Wat ook een optie zou kunnen zijn, is dat jouw vriend een paar nachtjes bij schoonmoeder logeert. Dat deed mijn moeder wel eens, toen mijn opa net overleden was. En dat wisselde ze dan af met mijn tante, zodat m'n oma niet zoveel alleen zat. Met name de 1e maand was dat voor oma erg fijn.
hoewel ik heel erg op mezelf ben en liever niet heb dat mijn moeder of schoonmoeder zo lang bij mij komt logeren zou ik er nooit wat van zeggen of hun dat gevoel geven. ik zet dan mijn eigen gevoel even opzij. en geloof me ik weet hoe moeilijk dat is: mijn zwager heeft 6 maanden bij ons gewoond. de privacy is 1 keer weg. maar toch het is zijn moeder. ze heeft hem jaren lang verzorgd. ik vind niet dat je een moeder de deur kan wijzen of zeggen dat ze niet welkom is voor een langere periode.
Dat doet hij ook hoor. We zijn er afgelopen 2 weken ook 5 nachten samen geweest en vriend bijna non stop. Hij is nu net weer een paar dagen thuis. Vriend alleen vindt ze niet zo leuk want ze wil natuurlijk ook haar kleinzoon zien en mijn zoontje slaapt heel slecht daar. Dat is echt drama. Veel te gehorig huis. Dus dan heb ik liever dat ze hier komt. En volgend weekend als wij in het ziekenhuis zitten moeten zijn broer en zus haar maar een beetje opvangen. En na zijn operatie moeten we maar even kijken hoe het gaat. Dat zal wel weer even wennen zijn want hij krijgt een voedingssonde in zijn maag geplaatst.
Moeilijk hoor hier zou ik ook absoluut niet op zitten te wachten ik vind een paar uurtjes al genoeg moet ik eerlijk zeggen ik zou hier gewoon eerlijk in zijn en wel dan maar hard zijn gelijk duidelijk grenzen stellen. Ja het heel zielig dat ze haar man verloren is (mijn moeder is ook nog alleen na het overlijden van mijn vader) maar dat is geen reden om maar te doen en laten waar ze zin in heeft.Misschien is dit hard maar het verdriet kun je op geen enkele manier overnemen en het feit dat ze uberhoud bij jullie mag logeren vind ik al ontzettend aardig en ik vind dat je daar best van kan zeggen 2 nachten is genoeg klaar punt uit. Het enige wat belangrijk is is dat je hier goed met je man over praat en samen probeert op een lijn te komen want anders gaat zijn moeder straks heel zielig bij hem doen en dat werkt bij mannen heeeeel goed. Dus standpunt in nemen en hier niet van af wijken. groetjes kim
Ik kan me jouw kant van het verhaal best goed voorstellen. Mijn schoonmoeder komt ook vaker logeren en ik ben daar ook niet zo blij mee. Natuurlijk ben ik het ook eens met diegene die zeggen dat we zuinig moeten zijn op onze familie en dat we zelf ook niet de deur uitgezet willen worden als we ouder zijn. Maar ik denk niet dat Ts dat wil ( haar sm de deur wijzen) Ze wil haar grenzen aangeven en dat vind ik wel oke. Het is haar huis en ze geeft al aan dat haar zoontje ziek is en daardoor het allemaal een beetje teveel is. Ik kan me dat goed voorstellen. Mijn schoonmoeder wil ook altijd langer dan een week komen en persoonlijk vind ik dat ook lang. Ze is niet de gemakkelijkste ( ook al denkt ze zelf van wel) en ik vind een logeerpartij van een paar dagen lang genoeg in mijn niet al te grote huis. Je kan toch niet helemaal je eigen gang gaan met iemand in huis. Ook mijn zoontje is een slechte slaper, en oma bemoeit zich steeds met de manieren waarop wij proberen om hem in slaap te krijgen, heel frustrerend... Ik zou haar nooit verbieden om te komen, maar wel een beetje rekening houden met ons is toch niet zo vreemd? Ik denk dat TS dat ook zo wil...Diegenen die zo "hard" reageren hebben vast nooit sm te logeren Een goed gesprek lijkt me op zijn plaats. Rustig uitleggen hoe je het graag zou willen en dan komen jullie misschien elkaar in het midden tegen? Sterkte ook met je zoontje liefs Pluisje
Mee eens.. Het is verschrikkelijk dat ze nu alleen is maar daarvoor hoef jij niet je hele eigen gezinsleven aan de kant te zetten. Een middenweg nu lijkt me het beste. Over een klein tijdje mag je best je grenzen aangeven hoor, ook al is het je schoonmoeder. Jouw gevoel telt net zo goed mee.
