Ik las dat sommige een boekje van ria blom hebben. Wat houd dit in en hoe werkt het ? EN heeft het bij jullie geholpen zo ja wat dan? Is het een aanrader?
Ik kan volmondig zeggen: Ria Blom helpt écht! Het gaat om de 4 R: Rust, Regelmaat, Reinheid en Respect. Alles moet voor een baby volgens een volgorde gaan zodat hij/zij weet wat er gaat gebeuren om zó de rust te geven die ie nodig heeft.
Ik ben geen fan van de manier waarop Ria Blom wordt gebruikt. Vaak wordt haar boek als een soort gebruiksaanwijzing voor babies gebruikt en als een handleiding voor inbakeren. Inbakeren moet je echt als een allerlaatste redmiddel zien bij een huilbaby. Blom schrijft ook dat je eerst andere manieren moet gebruiken om je kind te laten slapen, maar de meeste mensen lezen er overheen. Net als het ritme waar Blom het over heeft. Zij wil dat ouders vooral goed naar hun kind kijken en een ritme kiezen dat bij het kind past. Ze geeft daarbij wat voorbeelden van een ritme dat bij veel babies werkt. En wat doen ouders dan? Ze pakken het ritme uit het boekje en proberen dat in hun kind te proppen... Het belangrijkste is dat je heel goed naar je kind kijkt en luistert en probeert zijn taal te verstaan. Je kind kan nog geen klokkijken, maar weet wel wanneer het honger of slaap heeft, dus kijk zelf ook niet naar de klok maar naar je kind om uit te vinden of het etenstijd of slaaptijd is!
Maar het werkt wél bij de meesten van ons zoals ik lees. En zoals ik al eerder op jou gereageerd had: Inbakeren hoeft niet als laatste redmiddel. Waarom zou je je kind eerst helemaal oververmoeid en over de zeik helpen voor je gaat inbakeren. De kindjes vinden het de eertse maanden gewoon fijn om zo begrenst te worden. Dat kun je later toch weer afbouwen? Natuurlijk moet je goed naar je kind kijken, maar de eerste paar weken is het echt nog gissen naar waarom je baby huilt. Echt moeilijk dus. Wat is er dan mis mee het ritme uit het boekje te pakken?
Ik ben expres niet aan dat boek begonnen omdat ik bang was dat er precies zou gaan gebeuren wat dirksmama zegt. Als we dan een "moeilijk" kindje zouden hebben had ik nog kunnen kijken wat ik kon doen en dat boek erbij gepakt. Ik heb het geluk dat we een erg tevreden meisje hebben die haar eigen regelmaat bepaald en geen inbakeren nodig heeft.
Vreselijk boekje...voor ons dan. Op het CB heb ik het boekje gekregen omdat Thorsten huilde, huilde en nog meer huilde. Na een paar dagen het schema volgens Blom te hebben gevolgd, zat ik met een compleet overstuur kind, dus nog meer huilen en vooral krijsen. De huisarts adviseerde mij op mijn gevoel af te gaan en zoveel te troosten, te voeden etc. als ik wilde en wanneer mijn gevoel zei dat ik dat moest doen. Daarnaast gaan bakeren en sindsdien een voorbeeldig kind. Het bakeren zijn we nu aan het afbouwen (na 5 weken al) en hij slaapt nu nog maar een slaapje per dag in de bakerdoek. Voor ons werkte Blom totaal niet, misschien voor een ander wel. Het enige wat ik heb geleerd, is vooral op mijn gevoel af te gaan, kijken naar je kindje en daar van te leren.
Dirksmama, je klinkt een beetje streng... Ik heb het boekje ook en ik neem niet alles klakkeloos over. Dat ik het boekje heb gelezen wil niet zeggen dat mijn kind zich aan het boek moet aanpassen. Het boekje is ook geen 'handleiding bij baby', maar er staan bijzonder goede dingen in. Ik kijk en luister naar mijn kind. Ik zag een kind dat 5 weken lang moeite had om uit zichzelf in slaap te vallen. Wij hebben van alles geprobeerd en gekeken of ze kon leren zelf in slaap te vallen, maar mijn moederhart brak als ik haar moeie oogjes zag, het worstelen, het huilen, het vechten tegen de slaap naast de behoefte aan slaap. Op de dag dat ik haar inbakerde viel ze prompt in slaap. Ik heb haar die dag om de zoveel uur wakker moeten maken om haar te voeden en verschonen. Verder sliep ze alleen maar! Kortom, oververmoeid. Ik denk dat moeders en vaders altijd eerst van alles proberen (met helaas de kans dat alle pogingen ook tot overprikkeling zorgen), maar dat lijkt me logisch. Het is aan eenieder hoe 'rigide' er om wordt gegaan met wat er in het boekje staat. Amber
Het overal: een beetje van het boekje en een beetje van jezelf. Tuurlijk moet je naar je kind kijken! Maar een handje helpen kan écht geen kwaad hoor. Maar ik houdt mijn mond maarweer. Dirksemama en ik liggen nu eenmaal niet op 1 lijn en wil niet wéér de gebeten hond zijn.
Dirksmama zegt naar mijn mening precies zoals het is: De manier wordt vaak verkeerd gebruikt! Ik heb het idee dat men te vaak veel te zwart/wit denken.
