Leuk al die reacties. ... Ik voel me ook heel anders zwanger als bij mijn zoontje. .. ben tot nu toe nog niet ochtend misselijk ( kan nog komen) voel me eigenlijk nog spet goed. .. Altijd mijn borsten zijn ontzettend gevoelig. .. Ik weet niet hoe het komt maar als ik fantaseer over straks als de kleine er is krijg ik alleen een meisje in mijn hoofd. .... dus idd als het toch blijkt een jongen te zijn ben ik er net zo blij mee maar zal ik ff om moeten schakelen hihi
Ik dacht een jongen, man dacht een meisje. Hij kreeg gelijk Dus ik ga nu volledig af op wat hij denkt, hihi
Bij de eerst dacht ik gelijk een meisje,en nu betrap ik me erom dat ik gelijk weer ze ben aan het zeggen,moet nog heel wat geduld hebben want krijg pas 8 oktober de termijnecho,dus nog zeker 12 weken wachten op de 20 weken eecho
Bij de eerste neigde ik naar een jongen. Vreemd genoeg had ik ook al dingen gekocht die toch echt meer voor een jongen waren dan voor een meisje. En toen ik het kocht vond ik dat het voor beide wel kon. Uiteindelijk was het een jongen. De tweede wist ik 4 dagen voor NOd dat ik zwanger was en dat het een meid zou worden. Dat wist ik heel erg zeker. Heb toen dezelfde avond een test gedaan want had nog een flesje wijn staan. En die heb ik dicht gelaten. Het is een meisje geworden maar dat wist ik meteen. Nu had ik geen idee neigde eerder naar een jongen dan naar een meid maar volge s 3 echo s komt er nog een meid
Ik riep al vanaf de 6 weken dat ik een zoontje zou krijgen, wist het zo goed als zeker. Iedereen in mijn omgeving wist zeker een meisje, maar mijn gevoel klopte.
Voor de zwangerschap hoopte ik een jongen. Maar tijdens de zwangerschap had ik een sterk voorgevoel dat het een meisje zou zijn. Daar had ik mezelf op ingesteld, want ja mijn gevoel.... Totdat het bij de 20 weken echo een jongen bleek.. Dat was even schakelen, omdat mn gevoel een meisje zei. Maar direct verliefd na de geboorte
Ivm bloedverlies kreeg ik met 13 weken een echo door een verloskundige in opleiding die nog niet goed wist hoe het echo-apparaat werkte, daarom zag ik heel mooi de buitenkant van mijn kindje in plaats van zo'n onherkenbare dwarsdoorsnede. Dat was echt zo mooi om te zien. Ik vond het toen echt een jongensgezichtje en kon me ondanks alle meisjes-intuïties van anderen echt niet meer voorstellen dat het een meisje zou worden. Hetwerd dus ook een jongen.
Bij mijn 1e kindje was ik er van overtuigd dat het een meisje was. Een sterk gevoel en een droom gehad. En dit klopte ook. Nu bij mijn 2e zwangerschap, in het begin dacht ik een jongen. Totdat ik droomde over een meisje (en dan echt een echo waar ze keken naar het geslacht). Dit bracht me aan het twijfelen totdat ik weer droomde over een jongen. En hield mijn eerste gevoel aan. EN ja hoor, its a boy!!
Vanavond hebben we de geslachtsbepalingsecho dus dan weet ik of we inderdaad een meisje krijgen zoals ik al vanaf het begin voel.
Bij mijn 2 meiden was mijn voorgevoel juist. Iedereen riep een jongen en ik wist gewoon dat het meisjes waren. Nu denk ik weer een meisje, en bijna iedereen zegt weer jongen. De gyn kon t vorige week nog niet zien op de echo, was toen 17 weken. Je kan mij niet wijs maken dat het een jongen is, dan had ie toch allang een piemeltje moeten zien haha. Volgende week weer een echo en dan paar dagen later 20w echo, als we het dan nog niet weten....