ook mee eens..zou t nu even laten.. maar idd straks wel een keer over gaan praten. ik zou er ook niet aan moeten denken zo vaak en lang me schoonmoeder of eigen moeder te logeren moeten hebben. buiten dat kreeg ik niet t idee ( behalve nu haar man overleden is) dat ze een zielige oude eenzame vrouw is.. wat sommigen zeggen. Had eerder het idee dat ze genoeg vrienden heeft, vrijwilligerswerk doet etc. Dus vermaak is er wel
Ik kam de dilemma wel begrijpen. Kun je niet praten met je schoonmoeder en aangeven dat ze welkom is maar dat je ook doordat je het moeilijk hebt met je zoontje je het gevoel hebt die dagen op je tenen te lopen. Omdat je toch een gast in huis hebt en het die naar de zin wilt maken ondanks dat het je schoonmoeder is. Geef dan ook aan dat in de tijd dat je zoontje in het ziekenhuis ligt ze ook welkom is en je zelfs misschien wel kan helpen met bepaalde dingen waardoor jij meer tijd in het ziekenhuis kan doorbrengen maar dat als hij naar huis komt je graag weer een paar weken met zn drietjes wilt zijn om hem de kans te geven weer aan het ritme thuis te wennen en jullie met zijn sonde om te gaan enzo. Dat je het dan al pittig genoeg hebt zonder een gast in huis. Verder zou ik het voor nu even zo laten omdat ze ook net haar man verloren heeft.
Ik zou het met een zo min-mogelijk-beladen grap proberen op te lossen. Als je bij het weggaan zegt van: zo, nou, ik vond het heel gezellig; maar nu is het klaar hoor, zo'n lange tijd... Pfff. Of: waarom ga je niet de volgende keer bij *naam ander kind* slapen, daar hebben ze ook kleinkinderen Gewoon luchtig en laagdrempelig vriendelijk proberen om ze met zachte dwingende hand af te laten taaien. Ik heb je vorige topic ook gelezen - met allerlei mensen die beweren dat ze alles voor hun eigen ouders en schoonouders over hebben en voor hen wil zorgen, je je schuldig laten voelen etc. Maar ik vind dat je je daar niks van aan moet trekken. Ik zou zowel mijn eigen ouders als mijn schoonouders hier niet willen. Het spijt me zeer maar incidenteel logeren omdat het niet anders kan, zou ik nog wel kunnen handelen. Structureel blijven logeren zou ik direct afkappen met: is je huis afgebrand? Heb je je bed verkocht? Nee? Ohh, wat doe je hier dan? Wat ik uit jouw vorige topic begreep was dat ze het deed omdat haar vrienden in de buurt wonen en daarom jullie huis als hotel ziet??? Ik vind het namelijk zelf totaal verschrikkelijk om te gaan logeren en op andermans lip zitten. Ik heb niet voor niets een eigen huis, als ik samen wilde wonen in een groep had ik wel getekend voor een sekte of vereniging ofzo. Ik ga zelf niet logeren en heb liever niet dat mensen dat zomaar hier komen doen. Ik geef wel een hotelbon ofzo
Ohjee, ik herinner me je vorige topic nog goed, en zie dat de reacties nu alweer dezelfde kant op gaan.. Hier is de situatie niet echt vergelijkbaar, want mijn moeder woont in Nederland, en mijn schoonouders op ongeveer 20 minuten afstand met het openbaar vervoer. Mijn schoonouders zou ik hier dus echt niet laten slapen, m'n moeder komt hier binnenkort een paar nachten (kan haar moeilijk diezelfde dag weer op het vliegtuig terug zetten). Vind het heel gezellig dat ze komt, maar zal ook een opluchting zijn als ze weer weg is en dat er dan weer een paar maanden tussen zitten.. Als ik in jouw situatie zou zitten, dus dat ze op twee uur afstand wonen.. Een nachtje, meer niet, echt niet. Zowel m'n schoonouder(s) als m'n eigen moeder..
God wat ben ik blij dat hier zoveel mensen zitten die zoveel voor hun ouders over hebben.. Jeetje.. Ik ben blijkbaar een akelig mens, mijn schoonouders of ouders kunnen hier tijdelijk(!!!) slapen wanneer ze hun huis kwijt zijn ofzo, niet als ze ziek zijn if wat dan ook. Heel erg als mijn vader overlijdt bijv en zijn vriendin iver blijft maar wat moet ik daarmee? Ik moet dan ook rouwen en los dat zelf op, ga dan ook niet bij de buren wonen.. Ik snap jou wel, jou huis en jou privacy, jij hebt niet voor niets je eigen huis. Ik zou dus met haar om de tafel gaan zitten en zeggen wat je hier zegt. Jij bepaalt wat er in jou huis gebeurd! Wat ik ook zo vreselijk vind is als mensen zeggen, ja jouw ouders hebben ook voor jou gezorgd, nu moet jij dat ook voor hen doen. Ja daaaag, zij hebben gekozen voor een kind ik niet voor heb. Ik verwacht later echt niet van mijn kinderen dat ik daar mag wonen, kom zeg..
Net als wat ik in het andere topic zei ik zou knettergek worden! Hier vergelijkbare situatie, Schoonmoeder zit bijna in de bijstand en zegt dan ik kan de hypotheek niet meer betalen maar ach dan kom ik gewoon bij jullie ik zei pardon? En zoon zei ja ik kan me eigen moeder niet op straat laten staan. Nee maar ik ken haar en het is dan niet voor eventjes maar voor een hele poos aangezien ze toch niet echt opzoek is naar werk. Zie er zo tegenop als ze bij ons aan komt kloppen ik doe het nooit goed bah.