Om heel eerlijk te zijn? Hier werkt het helemaal voor geen meter! In overleg met CB toegepast, alleen maar rust en regelmaat, ingebakerd, geen prikkels etc etc, het hele riedeltje dus. Nou, vergeet het maar, als ik hem moet laten huilen krijst hij volgens mij zo 3 uur achter elkaar door.
Dat is wel naar voor jullie, Suus. Ik laat Lize ook nooit huilen. Wel jengelen, en dan valt ze uiteindelijk zelf in slaap, maar echt huilen, dat doet ze alleen als er iets 'is'. (voornamelijk krampjes) En dan troost ik haar ook altijd, wat het boekje ook zegt.
Om de simpele reden dat inbakeren gewoon niet goed is. Het is een noodgreep en geen stap die je te licht moet nemen. Je vergroot er de afstand met je kind mee, je bemoeilijkt het leren van de taal van je baby. OK, dan zal hij meer slapen, maar dat kan vaak ook op een kindvriendelijker manier bewerkstelligd worden. Overigens is Blom er ook geen voorstander van dat babies zonder meer ingebakerd worden. Zelf zegt ze ook dat je eerst andere manieren moet proberen (zoals een goed ritme, voorspelbaarheid en duidelijkheid).
Beste meid, mag ik eens vragen waar jij deze wijsheid vandaan haalt? Jij heb er volgens mij duidelijk geen ervaring mee. En hoezo zou je door inbakeren de afstand met je kind vergroten? Hoe kom je daar toch bij? Ik heb mijn kind juist helemaal gevonden en terug gekregen door het inbakeren. En hoezo bemoeilijkt inbakeren het leren van de taal van je baby? Damn ook dit vind ik nergens over gaan, wordt zelfs beetje boos. Ik heb Mirthe juist pas leren kennen toen ze ingebakerd was! Daarvoor kwam ik daar door het gehuil niet eens aan toe, want wat moet ik herkennen als ze alleen maar krijst.
Zozo Dirksmama, jij begeeft je op glas ijs.. Ik vind het nogal wat, wat je hier stelt. Sinds wanneer is "om de simpele reden" een goed argument? Ik vraag me af of je wel goed gelezen hebt wat sommige vrouwen (waaronder ik) hier schrijven over het toepassen van het inbakeren? Je reageert er nl. niet op. Ik vind het stuitend dat je durft te suggereren dat inbakeren kind-on-vriendelijk is. Ben jij aanwezig in het huis van de baby's die ingebakerd worden en heb je de argumenten van de ouders gehoord? Zoniet, dan kun je dit ook niet 'zonder meer' stellen. Ik vind je uitspraken ongenuanceerd en bijzonder belerend. Jammer dat je in algemeenheden spreekt en niet op individuen reageert. Amber
@amber 70 en monique27:mooi gezegd! =D> En alsof wij (degene die inbakeren) niet eerst wat anders hebben geprobeerd. En wat monique zegt, ik heb mijn kind er ook door leren kennen. Daarvoor huilde hij bijna constant..
Ben het hier ook mee eens, je moet niet oordelen voordat je de hele situatie kent. Mijn meid heeft een hele tijd in een bakerzak geslapen. Dat gaf haar echt de rust die ze nodig had. De laatste week merkte ik dat ze steeds meer begon te protsteren als ze in de zak moest. Laat haar nu al eens regelmatig zonder zak slapen en dat gaat goed. Maar in het begin had ze dit echt nodig, ze was veel te onrustig en juist doordat ze beter ging slapen, kreeg ik een beter contact met haar, ze was weer vrolijk als ze wakker was.
Phoe he! Ik geloof dat dirksmama idd niet beseft wat sommigen wel niet allemaal hebben gedaan om hun kindje rustig te krijgen. Ik heb wel baat gehad bij Ria Blom....ik zweer erbij! Voor Noa heeft het heel goed geholpen en helemaal niet wat jij zegt...."de afstand vergroot"! Wat de meeste hier onder ons zeggen geld ook voor mij. Ik heb Noa ook juist tijdens de Ria Blom methode leren kennen. Ik heb haar niet hoeven inbakeren en ik heb ook niet zoals jij suggereerd "de methode in haar gepropt". Nee, een beetje van Ria en een beetje van mij. Ik heb haar niet klakkeloos opgevolgd. Noa huilde zo'n 9 uur per dag en dat was zeker ook mede te danken aan mijzelf hoor! Ik probeerde van alles om haar rustig te krijgen, dit overprikkelde haar alleen nog maar meer. Op een gegeven moment zit je in een neerwaartse spiraal waar je niet meer uitkomt. Je kunt niet meer naar je kind kijken als het zo vreselijk overstuur is, je word er wanhopig van. Als je dag in dag uit met een huilend kind zit, wat moet je dan? Dan ben je blij dat iemand met een oplossing komt. Nou en? dan is het maar Ria Blom. Het werkt en daar gaat het om. Dan kun je ook pas leren kijken naar je kind en leer je zijn of haar behoeftes kennen. Nu weet ik precies waar ze om vraagt, ken ik haar huiltjes en behoeftes. Dit was anders nooit gelukt en nu ben ik uitgerust en zie ik haar pas echt. Waarom doe je eigenlijk zo vijandig? Ik en meerdere hier begrijpen dat eigenlijk niet zo! Je kent ons en de situatie niet en valt ons aan op iets wat voor onze gezinnen goed heeft gewerk. Laat iedereen in zijn of haar waarde. Wat voor jouw werkt hoeft nog niet voor ons te werken.