Moet het even kwijt , heb voor mijzelf even een overwinning gehad. Ondanks dat ik normaal niet op mijn mondje gevallen ben, heb ik het nooit voor mijzelf durven opnemen tegen mijn vader. Heb met hem een slechte band door nare dingen uit mijn jeugd, mede oorzaak van mijn angst/paniek stoornis. Nu was hij vorige week hier in mijn eigen huis enorm te keer gegaan, alleen omdat ik hem tegen sprak. Uiteraard werd ik ook boos, en is hij kwaad weggelopen. De dag erna gingen ze op vakantie. Normaal gesproken zouden ze nu doen alsof er nooit iets was gebeurd, en belde mijn moeder net of ze even de kindjes konden zien. En ik heb gezegd dat kan pas als mijn vader zijn excuus komt aanbieden, en zich nooit maar dan ook nooit meer zo agressief uit tegenover mij en mijn gezin in mijn eigen huis. Dit kan als de kinderen op bed liggen en mijn man thuis is , dat mocht er nog een discussie uit voort komen mijn kinderen hier in ieder geval geen getuigen van zullen zijn. Ze ging het met hem bespreken. Vindt het heel stoer van mijzelf dat ik nu eens niet over mij heen laten lopen. Moest het even kwijt.
Goed zo! Lastig zo'n vader, mijn svader is zo en mijn vriend durft er nog steeds niet tegenin te gaan...
Heel goed van je (al weet ik niet of je moeder er veel aan kan doen). Het is naar als er na een ruzie o.i.d. wordt gedaan alsof er niets aan de hand is, terwijl jij nog met dezelfde gevoelens rond loopt. Ik hoop voor je dat jullie het bij kunnen leggen.
Super! Kan me helemaal voorstellen dat je enorm trots op jezelf bent. Heb namelijk zelf ook zo'n vader . Hoop dat hij zijn excuses aanbiedt en dat jullie er samen aan uitkomen.
Echt heel stoer. Ik begrijp heel goed hoe een ouder je onder kan sneeuwen en hoe erg dat erin kan hakken, zelfs als je volwassen bent. Heel gaaf dat je nu het punt hebt berijkt dat je het niet meer pikt. Blijf sterk!
Thanks meiden, Het zat er al heel lang aan te komen. Bijna 30 jaar aan opgekropte woede . Ik heb al te veel moeten slikken om dit nu ook weer over mijn kant te moeten laten gaan.
Persoonlijk vind ik het altijd wel jammer als kinderen een slechte band hebben met hun ouders. In dit geval jij met je vader, soms is het wel belangrijk om te kunnen zeggen wat je wilt. Alleen je moet niet vergeten het is je vader, de moeite die jij nu allemaal doet voor je kinderen heeft je vader ook voor je gedaan en kan me niet voorstellen dat een moeder of vader het slechte voor ze kind wilt.. Maar goed, weet natuurlijk niet hoe de situatie is. Maar ik wens je veel succes en probeer als het kan het goed te maken door met elkaar in gesprek te gaan en als het echt niet gaat dan heb je het in ieder geval geprobeerd.. Want je wilt niet dat het daar straks te laat voor wordt, dan zal je heel wat spijt krijgen.
Mariam, Ik snap je gedachte . Maar die slechte band heeft hij zelf veroorzaakt al vanaf vroeg in mijn jeugd. Laten we het houden op kindermishandeling zonder te veel in details te treden. Voor mijn moeder inderdaad sneu, maar zij is zelf ook altijd de dupe geweest. Als klein kind heb ik haar gesmeekt te gaan scheidden , maar toch koos ze weer voor hem omdat ze afhankelijk van hem was en nog steeds is. Mijn moeder is niet zo'n vrijgevochten vrouw als die we nu kennen tegenwoordig. Ik heb overigens niets meer van ze gehoord. Hun verlies...........
Ik snap je punt, maar niet iedere vader is hetzelfde voor zijn kinderen. Niet iedere vader hoort de naam vader te dragen. En er zijn wel slechte vaders en moeders. Dat is iets wat ik niet kan begrijpen nu ik zelf kinderen heb maar toch zijn ze er.
Wat jammer dat je niets meer van ze hebt gehoord. En inderdaad hun verlies! Wat heftig om te lezen dat je dat hebt mee moeten maken. En dan vind ik het extra sterk van je dat je dit hebt durven doen!