Hier ook zoiets tijdens mn zwangerschap, waren we aan het uitrekenen hoeveel een kind en het vruchtwater enzo nou allemaal bij elkaar weegt.. zijn mijn man ook heel droog 'En hoeveel zou zo'n eierkoek nou wegen?' hahaha
Ik werkte vroeger in een winkel met bedrijfskleding. Het logo stond achterop.. een klant: "oe ze hebben je gefopt, er zit een sticker achter op je rug" Ze begon meteen al te trekken eraan, haha! Toen mijn kindje net geboren was, waren we op stap in een tuincentrum. Was toch wel warm daarbinnen dus deed het jasje uit. Zegt er iemand: doe dat maar uit ja... je bent er zo van af (van mijn kindje) Heel apart vond ik dit... raar mens.
Lang geleden, toen ik nog in de schoenenwinkel werkte, vroeg een lolbroek van een klant of ik ook wel eens 2 linkerschoenen verkocht, aan mensen die net als 2 linkerhanden 2 linkervoeten hadden. Hem vriendelijk verteld van niet, maar dat we wel halve zolen hadden. Klant in een deuk want die was helemaal blij dat ik zijn grapje snapte. Collega's in een appelflauwte achter de toonbank omdat ik zo'n debiel antwoord gaf
N.a.v. Het zoveelste gezinsdrama, vader die zijn drie kinderen meeneemt in het hiernamaals. Hierop zij mijn collega. "Vreselijk, dit grijpt zo aan, vooral als je zelf moeder bent" Dusss als je zelf geen kinderen hebt, heb je blijkbaar minder inlevingsvermogen.
Heb ook weleens iemand gehad toen mijn jongste net geboren was en ik door de supermarkt liep met het grut, werd ook gewoon heel boos op me om 1 of andere manier. Dat er mensen waren die om de haverklap zwanger raakte en maar kinderen blijven 'uitpoepen' en dat sommige vrouwen die veel beter moeder kunnen zijn met lege handen zitten, echt een hele tirade.. heb het maar niet al te serieus genomen.
Tijdens de PND van nr1 had ik een gesprek met de psychiater. Hij vroeg hoe ik mijn toekomst zag en ik vertelde dat ik graag thuisblijfmoeder wou worden ipv te werken. Bekijkt hij mij langdurig en zegt dan zonder blikken of blozen (ik citeer letterlijk): "dus jij wilt een vadsige luie vrouw worden". WTF ik heb zoontje opgepakt en weggegaan en me afgevraagd wie hier nu de gek was, ik of hij. Was overigens een vies ventje: tijdens de opname (1 maand bevallen) was hij altijd maar bezig dat ik moest afvallen want dat ik niet meer aantrekkelijk ging zijn en dat mijn man geen sex meer met me zou willen (wat overigens nooit een probleem was tussen ons). Medepatienten vroegen mij altijd een rokje aan te doen en dan eens lief te gaan vragen of er dit of dat mocht gebeuren (uitstap, extra rooktijd ed). Grrr, vieze vent
Gister iemand die vroeg wat we gekregen hadden :S Ik zeg nou ik geloof dat de kleine nog lekker warm binnen zit hihi. Oke ik heb niet een hele dikke zwangere buik maar je ziet het echt wel overduidelijk.
Ik denk niet dat je het perse op moet vatten als dat je minder inlevingsvermogen hebt. Maar ik kan, sinds ik moeder ben, constant janken om nieuwsberichten waar kinderen bij betrokken zijn. Dat had ik eerder niet. En dat heeft niet met de hormonen te maken, die zijn mijn lichaam nu wel uit haha. Ik trek het me nu veel meer aan. Maar dat komt omdat je (in mijn geval dan) echt voor je ziet dat je eigen kind bij zoiets betrokken wordt. Zo was er een hele tijd geleden een jochie in een buggy doodgeschoten omdat mams geen geld bij zich had (in Amerika) Die was van mijn zoontjes leeftijd. Dat zie je dan zo ontzettend voor je omdat die leeftijd (en misschien ook geslacht, ik heb iets met jochies) het zo persoonlijk maakt. Ik raakte dat bericht niet kwijt...
Het klinkt heel raar en wilt niet zeggen dat je geen inlevingsvermogen hebt maar als je eenmaal moeder bent het gevoel wat je dan hebt over je eigen kinderen is toch echt wel anders dan van je partner/familie. En dan besef je nog meer hoe het is om je kinderen te verliezen snap je? Is er alleen beetje bot gezegd door je collega
Ik heb dus geen kinderen maar ik jank me ook de ogen uit de kop als ik hoor van mensen, kinderen, en dierenleed. Ik vond het een stomme opmerking helemaal omdat ze weet hoe graag ik moeder wil worden.
Ik snap heel goed hoe vreselijk het moet zijn als je je kinderen moet missen. Ik treur elke dag om kinderen die nog nooit geboren zijn.
+1!!! Ik trek me al dat nieuws altijd zo aan, ik heb echt wel genoeg empathisch vermogen. De mensen die dit soort opmerkingen maken daarentegen
Offtopic: Hoe hard het ook klinkt. . Ik kan echt uit eigen ervaring vertellen dat het anders is... Ik hoop echt dat je me ooit gelijk mag geven !! Sterkte
Jouw ervaring is niet de regel. Hoe kan een ander voor mij bepalen hoe ik iets ervaar. Het is toch geen competitie van ik ben moeder dus mij grijpt het meer aan dan een ander die dat niet is. Laat iedereen in zijn waarde en hou stomme opmerkingen daarover voor je.
Ik denk dat het voor iemand die totaal niet met kinderen bezig het ook minder binnen kan komen, maar vooral in de situatie van Katja kan ik me heel goed indenken dat ze zich in zulke situaties heel wezenlijk kan inleven.
Wat een misselijke opmerkingen worden er hier nu gemaakt zeg.. Passen met recht in dit topic thuis, bah wat laag!
Je haalt de woorden uit mn mond! Dus alleen moeders ervaren het heftiger? Wat een onzin zeg iemand die geen kinderen heeft kan zich dat even goed erg aan trekken sommige misschien zelfs wel erger als een moeder.