Hallo allemaal, Na de geboorte van mijn zoontje heb ik heel veel tips en trucs van jullie gelezen. Echter heb ik nu iets wat ik niet echt kan terug vinden. Ons zoontje heeft een perfect ritme. Slaapt normaal rond 19:30 en wordt rond 7:30 wakker. Echter hebben we nu 2x in 2 weken meegemaakt dat de kleine man de hele nacht wakker is. De avond begint normaal. Gaat slapen en lijkt niets aan de hand. Dan na zo'n uur of 2-3 begint hij heel hard te huilen. Alleen troosten helpt, maar indien je hem terug in bed legt begint hij weer. Dit gaat dan de hele nacht door. Hoe later het wordt, hoe moeier hij, uiteraard, wordt. Als ik hem dan uit bed haal valt hij als een blok in slaap in mn armen, maar zodra ik hem in bed leg wordt hij direct wakker en begint weer hard te huilen. Als we hem niet troosten stopt het ook niet (20min geprobeerd). Toen we dit vorige week maandag hadden, had ik om 00:00 het HAP gebeld, deze adviseerde een zetpil. Dit hielp niet en om 3:30 had ik weer gebeld. Ik moest langskomen. Eenmaal in de auto viel hij als een blok in slaap. Dokter maakte hem wakker en was lachen gieren brullen.Dokter kom niets vinden. Vanochtend gaf ik om 6:00 op en ben met de kleine naar beneden gegaan. Hij werd gelijk vrolijk en ging spelen. Na 5 minuten bracht ik hem naar bed, en viel als een blok in slaap..... Iemand een idee?
Misschien begint de verlatingsangstfase? Hij voelt zich dus veilig als je bij je zoontje bent. Verder weet ik het ook niet maar dat is het eerste wat bij me opkomt. Ik wil je veel sterkte door de fase wensen. Ik bedenk me nog iets, zit hij soms aan zijn oortjes? Misschien heeft hij oorpijn? Als je ligt dan is er meer druk op de oren dus dan doet het ook meer pijn. En ik bedenk me nog iets krijgt hij tandjes? Dit doet ook meer pijn met plat liggen. Je kan dentidox eens proberen
Dit is een rot fase waar je nu in zit. Het heeft bij ons 1,5 maand geduurd en nu zijn we er weer uit. Bij ons hielp om hem tussen ons in te leggen. Het is niet wat elke ouder wil maar het is ook erg fijn om even te kunnen slapen als je hele nachten in de weer bent
Hoi sydneys, Bedankt voor de reactie. Dit was ook het eerste waar de dokter van de HAP Aan dacht. Echter kon hij niets vinden. Hij zit eigenlijk vanaf zn 2e maand al constant aan zn oortjes. Verlatingsangst, of een andere vorm van angst (dromen etc) zou het heel goed kunnen zijn, maar wat is daar tegen te doen (naast de hele nacht opblijven)?
Hier zit hij nog niet in die fase maar de laatste weken kan hij soms uit het niets ook ineens hysterisch huilen in zijn bedje. Het ene moment zie ik hem slapen op de babyfoon en 3seconden later begint hij paniekerig te huilen. Wat hier helpt is om er zo snel mogelijk naarheen te gaan, dus dat ik binnen de 30seconden bij hem ben en hem even oppak en knuffel dan word hij snel rustig en kan ik hem terug leggen. Als ik 5 minuten zou wachten dan is hij moeilijker troostbaar. Maar elk kindje is anders, jou mannetje zit denk ik echt in de verlatingsangstfase dus daar kan ik je geen raad in geven. Maar ik wil jullie wel veel sterkte toewensen
Verlatingsangst!!! For sure!!! Ik zit er ook middenin met m'n zoontje . Eerder had hij er ook last van, rond 8,5mnd. Had ook een prima ritme. Rond deze tijd ging overdag slapen goed, en 's avonds ruk. Inderdaad 1 a 2 uur geslapen, wakker worden en brullen. Naar hem toe, troosten en weer in ledikant....huilen!! Niks hielp . Uiteindelijk in campingbedje gedaan naast ons, en dat hielp. Na een paar dagen ging het beter......dacht ik..... Nu met 10 mnd weer vreselijk....nog erger!!! Overdag ook huilen met naar bed gaan. 24u bij je willen zijn. Heb echt honing aan m'n kont, ook als ik ff moet piesen . Nu krijgt hij er een boventand bij, dus echt....tis nu nog erger!!!" 's avonds niet willen slapen. Eergister pas om 22.30u . Werd om 1.30u wakker en wilde alleen maar bij ons zijn. Om 5.30u weer. Mijn man nam het ff van me over, want voor het eerst weinig geduld . Gister pas om 20.30u na een zetpil voor z'n tand. Toen vannacht om 3.30u ennnnnnnnn ging gelijk slapen!!! Maar loop op m'n tandvlees, m'n man ook hahahaha!!! En als ik die blije kop van m'n zoontje weer zie 's ochtends...springend tegen zijn ledikant aan, smelt ik weer. Iedere keer weer. Ik snap ook heel goed dat het eng is in het donker wakker te worden en ineens zijn je papa en mama er niet!!! Dat kon hij zich eerst niet herinneren maar nu wel. Das ook zijn hersentjes die een enorme ontwikkeling doormaken. Daarom willen ze ineens 's nachts ook weer een fles. Ik doe in kamertje ernaast een lampje aan.
Bedankt voor de reacties... Tot nu toe is het 2x voorgekomen. Hopelijk maakt de kleine man er geen dagelijks ritueel van