Mijn dochtertje van drie jaar heeft sinds de laatste 2 weken plotseling enorme last van verlatingsangst. Ze heeft hier eerder nooit last van gehad. Als we bijv naar het kdv moeten is ze thuis al een uur aan het huilen omdat ze bij mij wilt blijven. Iemand tips hoe ik hier het beste mee om kan gaan?? BVD
Pff hier hetzelfde en hij vertelde vanmiddag dat ie de juf op de psz gaat vragen een wekker te zetten zodat hij weet wanneer ik kom. Terwijl hij dit zei begon hij al in zijn ogen te wrijven en daarna keihard huilen en ik wil niet dat je weggaat. Bij het weg brengen ook steeds draaaama.
Heel herkenbaar maar helaas ook nog geen oplossing gevonden. Mijn meisjes worden volgende week 3 en 1 van hen heeft sinds 2 weken hetzelfde probleem. Huilen als ik wegga bij de psz en ook 's avonds voor het slapen gaan is ze verdrietig. Ik hoop dat dit weer zo'n fase is die niet al te lang duurt....
Oh "gelukkig" nog meer lotgenoten ik dacht dat mijn zoontje de enige was. Hier sinds de vakantie ook een mega verlatingsangst. Hij is zo erg gespannen dat hij ervan moet spugen. Bij de psz zijn we het nu weer opnieuw aan het opbouwen. Ik breng hem, blijf even spelen en na een uurtje haal ik hem weer op. Vanavond logeert hij bij mijn schoonouders, nooit geen problemen gehad en ja hoor, vandaag weer spugen.
Hier ook herkenbaar. Nooit gehad, tot na onze scheiding... toen is het begonnen. Zo sneu... Het ging voor de afgelopen zomervakantie goed, niets meer aan de hand. Gewoon of de knop om was en hij het vertrouwen weer terug had als voorheen... Maar na de zomervakantie weer terug bij af... huilen huilen huilen als ik hem op het kdv achterlaat....