broertje is stom

Mijn dochter van 5 geeft haar broertje van ALLES de schuld en ik hoop echt dat dit een fase is. Ze verkondigd ook aan iedereen dat haar broertje niet leuk is en niet lief is en dat ze geen broertje wilt.

Die 2 kunnen leuk spelen samen en hebben wel eens onenigheid maar niet meer dan andere broertjes en zusjes.

Net bijvoorbeeld zit mijn zoontje heel rustig aan de tafel zn fruitje te eten en een filmpje te kijken staat ze heel uitdagend voor zn gezicht met een pop "baby kusje, baby kusje" en mijn zoon zegt steeds "nee geen kusje geven" hij wil dit dus duidelijk niet een aangezien ze door blééf gaan zei ik op een gegeven moment dat ze hem met rust moet laten omdat hij zijn fruitje op moet eten. Zegt ze doodleuk "nee hij moet MIJ met rust laten!" terwijl hij helemaal niets deed, het speelde zich voor mn neus af!

Of gister toen ik haar vroeg waarom ze zo slecht geluisterd had die dag en waarom het zo fout ging terwijl ik weet dat ze zo goed kan luisteren. Haar broertje was er grotendeels niet die dag en toch zegt ze dat hij hier schuldig aan is. Dit doet ze bij alles. Ze kan niet luisteren omdat haar broertje zus doet, ze krijgt hoofdpijn omdat haar broertje zo doet en dan hoeft hij er niet eens te zijn. Hij kan gewoon een dagje bij oma aan het spelen zijn en alsnog de schuld krijgen van alles!

Dit begon toen hij al een baby was, dan stootte ze haar teen ergens tegenaan en gaf ze hem de schuld terwijl hij in zn wipper lag. Nu word het dus steeds erger ipv minder.

Ik kreeg namelijk te horen dat ze moest wennen aan het hebben van een broertje maar het word alleen maar erger en echt OVERAL krijgt hij de schuld van.

Doen wij iets fout of is dit gewoon normaal... Er komt er zo nog een aan en ze zegt dat ze alleen een zusje wilt, een broertje wilt ze niet hebben dus als wij zo een zoontje krijgen (wij weten het namelijk nog niet) dan ben ik bang dat we een heel groot probleem krijgen... Dit maakt het allemaal niet gezellig namelijk.

Onze zoon is trouwens ook geen lieverdje hoor de laatste tijd, hij gooit, slaat etc. en soms ook helemaal uit het niets. Maar dit is echt iets van de laatste tijd en hiervoor was het probleem er ook al.

iemand ervaring?

 

Nou dat niet want ze krijgt enorm veel aandacht. Wat wel zou kunnen is dat we constant waarschuwen dat ze niet alles zomaar kan doen omdat haar broertje haar na doet en dit dus NIET kan. Zoals de kittens optillen e.d. ZIJ kan dat wel maar haar broertje niet en dan mag zij het ook niet als hij erbij is. Dat is met wat meer dingen zo maar ik vind het gewoon rekening houden met... Wellicht dat zij het wel anders ziet.

 

We proberen het inderdaad wel zoveel mogelijk positief te benaderen, gister hebben we haar broertje afgezet bij oma zodat we met zijn 2tjes de boodschappen konden doen en schoenen konden uitzoeken voor haar. Daarnaast mag ze veel dingen zoals alleen buiten spelen wat haar broertje nog niet mag bijvoorbeeld en ze gaan tegelijk naar boven maar haar broertje moet slapen en zij mag als grote dame nog even een boekje lezen of filmpje kijken in bed (dit heeft ook andere redenen trouwens) maar daarnaast zijn er dingen die ze niet mag als haar broertje wakker is en beneden is bij haar zoals de katten optillen e.d. Daarmee moet ze gewoon rekening houden en dat weet ze en toch doet ze het steeds en als haar broertje haar dan nadoet krijgt zij op haar donder omdat ze weet dat hij dat alleen doet als zij het ook doet. Maar ik geef ook aan dat haar broertje zo opkijkt naar zijn grote zus dat hij alles wil doen wat zij mag, wat natuurlijk niet kan want hij is nog klein dus hij kan de dingen nog niet die zij wel al heel goed kan omdat ze zo groot is. Misschien verkeerd dat ik haar op haar kop geef op dat moment maar ze weet dat het niet mag en ik baal dan ontzettend. Tegen de jongste zeg ik ook dat dat niet mag en dat hij hem moet loslaten maar met haar ga ik dan het bovenstaande gesprekje aan, telkens weer om haar op een gegeven moment op de trap te zetten. Als ze er niet is dan tilt hij ook niet uit zichzelf de katten op namelijk...

Ik vind wel dat ze weet dat ze dingen WEL mag omdat ze ouder is maar ook rekening met haar broertje moet houden bij sommige dingen.

Ik geef haar ook veel het gevoel dat ze groot is want als haar broertje met iets naar mij toe komt omdat hij het niet open krijgt of iets hem niet lukt roept mijn dochter altijd dat zij dat wel kan doen en dan zeg ik ook "oh dat lijkt me een goed idee, geef maar aan je grote zus die kan dat al HEEEUL goed!" en dan is ze ook echt trots.

Voor mijn gevoel benader ik haar al wel heel positief vaak alleen blijf wel vinden dat ze op sommige punten rekening met haar broertje moet houden...

 

Bedankt, ik ga proberen om nog meer alleen met mijn dochter te doen en haar de voordelen in te laten zien van een grote zus. Ze mag voor de baby sowieso in het weekend de kleertjes uitzoeken dus ongeacht of het een meisje of jongen word kijkt ze daar sowieso naar uit zometeen.

Ik ga er sowieso wat meer aandacht aan besteden in de hoop dat het minder word. en als dat niet het geval is dan is het altijd fijn om te horen dat het op volwassen leeftijd goed komt haha!

 

Dat heeft ze sowieso al hoor, Ze heeft de grootste kamer in het huis gekregen omdat ze de oudste was en al het speelgoed wat daar ligt is echt van haar en mag niemand zomaar aankomen tot ze er zelf toestemming voor geeft. Ze mag ook alleen buiten spelen met alle vriendinnetjes van school en de buurt.

Boven spelen wilt ze soms ook wel maar vaak is ze liever gezellig beneden bij de rest.