Hallo allemaal, onze jongste is nu bijna 1 en is echt bezig de wereld (lees: woonkamer) te ontdekken. En dat vindt onze oudste niet leuk, want dan wordt er wel eens aan zijn speelgoed gezeten. Nu gaat de oudste naar school en dan kan de kleine lekker zijn gang gaan. Maar als de oudste thuis is en hij is alleen met ons is het een heerlijk ventje, maar zodra zijn broertje binnenkomt (uit bed bv) dan slaat hij om en wordt heel vervelend. Gaat ineens heel wild doen, lomp gedrag op de bank tegen ons en zijn kleine broetje. Dat vind ik zo jammer, want het kan ook anders (gisterochtend zaten ze heerlijk samen te spelen bij zo'n muziektafel).... De jongste mag absoluut niet aan het speelgoed van zijn oudere broer komen, maar de oudste pakt wel alles uit de handen van de jongste... Herkennen jullie dit en hoe gingen jullie hiermee om?
Geven jullie de jongste het speelgoed dat ooit van de oudste geweest is? Als dat het geval is, zou ik gewoon iets nieuws kopen speciaal voor de jongste (evt. iets voor de oudste zodat hij zich niet achtergesteld voelt) en dan aangeven dat de jongste dit niet hoeft te delen net zoals hij niet alles hoeft te delen. Evt. ook afspreken met de oudste welk speelgoed gedeeld mag worden en welk niet, en zeggen dat de jongste zoooooooo verdrietig is als hij geen speelgoed heeft (evt. soort mini-indenkspel hierrond of zo). Onze nummer 1 wordt over een klein half jaar ook grote broer, en ik ben ook wel wat huiverig voor speelgoed-deel-problemen. Als zijn neefje bij ons was, dan speelde dat nl. ook (uiteraard omgekeerd heeft hij er geen moeite mee dat van zijn neefje te pakken). Ik probeer ook nu al in de winkel iets te kopen dat hij mag uitkiezen voor de baby, en dan krijgt hij ook iets voor hem, hem te betrekken bij de baby zeg maar.
Ja, hij krijgt wel wat oud speelgoed van zijn broer, maar heeft ook heel veel "nieuw" speelgoed... De jongste krijgt bv met zijn verjaardag duplo en speelt ook met dat van zijn oudere broer. Ik heb dan ook tegen zijn broer gezegd dat de duplo voor hen samen is, maar dat de lego echt van de oudste is en dat (als de jongste er de leeftijd voor heeft) de jongste ook eigen lego krijgt... En de kleine autootjes hoeft hij van mij niet te delen (daar is hij echt zoooo gek op)... Maar wat losse dingen (zoals blokfluit, een of andere trein van little people (waar hij nooit mee speelde)) moet hij delen. Wat op zich niet erg zou moeten zijn, hij leeft voor zijn autootjes, maar zodra de kleinste het in handen heeft (dat andere spul bedoel ik) dan is het mis.
Leren delen is een proces en daar moet hij doorheen. Ik zou het goed met hem bespreken, in begrijpbare taal uitleggen dat hij en zijn broer samen in het huis wonen en dat broertje net zoveel recht heeft op ruimte en speelgoed als hij. Wellicht is het goed om aparte speelgoedbakken te maken: speelgoed dat alleen is van de jongste en alleen van de oudste, en gezamenlijke speelgoed. Als de jongste iets uit gezamenlijke bak pakt, mag de oudste dat pas overnemen als de jongste klaar is met spelen (op zijn beurt wachten). Als ze beide iets willen pakken uit elkaars bak, dan eerst vragen aan elkaar of dat mag (bij de jongste help jij dan mee) Zo maak je het voor beide kinderen eerlijk, oudste heeft geen alleenrecht op speelgoed en ruimte en de jongste leert vroeg om goed te delen en te wachten op zijn beurt.
Ik heb precies hetzelfde. De oudste is 4,5 en de jongste is 1,5 jaar. De jongste wordt dus steeds ondernemender en wil nu ook met autootjes spelen. Dan gaat de oudste heel erg 'zijn' speelgoed beschermen door er bij wijze van spreken bovenop te gaan liggen. Ook hij kan erg wild doen met zijn broertje en wat duwerig worden. Als ik er wat van zeg houd ij wel op maar ik merk wel dat hij dan heel erg in de gaten gaat houden of zijn broertje niet pakt wat hij dan ook wil hebben. Het kan ook zijn dat iets al een tijdje op de grond ligt en dan pakt de jongste het en dan wil opeens de oudste er ook mee spelen en dan zitten ze soms echt samen aan 1 autootje te trekken. Wij hebben ook apart speelgoed voor elkaar maar dat werkt niet altijd. Als er wat op de grond ligt dan weet de jongste natuurlijk nog lang niet altijd dat dit niet van hem is. De jongste doet ook wel dingen expres, hij kan ook heel goed mij aankijken en dan met een ondeugende blik toch het speelgoed uit de handen van de oudste trekken. Ze doen het dus allebei. Terwijl ze inderdaad ook wel heel erg leuk met elkaar kunnen spelen. Het is elkaar territorium verkennen en kijken hoever je kunt gaan. Het gebeurt niet dagelijks maar wel regelmatig. Vooral op dinsdag is het raak, dan is de oudste de hele dag naar school, overblijven en de BSO geweest en de jongste de hele dag naar het KDV. Dan zijn ze erg moe. Ik heb geen tips en lees graag mee omdat ik mij erg herken in jouw verhaal.
