Hihi..ja ik dus ook. We zouden eigenlijk volgende week intake gesprek hebben over iui. Maar dat is dus nu veranderd in een ander gesprek! Zo tof...zijn zo dankbaar dat we dit nu mogen meemaken na alle verdriet en onzekerheid, maar dat hoef ik jou niet uit te leggen! geniet van dit heerlijke gevoel!!!
Billy, gefeliciteerd met het fantastische nieuws!! Ik vind het zoo bijzonder, want het lijkt mij wel die jouw verhaal getypt heeft. Ik heb een zo goed als dezelfde periode en tijd meegemaakt. Ook ik ben in september 2011 gestopt met de pil. Toen werd ik een half jaar niet ongesteld, half maart 2012 zat ik bij de gyn: ook lichte PCOS. Dus ik aan de Clomid: laagste dosering reageerde niet, dosis hoger gaf mijn lichaam een overdosering, waardoor ik cystes kreeg. Zo erg, dat ik met spoed geopereerd moest worden en de cystes moesten verwijderd worden. Daarna nog 2 keer tussendosis Clomis geprobeerd, werkte niet. Toen injecties: ik heb alle varianten geprobeerd, maar mijn lichaam deed gewoon wat hij leuk vond. In maart dit jaar reageerde mijn lichaam helemaal nergens meer op, dus hebben we een pauze ingelast. In tussentijd op vakantie geweest, daarna zouden we meteen weer beginnen in augustus, maar mijn man was de hele maand alleen in het weekend thuis, dus ook niet prettig en in had een groot sportevenement in de eerste week van september. Dus vorige week voor het eerst weer naar de gyn om met de behandelingen verder te gaan: lijkt de echo wel een beginnende zwangerschap!! Ik moest eerst een test voordat hij me hormonen ging geven. Dus een test gedaan thuis: en meteen: harstikke zwanger!! Wauw, dat dit nog kon gebeuren. Ik had niet eens een cyclus. In een half jaar van de pauze één bloeding tussendoor gehad en nu gewoon zwanger! Vanochtend weer een echo gehad, er is een mooi vruchtje te zien en al een beginnend kloppend hartje! Echt fantastisch!! Lekker genieten meid! Hoe voel je je??
Hoi Yvetje, Wat een mooi verhaal en inderdaad veel gelijkenis. Ik reageerde echter wel vrij goed op de medicatie, maar toch wilde het niet lukken. Wat bijzonder dat het nu dan toch ineens gelukt is. Onwijs gefeliciteerd! Ik besef het eigenlijk nog steeds niet. Wellicht over 1,5 week wel, want dan hebben we onze eerste echo. Ik ben alleen zo bang dat het na dit lange wachten alsnog mis gaat. Maar eigenlijk heb ik er wel een goed gevoel over, ondanks af en toe licht bloedverlies. Verder voel ik me prima. Heb alleen wat gevoelige tepels en ben wat moe omdat ik 's nachts vaker wakker word. En jij? Geniet ervan en nogmaals gefeliciteerd!
Hey! Fantastisch joh!! Gefeliciteerd! Geniet er lekker van!! Maar dat lukt vast wel na 2 jaar proberen!! Liefs
@Billy, dat gevoel hebben wij ook. Je voelt dat het goed zit, en toch ben je onzeker. Logisch!! Probeer je niet te druk te maken en te genieten. Je bent zwanger totdat het tegendeel bewezen is, haha. Ik voel me een week nu afwisselend per dag erg moe, gammelig/misselijk en dan ineens weer honger en de hele week al gevoelige en opgezwollen borsten. Maar de ene dag heb ik hier dus veel meer last van dan de andere dag. Ook zijn er momenten bij dat ik krampen heb wat lijkt alsof ik ongesteld word, maar ik weet dat dat de baarmoeder moet zijn die groeit. Ik heb vanochtend gelukkig al het vruchtje incl. eerste kloppen van het hartje gezien. Dat stelt me enorm gerust. Over 2 weken op 8 oktober mag ik weer. Ik heb ook al een afspraak met de verloskundigepraktijk gemaakt, uit opdracht van de gyn. Daar heb ik op 10 oktober intake en eerste echo. Dus gelukkig lekker veel echo's. Als je twijfelt of het wel goed gaat oid., dan moet je gewoon eerder een afspraak maken. Het is een kleine moeite, maar je bent daardoor een stuk geruster. Aan de andere kant is er zo vroeg nog niet heel veel te zien. Maar positief blijven is het belangrijkste. Geniet ervan!!