Hoi allemaal Ben nu 16 en een halve week zwanger en werk 32 uur in een verpleeghuis met zwaar dementerende cliënten. Had al voor zwangerschap last van rugklachten maar mbv TENS en pijnstilling was het te doen. Heb hierbij ook fibromyalgie. Nu begint het werk me steeds meer op te breken. Na het werk en op vrije dagen alleen maar moe en slapen en constant last van rug (mag van specialist de TENS voorlopig nog niet gebruiken) en last van benen. Loop hiervoor ook al bij fysio. Nu zijn er al veel tekorten aan personeel maar dit ga ik niet volhouden. Heb donderdag controle bij vk en ga hier dan ook over beginnen. Hoe deden jullie dat nog zo vroeg in de zwangerschap of wat is jullie advies? Gr linda
Het valt mij op dat er heel veel mensen zijn die in de zorg werken en al heel vroeg in de zwangerschap het werk als zwaar ervaren. Zelf geef ik scholingen aan verpleegkundigen en verzorgenden over fysieke belasting, wat mij altijd opvalt en helemaal bij verpleeghuizen is dat er heel veel manueel wordt getilt. Even een algemene tip is hierbij dat een transferhulpmiddel tillift/glijlaken/steady e.d. Eigenlijk je tweede hulpverlener is! Misschien dat dit de transfers wat kan verlichten
Hoi cee Snap heel goed wat je bedoeld....wij gebruiken liften, glijlakens etc. Hebben ook een ergocoach rondlopen. Bij mij is het meer de zenuwbeschadiging in de rug die opspeelt waarvoor ik niets kan nemen...ja pcml maar daar doe ik niets op. En zoals ik aangaf .ag ik de TENS nog niet gebruiken. En het is het vele lopen icm mn fibromyalgie wat het slopend maakt. En er is veel stress in het hele huis door tekorten. Kreeg het net ook zwart voor de ogen en harde buiken. Ga maandag met vk bellen ipv donderdag. ...kijken wat zij zeggen. Zit te denken aan of voor de helft werken of uit de zorg. Wil nog niet fulltime thuis zitten. Gr linda
Je kunt altijd met je werkgever in overleg gaan om op zoek te gaan naar passend werk. In dat geval wordt je ziek gemeld omdat je je eigen werk niet meer kunt doen. Je bent dan nog wel verplicht om passend werk te doen. De bedrijfsarts is in principe de persoon die in overleg aangeeft wat passend is. Het is dan ook mogelijk dat je op andere tijden/dagen dan je normale werkrooster moet gaan werken. Over het algemeen is er zeker in een verpleeghuis veel mogelijk voor passend werk, zelfs tot aan de ingangsdatum van je verlof. Een krant voorlezen aan een bewoner of gewoon ergens een praatje maken kun je immers in principe ook nog als je heel hoog zwanger bent. Al zie ik gelukkig bij ons (werk ook in de zorg) ook genoeg meiden die het prima tot aan het verlof kunnen volhouden. Succes! Als jij denkt dat het niet meer gaat gewoon met je werkgever in overleg gaan. Zwanger thuis op de bank gaan wachten tot je baby komt is voor niemand gezond.
Hoi laurie Ik ben ook absoluut het type niet om nu al volop thuis te gaan zitten. Heb me zondag ziek gemeld omdat de brandende pijn in mn rug (wat doortrekt naar de nek) en de vermoeidheid niet te doen is. Zij hebben nu een mail naar de arboarts gedaan om zo snel mogelijk een gesprek aan te gaan over wat wel mogelijk is. Ik gaf zelf al aan om anders niet meer aan bed te staan maar bv de medicijnen te delen, wondzorg te doen, ontbijt ed. Dit vonden ze gelukkig een goed idee dus nu afwachten wat de arboarts er van vindt.
Sneu dat je zoveel klachten hebt, maar fijn dat je nu met de bedrijfsarts in gesprek kunt gaan. Fijne zwangerschap gewenst!
Dat wilde ik idd al zeggen, je kan ook zelf een afspraak maken bij de bedrijfsarts Fijn dat je een afspraak hebt! Ik heb zelf de ervaring dat het altijd hele fijne mensen zijn die goed mee denken. Succes!
Heb vroeger hetzelfde werk gedaan en begrijp heel goed dat je, ondanks tilliften en glijlakens etc., het niet vol kunt houden, ook al ben je nog niet hoogzwanger. Met dementerenden is het ook niet altijd mogelijk alles arbo verantwoord te doen, omdat ze bv tegen werken of onverwachte bewegingen maken etc. Hoop dat jullie tot een goede oplossing komen.
Meid je moet maar zo denken je kind in je buik gaat voor alles en werken kan je overal, je moet doen wat beste is voor je kind, en komen daar nu al harde buiken naar voor niet 1 stap terug maar 3!! Want j vergeeft t jezelf nooit als er wat gebeurt omdat je dacht dit lukt nog wel of het sneu is voor je collega's omdat de bezetting niet goed is..
Ik werk op een intensive care als verpleegkundige. Dit is lichamelijk ook zwaar. Mensen draaien die zelf niks kunnen, tillen, bukken veel staan, dialyse zakken van 5 kg per stuk omhangen elke 3 uur, etc. Ik heb geen rugklachten maar op het werk wel al harde buiken en bandenpijn gehad. Ik heb het advies van de vk gekregen om vervangend werk te gaan doen, of die patiënten uit te kiezen die weinig zwaar werk vragen ( patiënten na een operatie bijvoorbeeld). Dit heb ik besproken met mijn leidinggevende en was gelukkig geen probleem. In jouw geval van personeelstekort zullen ze misschien wel moeilijk doen. Maar bedenk dat het jou lijf en jou kindje is! Als het niet meer gaat is je werkgever verplicht vervangend werk te zoeken. Probeer het toch te bespreken en te bedenken dat het niet jou probleem is, hoe moeilijk ook...
Dag dames Bedankt voor jullie reacties. Heb inmiddels een gesprek gehad met de arboarts en het uwv. Zij gaan akkoord met niet aan bed staan maar wel helpen met eten, medicijnen en wondzorg etc. Ga ook de administratie op peil houden voor de 2 evvers op de afdeling. Langzaam aan lukt het het management om mijn diensten op te vullen. En gaan ze kijken of ze een vacature kunnen uitzetten voor bepaalde tijd om mij te vervangen. Gelukkig werkt iedereen positief mee om het op te lossen en zijn collega's begripvol.