emotie

Ow lieve Lobke, knuffel voor jou!
Bij mij weet eigenlijk zo'n beetje iedereen het, al mijn vrienden, de hele familie, collega's en zelfs aan 1 kant de buren. Dit omdat ik bang ben voor stomme opmerkingen. Het bevalt mij goed, behalve dat het er wel regelmatig over gaat, maar dat vind ik soms ook wel fijn. Het enige wat ik vervelend is is als mensen weten wanneer ik IVF heb en dus moet teste. Dat wil ik de volgende keer anders gaan doen.
Sterkte meis! X

 

wij hebben het inderdaad nu niet gezegd tegen iedereen. omdat er hier veel negatieve aandacht kwam zoiets van ow jullie willen aandacht zeker. Is letterlijk gezegd

en klinkt hard maar je moet het niet zeggen om begrip want echt begrip is er niet. zeker niet van mensen die net een kindje hebben gehad en hier nog nooit bij stil hebben gestaan. al kunnen ze je natuurlijk wel steunen als het echte vrienden zijn.

ja lobke het is niet altijd makkelik ej ik denk soms wat is beter wel zeggen niet zeggen. doe waar jij jezelf het beste mee voelt. als jij daarop kraam visite gaat en je fam weet het toch dan zou ik het daar ook gewoon zeggen als je zeker weet dat je jezelf niet goed kan houden. zo wel dan misschien toch niks zeggen.
denk aan je hoor. succes

 

Hallo Lobke,

Ik herken je situatie wel. Wij hadden het in eerste instantie alleen aan 2 goede vrienden verteld en pas later aan onze ouders, broers, zussen en meerdere vrienden.

Op het werk moest ik het wel vertellen, omdat je in bepaalde weken van je cyclus toch vaak weg moet. Dit valt van te voren niet op de dag nauwkeurig te plannen, dus op het werk weten de naaste collega's het ook.

Wij hebbn wel aan de personen die we het verteld hebben gevraagd het stil te houden, zodat niet iedereen het weet. Soms is het heel fijn om erover te kunnen praten, maar soms wil je het ook gewoon even vergeten. Dan kan het heel vervelend zijn dat als je op een feestje zit dat mensen erover beginnen.

Wij hebben dan ook aangegeven dat wij het zelf aangeven als het nieuws is of als wij behoefte hebben om erover te praten. Dit werkt eigenlijk best goed. Misschien is dat ook een idee voor jullie.

Bij ons zijn ook twee vriendinnen zwanger. Ik merk dat ze het lastig vinden om met mij te praten over hun zwangerschap. Ik snap dat wel, maar vind het wel jammer.

Het blijft hoe dan ook lastig. Sterkte meid.

 

arme Lobke!

ik begrijp het helemaal. Er hangt ook zo een enorm taboe over heen. Ik heb me vooral heel lang geschaamd, omdat het bij iedereen vanzelf lijkt te gaan. Mijn man wilde er wel met veel mensenover praten, terwijl ik daar de eerste 2 jaar echt nog niet aan toe was. Maar nu ik heb geaccepteerd dat we toch echt medische hulp nodig hebben bij iets wat zo normaal zou moeten zijn, kan ik er zo nu en dan wel met anderen over praten.

Soms lucht het ook wel op om er over te praten en dan blijkt opeens dat iedereen wel iemand kent die moeite heeft met kinderen krijgen. Ik probeer het nu heel erg per dag te nemen en minder vooruit te hollen met allerlei angstige ideeën over dat we wellicht nooit en nooit een kindje zullen krijgen.

een dikke knuffel voor jou!

 

Oh meid, voel je absoluut niet schuldig over het verdrietig zijn terwijl er anderen misschien veel langer bezig zijn. Dat doet niets af aan wat een inpact dit alles op jullie heeft! Je hebt recht op deze gevoelens en om ze te uiten.

Allereerst een dikke knuffel.
Verder; niks vertellen totdat je er klaar voor bent en als je het vertelt, geef dan ook aan hoe je graag benaderd wil worden. Je kan het ook zo brengen dat niemand erover praat tenzij jij erover begint. Maak afspraken met iedereen die je het vertelt, dan heb jij de touwtjes in handen.

Sterkte!

 

ik begrijp je volledig... hier hetzelfde!

Het ergste van al nog: voorbije weekend waren we op een familiefeestje en iedereen van m'n familie weet dat het niet makkelijk gaat bij ons.
Komt er iemand doodleuk bij me staan en zeggen: ben je nu nog niet zwanger? Duurt wel lang he bij jou....

leuk hoor zo een reactie!! Mag er niet aan denken of ik loop ook weer verdrietig rond!

 

Wij hebben niets gezegd, tegen helemaal niemand (behalve de zoveel duizend dames van dit forum dan )
Af en toe ontzettend zwaar, omdat je nergens heen kon met je verdriet.
Maar uiteindelijk voor ons de juiste beslissing.
Maar dat komt meer door hoe onze familie is (keihard, niet meelevend)
Ik vond domme opmerkingen van mensen die niet beter weten minder pijnlijk, dan geen steun krijgen of juist pijnlijke opmerkingen krijgen van mensen die het wel weten.

Doe wat goed voelt voor jou.
Vertellen kan altijd nog, terugnemen niet.
Sterkte!

 

@dreamer83; wat moet dat zwaar geweest zijn! Als je weet dat je familie niet meelevend is en keihard en dat je niet de steun kan krijgen die je misschien wel zou willen. Ik heb bewondering voor jullie, hoe jullie daar doorheen zijn gekomen.

Wij hebben even gewacht met vertellen; ijdele hoop dat we misschien snel zwanger zouden zijn met hulp en niemand iets hoefde te weten. Uiteindelijk toch verteld en het was zo'n opluchting.

Dreamer83 heeft ook gelijk; doe wat goed voelt.

 

Hallo,
Wij hebben het tegen iedereen verteld en benaderen het positief.
Het enige zure moment wat ik heb gehad was dat mijn schoonzus haar kindje weg heeft laten halen op de dag dat ik een controle echo had, daarna snel naar mijn schoonzus gereden om op haar kinderen te passen. Zo dubbel, mijn hart schreeuwde het uit.GEEF HET AAN ONS.!!!!!!!?
Maar ja dat kon haar moederhart niet aan om het op te zien groeien bij een ander dus dan maar M...... mag het woord niet zeggen maar zo voelt het wel.

 

blackmore:
pfff nou zag respect dat je daar mee om weet te gaan. volgens mij keek ik die toch ff niet meer aan. zo wie zo was en ben ik daar op tegen. maar helemaal natuurlijk in onze situatie.
sjonge zeg. kan er niet overuit dat mensen dat gewoon doen ej.
hoop dat voor jou ook nog keer mag lukken.