Wat hier ook wel eens helpt, is om dat wat je tegen de oudste zegt, ook wel eens tegen de jongste zeggen. Die snapt er dan wellicht nog geen snars van, maar helpt bij mijn oudste iig wel als ik niet alleen hem, maar ook de jongste "op z'n donder geef". Is het wat minder oneerlijk
Wat beneden en op de grond ligt is van iedereen. Dingen waar S niet aanag komen horen op de knutseltafel of op eigen kamer. Verder helpt het ook als ik met de kleinste ga spelen zodat T wat rust heeft. Maar ik zie ook dat ze (3,5 / 1,5 jaar) steeds vaker echte lol hebben samen en samen gaa spelen. 1 is een lastige leeftijd - nog erg egocentrisch speelgedrag. En dat is heel lastig voor een grote broer (of zus). Misschien een plekje creëren waar je oudste rustig kan spelen?
wil je niet gek maken maar hier hebben die van 6 en 9 nog steeds hetzelfde probleem Delen moeten ze leren, beurt afwachten etc.
Hier ook wel herkenbaar. Soms zo leuk samen spelen, maar ook zo ontzettend ruzie maken. Ben dan net een politieagent. Maar ik probeer beiden duidelijk te maken dat afpakken niet mag. Dan speelgoed niet alleen van hem of haar is. Soms mag de oudste alleen aan de eettafel met iets spelen. En binnenkort willen we hem de ruimte geven om alleen boven op zijn kamer te spelen als hij iets wil doen waar de jongste niet bij mag komen. Blijven uitleggen, maar vergeet niet dat samen doen eigenlijk nog te veel gevraagd is. Maar dat betekend niet dat je het niet moet aanleren.
Herkenbaar hoor. Wat hier het beste hielp i.v.m. afpakken. 1. De oudste heeft een meisje in de klas die ze niet leuk vindt omdat die veel afpakt. Dus uitleggen dat ze dan precies hetzelfde doet. 2. Leren ruilen. De jongste is natuurlijk supersnel afgeleid. Dus ik leer mijn oudste de jongste een alternatief aan te bieden en als ze dat pakt, kan mijn oudste het andere 'ding' pakken. Maar het blijft een dingetje. Zeker nu het ook geregeld andersom gebeurd...
Dit doe ik ook! Jongste snapt er geen snars van maar dan voelt de oudste zich weer goed haha. En ik zeg altijd als hij wat afpakt dat hij het terug moet geven, en dat hij iets anders moet pakken of even moet wachten tot R. er niet meer mee speelt. Dit moet hij gewoon leren! Ik word er dus ook niet boos om, geef steeds uitleg (zoontje is bijna 2,5) Dit is begonnen sinds de baby kruipt en staat en dus overal bij kan.
Bedankt voor de vele tips en ideeën, hier kan ik wel wat mee... De oudste mag al op zijn kamer spelen, maar wil dat liever niet als iedereen beneden is. Ik heb me al voorgenomen de jongste iets vaker in de box te zetten, omdat hij overdag (als de oudste op school is) de hele tijd "op de vloer" kan spelen. En idd, ook de jongste "streng" toespreken. En ook hij moet dingen aan zijn broer terug geven als hij iets pakt waar grote broer mee speelt... Gelukkig zegt de oudste wel iedere dag tegen mij dat hij de jongste lief vind, pfff
Ik zou dat persoonlijk niet doen, want zo geef je de oudste nog steeds een signaal dat hij meer 'recht' heeft op het vrij spelen in de kamer dan de jongste. Want hij weet natuurlijk niet dat zijn broertje tijdens schooltijd de hele tijd op de grond speelt.
Herkenbaar!! Hier eentje van 3 en eentje van net een jaar. Mijn oudste heeft ook wat moeite met delen, maar dat wordt langzamerhand wel iets beter. Ik zeg gewoon iedere keer (tot vervelens toe ) 'samen spelen, is samen delen' en idd mijn jongste krijgt net zo goed een 'standje' als hij speelgoed van de oudste pakt. Mijn oudste wil overigens altijd wel graag met de jongste spelen . Denk dat het een fase is, en dat het erbij hoort. 't Is een soort rivaliteit. Een tijd lang was al het speelgoed voor hem en ineens moet hij het delen.....is best wel een dingetje voor zo'n klein ukkie. Wat bij mij weleens werkt, is om de oudste 'uit de situatie' te halen. Hij is dol op voorlezen en op dat moment kan zijn broertje ff lekker spelen. Daarna gaat het meestal (lees; 3 minuten ) wel weer goed.
Tot mijn verbazing gisteren heerlijk naast elkaar met de duplo gespeeld (onder mijn toezicht, dat wel). Ook geef ik de jongste nu idd ook wat sneller een standje of haal hem ergens weg. Het leuke is dan weer dat de oudste denkt (en tegen mij zegt), dat hoef jij niet te doen mama, dat kan ik ook wel