over 3 wk moet ik alweer aan de slag en ik zie er zoooooo erg tegen op!!! ik werk in de zorg,fulltime,dalijk 28uur maar ik wou dat ik helemaal niet hoefde te werken! ik wil me kleine mannetje niet alleen laten en zeker niet bij me schoonfamilie!! ik zie er zo tegenop!!! ik weet nu al dat ik de dag voor me 1e werkdag ontzettend depri zal zijn en niet kan slapen! waarom hebben we nou zo kort verlof hoe kom ik hier over heen?!?!!
Hoi Medinalil, Héél herkenbaar!ik heb mijn eerste werkdag erop zitten (gisteren). Ik zag er vreselijk tegenop, dacht dat ik het zou begeven. Ik heb mijn kleine manneke flink gemist, maar doordat iedereen zo enthousiast reageerde op mijn komst, leidde dit me behoorlijk af! Ik vond en vind het nog steeds niet leuk, maar echt waar je komt er overheen meid! Ik werk ook in de zorg, 16 uur en combineer het met mijn man (werkt ook onregelmatig, is wel de weekenden vrij). Ik heb momenteel een sollicitatie lopen voor 2 nachtdiensten per week. Omdat de kleine dan slaapt heb ik er wat minder moeite mee om te werken denk ik. Ik hoop zo dat ik aangenomen wordt!! Het is bij ons helaas noodzakelijk (zoals bij de meesten) dat ik werk. Anders wist ik het wel, dan bleef ik lekker thuisblijfmama!!!! Maar nogmaals alhoewel ik het ook niet geweldig vindt, het komt echt goed! Geniet nog lekker van je laatste weekjes! Groetjes B
Voor mij niet herkenbaar. Wel een beetje, maar ik vind t zelf ook heerlijk om straks weer te werken. Even andere mensen, andere praat.. Ik werk de eerste tijd maar 16 uur (1 dag ouderschapsverlof) dus dat scheelt misschien ook wel weer.. Sterkte alvast. Komt vast goed!
Pfoe ik moet half oktober weer beginnen en kijk er ook enorm tegenop! Ik werk ook in de zorg, 24 uur.. Maarja de uren worden berekend over 3 maanden dus de ene week werk je meer als de ander.. Aan de ene kant heb ik wel weer zin om te werken en een beetje ritme te krijgen, aan de andere kant moet ik er niet aan denken om m'n mannetje achter te laten.. Helaas heb ik de Geldboom nog niet gevonden
gelukkig ben ik niet de enigste dat helpt een heeel klein beetje haha! ik ben blij dat mijn moeder een dag oppast maar de andere dagen naar mijn schoonfamilie en daar zie ik zoooooo tegen op!!! bahhh maar ik heb helaas de geldboom ook nog gevonde haha
Werk ook in de zorg en ben al weer een poosje begonnen. Hoef gelukkig maar 12 uur per week. Dit houd ongeveer in: om het weekend twee wat langere diensten en dan blijft er voor doordeweeks een wat kortere avond of dagdienst over. Heb dan niet zo heel veel met oppas te maken. Ik heb heel kritisch gekeken naar onze lonen en naar ons uitgavenpatroon. Met een hypotheek, levensverzekering, ziektekosten, verzekering van huis,inboedel en dergelijke, gas/water/licht en alle andere kosten word er best een gat in ons loon geslagen. Wij kiezen ervoor om het nu met wat 'minder' te doen (hoezo minder, we hebben een prachtig zoontje) en er vaak zelf voor onze zoon te zijn..... Nu ik maar 1 keer per week iemand nodig heb om op mn zoon te passen, vind ik het wel te overzien.... Mijn man heeft gelukkig ook de mogelijkheid om wat over te werken af en toe, anders had het misschien ook lastiger geweest....
hi shandy dat is wel heel fijn dat je 12 uur kan werken...en idd fijn dat jullie ook tevreden zijn met " minder" . ik heb al gekeken naar ouderschapsverlof 1 dag per week, maar dat zou me ong.480 euro per maand missen! dat is een hoop geld... maar als het echt niet lukt om zoveel te werken en niet een goed gevoel bij de oppas(schoonfamilie) heb dan overweeg ik het toch misschien om ouderschapsverlof op te nemen...
Hoi...tsja soms moet je dingen tegen elkaar afwegen en voor je zelf bepalen wat belangrijk is. Minder werken gaf mij een goed gevoel....de oppas is prima hoor,maar 1x p week vind ik meeeeer dan genoeg... Succes met het maken van de juiste keuze!
Waarom vind je het zo erg om je zoon achter te laten bij je schoonfamilie??? Het is touch doet dat ze het willen doen???
Ik zie er zo tegenop gelukkig kan ik nog een hele maand van me meisje genieten maar van het idee dat ik zo weer 32 uur moet werken maakt me gek.
Herkenbaar zeg. Ik zit sinds januari thuis, wegens collectief ontslag door de crisis. En nu heb ik zeer waarschijnlijk een baan gevonden en krijg buikpijn bij het idee mn dochter dan minder te zien. Als ik dan 's avonds thuis kom ligt ze alweer te slapen en vind dat écht herl moeilijk, ben 6 maanden onafscheidelijk geweest met haar. Kan wel huilen!!!