Ik heb al eens eerder een topic hierover geopend alleen is de situatie nu net iets anders. Schoonvader is net 2 weken geleden overleden dmv euthanasie. Schoonmoeder is nu dus alleen. Ze is medio 70 en een sterke vrouw. Heeft nog een vrijwilligersbaan, doet soms ook nog een betaalde klus, heeft veel vrienden, bridged, etc. Dus komende tijd zal zwaar zijn maar ik heb goede hoop dat ze haar draai wel weer gaat vinden alleen. Wij wonen op 2u rijden. Voorheen toen schoonvader er nog was kwamen ze gemiddeld 1x in de maand en bleven ze meestal een lang weekend. Ik vond dat pittig want ik ben niet van de logeerpartijtjes maar heb er nooit wat van durven zeggen omdat ik vond dat ik dat niet kon maken. Ze zijn nooit langer dan 2 nachten gebleven. Ik verwacht dat ze nu vaker zal komen. Dat is prima. Ik vind het ook wel gezellig dat ze komt. Het enige waar ik bang voor ben is dat ze dan gelijk een week blijft. Ook omdat ze dat al aangegeven heeft. Ik vind het prima als ze 1/2/3 nachtjes komt maar vind het ook fijn als ze daarna weer weggaat zodat ik weer mijn privacy heb. We hebben ook geen kast van een huis ofzo. Hoe ga ik dit brengen zonder haar te beledigen of te kwetsen? Ze heeft me namelijk al ongeveer 100x verteld dat haar moeder vroeger wel 2/3 weken kwam logeren en dat ze dat zo fijn vond. Alleen het feit al dat ik dat ik dat dus niet vind zal ze niet leuk vinden. Om jullie een voorbeeld te geven. Toen we 4 jaar geleden naar dit huis verhuisden wilden ze 's avonds komen om te helpen met verhuizen. Ik zei dat het prima was maar dat ze niet konden blijven slapen. Ik had ten eerste geen zin om ook de logeerkamer gelijk in orde te moeten maken (we begonnen pas om 20u met verhuizen) en ten tweede wilde ik graag de eerste avond samen in ons nieuwe huis slapen. Ze snapte er helemaal niets van. Idem toen mijn zoontje met 4 maanden eindelijk voor het eerst thuis kwam uit het ziekenhuis. Ook toen kregen we discussie omdat ik aangaf de eerste tijd even geen logeerpartijtjes te willen hebben omdat we aan elkaar moesten gaan wennen en zoon nog erg overprikkeld was door alles. Voor komend weekend heb ik haar uitgenodigd om een 'paar dagen' te komen. Ze komt morgen en uit haar reactie maak ik op dat ze zeker tot dinsdag gaat blijven. Langer wil ik ook niet omdat zoontje eind volgende week voor hopelijk een paar dagen opgenomen wordt ivm een operatie. Liefst wil ik er nu nog niks van zeggen. Ze heeft tenslotte net haar man verloren, maar hoe ga ik voorkomen dat ze straks hier elke keer een week komt logeren? Vriend en ik staan er wel anders in. Hij vindt het net als zijn moeder normaal en wil het liefst dat ze kan komen en gaan wanneer ze wil. Ze hebben nu een eigen (logeer)kamer en die wil ik weg hebben ook omdat dat straks de kamer van zoontje wordt en nu wil vriend dus een nieuwe logeerkamer maken in de studeerkamer met zelf eigen tv voor zijn moeder. Zodat ze zich zoals hij zegt kan terugtrekken in haar eigen kamer. Ik vind dit zo'n lastig onderwerp. Pfff.
Dit vind ik raar want het is niet haar eigen moeder. En het kan dat het gewoon minder klikt met je schoonmoeder dan met je eigen moeder, het kan ook andersom. Ik vind het echt een dilemma Boannan, is er geen plaats waar jij je kunt terug trekken?
Zoals hun vroeger voor ons gezorgd hebben is t niet meer als norma dat wij klaarstaan voor oudere mensen wanneer hun onze warmte en zorg nodig beginnen te krijgen... Idd wat als t je eigen moeder was ? Als je alles nou eens loslaat word t misschien zelfs erg gezellig en vaak nemen ze nog Wel is wat dingen uit handen van je .... Zo erg is t niet denk ik als je je nie zo stresst... Als mijn schoonmoeder in zo een situatie komt ok jammer weg privacy maar we zijn t ze soort van schuldig na alle zorgen voor ons toen wij hun nodig hadden.... T went vast wel... Vind zulke onderwerpen altijd zo jammer dat gehamer over privacy en gezeur over klein huis ruimte en andere smoesjes.... Kon ik alle ouderen maar opvangen dan dat ze wegkwijnen ik een bejaardentehuis met amper bezoek en dan te bedenken dat dat de mensen zijn die ons gemaakt hebben tot wie we zijn en ons groot gebracht hebben zonder te zeggen daar gaat me privacy of ons nie weg hebben gedaan vanwege klein huis... Srry lang verhaal en vast nie wat je wil horen maar als t om oudere mensen gaat is t een gevoelig onderwerp voor mij... Had ik mijn moeder nog maar zorgde ik met alle liefde voor der ! Of een betrokken vader .... Wees zuinig op de aanwezige mensen in je leven
Eerlijk gezegd vind ik dit van latere zorg, en kun je het niet maken hier nu moeilijk over te doen. Ze is net haar man verloren en jullie horen er nu voor haar te zijn. Dan ga je niet lopen klagen tegen haar dat ze weer weg moet gaan. Dat is mijn mening
Mijn eigen moeder zou niet komen logeren. En als ze dat wel zou doen zou ik makkelijk zeggen dat ze na 1/2 nachtjes weer naar huis moet gaan.
