, maar voor haar zelf. Zo heb ik ook ooit een grens bereikt: stoppen of ik werd op straat getrapt. M'n tas was al gepakt. Dat was best een eyeopener Jaren later ben ik mijn vriend wel enorm dankbaar voor dat moment, want waarschijnlijk was het niet goed gekomen met me (een krat bier op 1 avond was zo'n beetje standaard).
Hij kwam rond half tien thuis. Ik lag toen al in bed ( ik was te boos en moe). Hij heeft dus eerst bier zitten zuipen en thuis weer een paar shots wodka. Fles weer leger en stond nu ergens anders......gaat lekker zo.
Net geprobeerd te praten. Hij vind het wel normaal zo en hem zit niks dwars. Op de vraag waarom die wodka kreeg ik het antwoord: Daarom. Ik hebhem gezegd dat ik niet boos ben maar me zorgen maak, omdat ik het herken. Geen antwoord........
Tja ik herken het wel.. Mijn ex is een alcoholist. Ik denk dat het vooral heel belangrijk is om je eigen ding te blijven doen. Met een alcoholist kom je nergens meer, bovendien schaam je je kapot als je om 12 uur voor de lunch gaat zitten in een cafe en er wordt bier besteld... De mijne kon ook makkelijk een krat wegzuipen op een avond, heb hem wel eens s'ochtends in een ijskoud bad gevonden was die in slaap gevallen.. Ik heb van alles geprobeerd. Praten, tijdelijk weg gaan.. Niks hielp want hij had natuurlijk geen probleem. Ik had er toch last van?Was het ook mijn probleem.. Juist ja... Ik wou kinderen hij wou niet stoppen, en uiteindelijk ben ik een ander tegen gekomen. Nee het verdient niet de schoonheidsprijs van mij, maar ik had het nodig om volledig uit die toxische relatie te komen.. EX had ook kunnen stoppen met zuipen maar was liever het slachtoffer, prima ik niet meer Kies voor jezelf, mijn ervaring is dat ze echt keihard op hun smoel moeten gaan en zelfs dan is het nog twijfelachtig of ze echt willen stoppen... Ik heb veel aan deze sites gehad, datheeft me doen inzien dat het een strijd is die ik niet ging winnen: Informatie voor partners van problematische drinkers Leven met een partner die alcoholist is.
Wat een triest topic.. Ik wens je alle kracht! Helaas hier ook herkenbaar bij beide mijn ouders.. Houd je koppie erbij. Knuffel!