Je hart groeit gewoon een stukje mee, no worries! En niet schuldig voelen naar de eerste. Je kan je zoontje laten zien dat liefde niet begrensd is en je het kan delen met elkaar. Hoe mooi is dat?
Spijker op z'n kop-topic. Ik vraag het me ook af. Nu zwanger lijkt het wel alsof ik er minder mee bezig ben. Bij de eerste was het meteen spulletjes kijken enzo. Nu een heel stuk minder. Voel me er gewoon schuldig door. Ik ben zo enorm verliefd op mijn eerste dat ik me niet kan voorstellen dat ik nog genoeg liefde overheb voor de tweede. Terwijl ik toch heel erg gelukkig en dankbaar ben ook met deze. Pfff moeilijk he? Maar het gaat vast goedkomen. Ik zou niet willen dat de een het gevoel krijgt minder te zijn dus hopelijk maakt dit me daar ook alerter op.
Wat ben ik toch blij met al deze reacties. Het geeft mij zo een enorm opgelucht gevoel dat ik er zelfs emotioneel van word.
Echt dat gevoel komt er. Ja de eerste blijft speciaal omdat hij/zij alles voor het eerst doet. Maar dat speciale plekje is niets om je schuldig over te voelen. In jouw hart is genoeg plaats voor liefde voor 2. Ik wens je een goeie zwangerschap toe.