Goh meid, geen woorden voor. Heel veel sterkte! En gecondoleerd! Wat een heftige situatie die niemand mee zou mogen maken. Zet em. op meid, en uit je gevoelens, dat doe je op deze manier ook. Digitale knuffel voor jou!
Jeetje zeg, wat verschrikkelijk! Wel bijzonder dat je nog zo fijn gesproken hebt met je moeder gisteren. Ik wil je heel veel sterkte wensen met het verlies van beide ouders! Gecondoleerd.
Wat vreselijk voor je. Gecondoleerd met het verlies van je ouders en heel erg veel sterkte de komende tijd. Mag ik vragen waaraan je ouders zijn overleden? Omdat het zo kort na elkaar is. Ik snap je angst wel, omdat er altijd wordt gezegd dat stress niet goed is voor het kindje. Probeer daarom je emoties de vrije loop te laten zodat het er allemaal uit kan. Ik ben tijdens deze zwangerschap niemand zo dichtbij als ouders verloren, maar wel net voor deze zwangerschap ons dochtertje. Dus ja tuurlijk was er nog steeds veel verdriet tijdens deze zwangerschap, je baby kan wel tegen een stootje maar probeer zo goed mogelijk voor jezelf te zorgen. Hopelijk vind je ook veel steun bij je partner en sleept hij je hier doorheen en ook je kindje als je straks steeds mooie echo's ziet en je je kindje ziet groeien, dat zal jou kracht geven. Veel sterkte meid!
Gecondoleerd Wat ontzettend heftig heel veel sterkte wauw geen woorden voor heel veel sterkte nogmaals dikke knuff. En natuurlijk gefeliciteerd met je zwangerschap meis x
Allereerst gecondoleerd meis! Pff.. het is zo verschrikkelijk en helaas weet ik er alles van. Mijn moeder is 23 mei jl. overleden aan borstkanker met uitzaaiingen in de hersenen. Ik was op dat moment 17,3 weken zwanger. Op het moment ben ik (bijna) 36 weken zwanger en het wordt maar zwaarder en zwaarder.. ik mis haar zo erg en wil haar zoveel nog vragen. Vooral nu omtrent de zwangerschap.. Met de zwangerschap gaat trouwens alles goed. Er zijn geen complicaties opgetreden, geen hoge bloeddruk of iets dergelijks.. Ik moet zeggen dat ik nog steeds in een roes leef. Ik weet dat ze er niet meer is, maar het is nog niet definitief bij me doorgekomen. Zelfs als ik bij het graf van mijn moeder ben heb ik nog zoiets van; Wat doe ik hier, hier ligt mijn moeder toch niet? - Ja, ik weet dat ze er ligt.. maar dat besef.. Pff.. Lieve schat.. heel erg veel sterkte en kracht toegewenst!! xxxx
Sterkte! Geen overlijden meegemaakt, wel allebei ernstig ziek. Pa een herseninfarct na meerdere tia's en ma twee veschillende type kwaadaardige kanker. Als je je ongerust maakt over de kleine, vraag hulp bij je verloskundige! Ze kan je verdriet niet weghalen maar je wel geruststellen over hoe het met je kleintje gaat. En je tips geven over hoe je het beste hierdoorheen komt. Dikke knuffel!
Mijn moeder is overleden toen ik 22 weken zwanger was onverwachts door een hersenvliesontsteking.. Ik heb het er echt moeilijk mee gehad en nog steeds is het moeilijk. Elke dag is heg wel van stel dat mama er geweest was, of als ze iets nieuws doet dat had je oma moeten zien. En nog steeds is het besef dat ze er echt niet meer is er nog steeds niet..
Als eerste gecondoleerd! Hier is mijn schoonmoeder overleden toen ik 6 weken zwanger was, erg heftig allemaal, 3 dagen kater werd ik opgenomen met een blindedarmontsteking. Toch is je kleintje echt heel sterk en zal je het niet zomaar verliezen door verdriet! Wel raad ik je aan goed op jezelf te letten, neem tijd voor jezelf en gun jezelf alle emoties. Het heeft mijn lang gekost om weer een beetje op verhaal te komen, op dit moment kan ik het beter aan, er is eindelijk ruimte in mijn hoofd om het een plaatsje te geven, al is al het verdriet nog lang niet weg! Het is verdrietig en veel te heftig! Bel je VK en leg het uit, vraag of er misschien al wat eerder een echo gemaakt kan worden, al moet je toch wel 6,5-7 weken zijn om een hartje te zien. Ik heb met 6,5 week echo gehad, met 9 weken en 12 weken, en oas na de derde goede echo begon ik er een klein beetje vertrouwen in te krijgen. Ik had sterk het gevoel dat ik het gewoon niet aan zou kunnen als ik een miskraam zou krijgen, al weet ik ook wel dat je er niks aan kan doen als het gebeurd. Heeeel veel sterkte met dit ongelooflijke verdriet!
Geondoleerd en veel sterkte! Anders eens met je vk erover praten? Of met je huisarts? Die kunnen je wellocht verder helpen met je angst. Ook gefeliciteerd met je zwangerschap natuurlijk!
Jemig, wat ontzettend erg! Gecondoleerd en heel veel sterkte. Ik heb verder helaas geen advies voor je, maar hoop dat je zwangerschap verder goed verloopt.
allereerst gecondoleerd met beide ouders, vreselijk en ook zo kort op elkaar....... dat geeft enorm stress. zelf was ik 13 weken zwanger toen mijn moeder overleed. ik ervaarde het niet als grote bedreiging voor de zwangerschap. heb me ook rustig gehouden. ga ervan uit dat dat kleintje in wording veilig binnen zit en probeer te concentreren dat je dat ook als veilig plekje ervaart voor het kleintje. hoe moeilijk ook..... heel veel sterkte!
Jeej.. Geen ervaring maar wel begrip voor je gevoelens en gedachten nu.. Sterkte en gecondoleerd met dit grote verlies! Ik hoop dat dit kindje je op de been houd en zorgt dat je zo goed als mogelijk voor jezelf blijft zorgen. Meld het ook bij je vk/gyn zodat ze tussen al het verdriet door jou iig wel in de gaten mbt de zwangerschap en jou gesteldheid. Knuffel!
Gecondoleerd meis!!! Wat heftig. Ik ben mijn mama 6 jaar geleden kwijt geraakt en vind dat nog steeds moeilijk, maar weet dus wel heel goed hoe jij nu voelt. En ik snap dat je bang bent voor je kindje, maar volgens mij kan het, ondanks de heftige emoties van verdriet etc, niet misgaan. Probeer wel enigszins je rust te pakken. Hoewel het moeilijk is omdat er nu zo veel geregeld moet worden. Sterkte en ik hoop zo dat alles goed blijft gaan met je kindje! Dat verdien je wel na dit enorme verlies!
Heel veel sterkte met dit grote verlies. .... probeer je niet in te houden..... laat je emoties gaan die kleine zit veilig in jou buik. ....
Och wat heftig meis!!! Gecondoleerd!! Geen ervaring hier, maar wil je héél veel sterkte wensen voor de aankomende tijd!!