Ik ben pas net zwanger, maar die hormonen gieren al als een gek door mijn lijf. Ik begin te huilen zodra iemand 'boe!' tegen me zegt. Normaal ben ik helemaal niet zo, dus vind het zelf heel erg vervelend. Nou hebben we de komende week een aantal heftige vergaderingen op het werk. Ik zie er nu al als een berg tegenop, omdat ik weet dat ik zal moeten huilen. Ik zit er nu aan te denken om mijn manager in te lichten over mijn zwangerschap, zodat ze weet waarom ik zo raar doe Is dat een gek idee? Ik ben bang dat ze anders misschien gaat twijfelen aan mijn functioneren, terwijl het voor mijn gevoel echt aan de zwangerschap ligt.
Wat vervelend! Ik zou het inderdaad tegen je manager zeggen... dan kan hij je ook wat ontzien! Succes
ik heb het met 5 weken aan mn baas verteld daar ik helemaal niet lekker was, en met 6,5 week aan al mn collega's. Sommige waren heeeeel erg blij voor me, maar er was er ook 1 die zei dat het wel erg vroeg was om te zeggen... Als jij je beter voelt om het te vertellen, gewoon doen!!! Heb ik ook gedaan en ik voel begrip voor mn situatie
Hier niet zo'n last van hormonen, maar wel al aan een heel stel collega's verteld. Mede door de twee mk die ik heb gehad. Mocht het weer misgaan, dan wil ik het ook gewoon kunnen zeggen. Verder afgelopen maandag vreselijk pijn in mijn buik, dus mijn collega's hebben me naar huis gestuurd. Maar alleen omdat ze weten wat mijn situatie is. Gister kwam andere collega binnen dat ik op een bepaalde plek niet mag komen ivm gevaarlijke stoffen waarmee gewerkt was. Die zijn slecht voor zwangere vrouwen. In mijn geval dus allemaal erg positief en goed uitgepakt. En ik kan mijn zorgen en angsten ook gewoon uitspreken nu als ik me weer onzeker voel. En veel medeleven voor de echo van volgende week.
Ik heb het wel al snel aan m'n leidinggevende verteld, ook omdat ik verschrikkelijk moe was. Tegen m'n collega's zei ik dat ik erg slecht sliep de laatste tijd en daardoor moe en prikkelbaar/emotioneel was.
Ik heb het ook al vroeg verteld (6 weken) tegen mijn leidinggevende, omdat ik met cliënten werk die erg agressief kunnen worden. Andere collega's met 10 weken na 2 goede echo's. Ik zou het dus gewoon vertellen.
Ik heb het al met 4,5wk min of meer "noodgedwongen" aan mijn coordinerend collega moeten vertellen. Reden was dat ik nadat ik een positieve test had meteen met met ADHD-medicatie moest stoppen en dat meteen enorme weerslag had op mijn functioneren. Zij vroeg wat er met mij aan de hand was waardoor ik opeens tegen deurposten opbotste, dingen liet vallen en gegevens bij de verkeerde dossiers invulde. Ik heb haar toen maar eerlijk verteld dat het de combinatie was van stoppen met medicatie en het "op een andere wereld zijn" door de zwangerschap zelf. Ik vond het niet leuk om te moeten vertellen, het voelde een beetje als verraad t.o.v. ons kindje, we wilden het graag nog even geheim houden. Ik werk bij een huisartsenpraktijk, die wel erg "zwanger-vriendelijk" is. Mijn collega heeft het alleen aan mijn werkgever (de arts) verteld met mijn toestemming, omdat het hem ook was opgevallen dat ik vreemd deed. Later nog een gesprekje met hem gehad waarin hij vooral benadrukte dat hij het erg leuk vond voor mij dat ik zwanger ben. Aan mijn andere collega's vertel ik het pas na de combinatietest.