Of t nou je schoonmoeder is of eigen moeder .... Als jou vriend zo zou denken en praten als t om jou moeder ging zou je dat leuk vinden ? Vertel je ma dan maar is dat ze niet langer als 3dgn welkom is door je vriend.... Andersom voelt je vriend zich dus dan vast ook lullig dat jij zo denkt ..... Elkaar beetje steunen en helpen kan geen kwaad mensen. Maar misschien is dit een stukje cultuurverschil, bij ons buitenlanders is t niet meer als normaal om voor ouderen te zorgen en ze op te vangen .... Wat je moet doen? Geen idee maar probeer dan een juiste oplossing te vinden wat voor iedereen goed is en niet alleen voor jou
Ik heb het niet over deze keer maar de toekomst. Ik krijg het er spaans benauwd van als ik eraan denk dat ze elke keer weken komt logeren.
Jeetje idd wat hard! Hopelijk zullen jou kinderen later wat meegaander zijn anders krijg je nog spijt van de tijd van nu wie goed doet die goed ontmoet zeggen ze nie zomaar
Nee dat is netjes om te zeggen tegen iemand met een ernstig ziek kind? Over 'wie goed doet goed ontmoet' gesproken. Ts, praat er over met je schoonmoeder. Laat dit weekend gewoon wat het is, probeer het een beetje leuk te maken en wie weet valt het mee. En kijk daarna verder. Ik moet er persoonlijk niet aan denken om mijn ouders of schoonouders elke maand te 'logeren' hebben. Gelukkig is dat andersom ook zo
Ben het deels eens met wat de dames hierboven zeggen, maar begrijp jou ook. Als je nu eens loslaat dat het misschien al 100 keer is voorgekomen en kijkt naar waarom het nu wel of niet zou kunnen denk ik dat het voor jou makkelijker is om een lijn te trekken. Dus ja ze is welkom om te komen logeren maar minimaal (ik zeg maar wat) twee dagen voor de operatie wil je weer wat rust in huis. Dat is toch een prima concessie? En inderdaad ze is haar man verloren, over een jaar is de leegte misschien wel minder. Even door de zure appel heen - in het geval van je zoon zou je ook niet de laan uitgekeken willen worden als zijn vrouw je eigenlijk helemaal niet wil hebben. Gepaste afstand is gezond maar de afstand die je nu wilt houden is niet aardig.
Het lijkt me verstandig er eerst samen met je man over uit te komen. Als jij dit vervelend vindt, is dit ook zijn probleem. Misschien is het een idee om evt om niet alleen haar bij jullie uit te nodigen, maar ook haar op te zoeken. Evt jullie kind(eren) indien mogelijk daar te laten logeren (vaak voor allemaal erg leuk). Dan wordt de frequentie misschien wat minder. Moeilijk hoor, ik heb een schoonmoeder die dingen niet vanuit een ander oogpunt dan dat van haarzelf kan bekijken. Die zou ook alleen het leuke van het bezoek inzien. Zoals ze het zelf toen en nu ervaarde. Succes!
Ik zeg toch niets lelijks? En ik kan niet weten dat ze een ziek kind heeft ....maar ziek of niet zou ze t later toch ook fijn vinden dat wanneer nodig is da haar kinderen haar opvangen of beter aan der lot overlaten? T is een feit of t aardig klinkt of niet wie goed doet die goed ontmoet ... En dat bedoel ik allemaal niet gemeen maar zet neer hoe ik erover denk e. Beterschap wist niet dat je een ziek kindje had !
Is het niet van tijdelijke aard? Nu ze net haar man verloren heeft kan ik me voorstellen dat ze hier zelf nu meer behoeft aan heeft. Zonder jouw wensen uit het oog te verliezen uiteraard. Als ze over een tijdje haar draai weer een beetje heeft gevonden en de draad langzaam weer op kan pakken, worden de logeerpartijtjes vast minder of korter. Sta haar nu even bij joh, daar plukken jullie allen op de lange termijn de vruchten van. Sterkte met je zoontje trouwens!
Ik zou nooit willen dat mijn kind(eren) later iets moeten doen wat ze niet fijn vinden. Bovendien zou ik nooit voor langere tijd bij ze gaan logeren want ik ben daar niet van. Mijn eigen ouders zijn er niet meer (vader dood, moeder alzheimer) maar waren daar ook niet van. Ik heb het niet van een vreemde. En het is niet dat ik het gewoon 'niet fijn vind'. Het laatste jaar had ik en fysiek last van. Niet slapen, hartkloppingen, paniekaanvallen. Nu had dat ook met schoonvader te maken die vaak ziek was (misselijk, overgeven) en ik heb zelf een overgeeffobie. Maar dat heeft de logeerpartijtjes van schoonouders wel heel beladen gemaakt. Ik denk dat het nu wel makkelijker zal zijn als schoonmoeder alleen komt. Maar nogmaals ik zeg niet dat ze niet welkom is. Ze is zelfs welkom om een paar keer per maand een paar nachten te blijven (ondanks dat ik dat niet fijn vind) maar ik zou het fijn vinden als ik daarna weer tot mezelf kan komen. En ja wij hebben de afgelopen 2 jaar ook veel meegemaakt en nog. Ze heeft overigens nog 2 kinderen waar ze nooit slaapt. Mijn vriend is haar lieveling. Overduidelijk.
Nee juist niet denk ik. Zij vind het prachtig mooi. Voorheen waren ze er ook gemiddeld 1x per maand (soms een maand niet en soms 2x) en schoonvader was er juist niet zo van (denk door zijn ziekte).