Haha dat doet mijn dochter ook. (nou ja deed, inmiddels snapt ze natuurlijk wel hoe het op de laptop werkt).. En dan ook nog op het bureaublad op de icoontjes drukken haha.. "Mama je computer doet het niet meer"
Sta je bij de kruitvat bij de kassa had een zwangerschaps test nodig voor een vriendin die dat zelf niet durfde te kopen. Ik was 31 weken zwanger... Vraagt dat meisje : heb je nog vragen over het product... Koop je condooms : heb je vragen over het product heb toen maar netjes gevraagd of hij het voor wilde doen ?... Hahaha een rood hoofd dat hij kreeg!
Werk in de horeca en vaak vragen mensen : mag ik betalen.. Boh echt Zon " stomme opmerking " als of jet gratis is
haha ik zie gelijk die reclame voor me van zovirax (?) Zo moest ik lang geleden mijn zus dr haar knippen in laagjes vraagt ze na afloop heel droog: "hoeveel laagjes heb ik nu?" zal ik ze effe voor je tellen?
Nou,dat idee hadden wij gisteren wel! We zaten op een terras en hadden al drie keer gevraagd of we de rekening mochten,yien minuten later nog niks! Was hij rustig glazen aan het ophalen :s toen wilden we bijna weglopen ja!
Ik kwam een studiegenootje van vroeger tegen. Mijn dochter was toen 1 jaar. Ze vroeg naar mijn man en ik antwoordde dat ik alleenstaande moeder ben. Zegt ze 'Dus jij hebt een kort avontuurtje gehad?' Ze moest eens weten. Het was een horrorrelatie van 4 jaar. Ik ben niet het type voor een one-night-stand en voelde mij toch wel beledigd. Die opmerking deed best zeer en toen dacht ik; wat een geluk heeft zij dat ze nooit dit soort situaties heeft gekend en dus niet weet hoe ze moet reageren.' Na deze gedachten voelde ik me al wat vrolijker want dit gun je niemand hoor! En tot slot nog een vrolijke noot: Dochter net na haar 4e verjaardag 'kijk mam ik doe ook mijn onderbroek tussen mijn billen want ik heb nu ook grote mensenbilletjes! mama mag ik een broodje meisjeskaas? (jonge kaas)
Haha die ga ik onthouden. Gister nog nog in de supermarkt, mijn dochter met een knalroze vest aan, roze rokje en sloffen met roze vlinders. Zegt een bejaard stel: wat een lief jongetje! Zwaai zwaai. Hoe heet hij? Ik zeg 'J.asmijn'. Zegt die opa: wat een mooie naam, dag jongetje. Grrr....
Ach ja die oudjes kunnen er ook niet veel aan doen. Zo heb ik een paar jaar terug een kerststukje gemaakt voor op het graf van manlief zijn opa. daarvan heb ik foto's gemaakt en aan oma (83) laten zien. Het eerste wat ze vroeg was: "Kun je al zien wat het wordt?" ze dacht dat het een echofoto was (ik was toen nog niet eens zwanger van de oudste) haar zicht en vooral haar gehoor is gewoon erg slecht geworden.
hier al verschillende keren gehad (versch mensen) Zoon is donker, zwart haar, bruine ogen en heel spontaan. Dochter is heel blank, blond met blauwe ogen en heel stil. Eerst komt de vraag: "schattige kindjes, broer en zus?" En dan zie je ze twijfelen en soms komt de volgende vraag: "van dezelfde papa?" (diegene die lef genoeg hebben) Euh ja van dezelfde papa.
Dat doe ik ook zo vaak, maar dat is omdat ik dan zelf verbaasd ben over de tijd. Niet omdat ik denk dat de ander het fout heeft...
Waar ik me tegenwoordig erg aan erger zijn de vaders&moeders op het schoolplein van mijn dochter die serieus ELKE dag de vraag stellen. "Is het er nog niet?" "Ben je nog niet bevallen?" gister maar geantwoord "jawel maar vond die grote buik zo handig dus heb er een kussen onder gedaan. mijn dochter is wat donkerder (caramel tintje) bruine ogen en bruin haar en mijn zoon is echt spierwit met blond haar en blauwe ogen en aangezien mijn vriend ook een tintje heeft, zwart haar en bruine ogen en ik dus echt wit ben met blond haar (je ziet mn wenkbrouwen niet eens) en blauwe ogen krijg ik wel eens na veel aarzelen de opmerking "je zoontje lijkt wel erg op jou he?" dan zeg ik altijd met een hele strakke blik dat ik hem van de melkboer ontvangen heb toen mijn man even een blokje om was. (terwijl hij er gewoon naast staat) Vaak lachen de mensen dan een beetje onwennig of kijken ze mijn man heel verbaast aan zo van "vond je dat okeee?!" tsja... En toen ik met een vriendin en onze oudste gingen zwemmen (zij is getint en haar zoontje is blank en blond en bij mij dus andersom) moeten we altijd mensen overtuigen dat het meisje toch echt MIJN dochter is en het jongetje echt HAAR zoontje. Niemand geloofd het zomaar... Waarom zouden we daarover liegen...?!?!?!
Ik probeerde vanmorgen op het werk met mijn muis op het beeldscherm mijn telefoon gesprek te beëindigen... En ik werk niet in een callcenter
hier ook, mans familie is BBB (belge/blond/blauw) bij mij zit er wat meer italiaanse furie in. Mijn zoontje is dus op familiefeestjes altijd de "rare" (neefjes/nichtjes allemaal blond) en iedereen denkt dat mijn dochtertje het kindje van mijn schoonbroer en zijn vrouw is. Ze lijkt overigens als 2 druppels water op hun kindje. Ook krijg ik soms rare blikken als ik over straat loop met dochtertje, alsof ik ze ergens heb meegenomen/ontvoerd heb of zo