Tja, als je het echt over pogingen hebt, staan we nog in het begin van het traject... We hebben pas onze eerste IVF gehad waarvan we nog 2 cryos hebben (die we allebei terug willen laten plaatsen als het goed is). Maar we zijn al 3 jaar bezig en hebben 3 missed abortions achter de rug, alledrie rond 6-7 weken. Dat vind ik meest eng, de gedachte dat mijn lichaam misschien helemaal geen zwangerschap kan voldragen. De artsen kunnen ook geen reden vinden; we zijn zowel in Gent als DD geweest. Mijn AMH waarde (eicelvoorraad) is goed; alle onderzoeken (schildklier, immuunsysteem via Dr. P. in DD, stolling enz.) zijn goed, alleen mijn man heeft slechte zaad, maar ook niet te dramatisch. De eerste zwangerschap ontstond na de allereerste IUI begandeling, daarna zijn 4 IUI pogingen mislukt en dan, toen we op IVF wachtten, volgden wonder boven wonder nog twee spontane zwangerschappen, maar ze eindigden dus alledrie in MA.... Dus zwanger worden is voor ons niet makkelijk en daarnaast hebben we te maken met onverklaarde herhaalde miskramen. Dat is onze grootste zorg. Dat ik zwanger kan raken, heb ik al bewezen, maar of ik ook een kindje op de wereld kan zetten... That's the million dollars question... Maar we willen in ieder geval nog deze poging afmaken en daarna misschien toch de volgende twee, die nog vergoed zijn, doen... Maar de tijd vliegt ook zo snel voorbij... Ook door de MAs waren we elke keer weer minstens 4 maanden verder voordat we weer door konden... En door die stomme regel van maximaal 42 jaar voelt het alsof we nu de beslissing moeten maken, terwijl ik nog 33 ben (OK, bijna 34...)
Ja, ook daar kwam er niks uit. Ook bij de laatste MA een chromosoomonderzoek bij het vruchtje uitgevoerd, ook geen afwijkingen gevonden... Een groot mysterie...
Jeetje Kishka, wat een ellende allemaal!! Hier ook 5 missed abortions. Van mijn man, mijn ex en van donorzaad, dus ik verwacht ook dat ik de oorzaak ben. Ik heb Hashimoto en verhoogde TPO. Gisteren bij de endocrinoloog weer geweest en die zei dat het nooit bewezen is dat dit voor missed abortions zorgd. Maar het is het enigste afwijkende wat ze kunnen vinden. Al zijn mijn vruchtjes nooit nagekeken. Ik heb de jongste op de wereld weten te zetten gezond en wel, en zit nu in mijn (totaal) 4e icsi behandeling. Ik vind het echt eng. Maar wij mogen niet zeuren, wij hebben 2 prachtige zonen!!!!!! We willen dolgraag een derde, gaan deze pogingen niet lukken, dan houdt het gewoon op en hebben we een pracht gezin al. Maar eng, doodeng, blijft het!
Even daarop inhakend..hoe weet jij dat? Je hebt geen adoptie kind in huis namelijk... Ik heb mijn oudste geadopteerd en mijn jongste bio, en geloof mij, er is geen verschil!! ALs je verschik voelt,, dan is het maar goed dat je geen adoptie kindje in huis hebt!
Ik bedoel het niet zo vervelend zoals ik het schrijf..maar hoe kan iemand die zelf geen adoptie kinderen heeft, beoordelen hoe het voelt en of er verschil is?
Ik wil Kishka ik wil je heel erg adviseren om eens met adoptie ouders te gaan praten, als je wil kan je de yahoogroupen doormailen of FB paginas. Daar lees je hoe de werkelijkheid zit. en ik ben het best wel met een aantal zaken eens van SuzeQ, van de hechting ed helemaal mee eens... De landen moeten bv zelf hun kinderen eerst ter adoptie afstaan binnen hun eigen grenzen. Pas als dat niet lukt zullen ze ter adoptie naar buitenland kunnen. Kinderen die nu uit china komen zijn allemaal sn. Als zij niet ter adoptie geplaatst kunnne worden, en ze worden 12 jaar, dan worden ze' out of age' en worden ze op straat gedropt. Dan mogen ze op straat gaan leven. Of als ze geluk hebben bij een of ander programma terecht. Weet je ik ben lid van de rode draad, als je dan hoort dat kinderen zitten te wachten (vooral als ze ouder zijn) op hun ' forever family' dan denk ik toch niet dat we er verkeerd aan gedaan hebben om onze zoon te adopteren. Juist adoptie ouders weten dat het van groot belang is dat je hun achtergrond niet verzwijgt. Wij zoeken veel op over China. We praten veeel over china. We vertellen over zijn ouders in China, nu op kinderlijke wijze, maar dat zal in de toekomst serieuzer worden. Niemand verlochend het land van afkomst van zijn kind. Veel adoptieouders gaan terug naar China en meer dan eens. Ik zou je zo graag uitnodigen naar de FB paginas van ons adoptie ouders. Die kunnen je het daadwerkelijke verhaal vertellen, omdat wij er midden in zitten! Hechtingsproblemen kunnen kinderen ook krijgen als ze te vroeg geboren worden idd en veel in het ziekenhuis liggen idd. Komt wel veel vaker voor bij adoptie kinderen. Ik denk veel aan de moeder van onze oudste. Want nu ik bevallen ben van de jongste weet ik hoe erg het moet zijn om je kindje wat je al die tijd in je buik voelde groeien en bewegen hebt af moeten .....dat breekt echt mijn hart en ik denk vaak aan haar. Er zijn kinderen die teveel meegemaakt hebben idd. Maar die zijn er ook gewoon in nederland die gewoon bij hun bio ouders wonen. Met Sn zit je veel in ziekenhuizen, dat klopt. Je mag alleen wel je grenzen goed aangeven. Dat moet je doen. Je moet uitzoeken wat je wel kan dragen en wat niet. Aan de hand van jouw grenzen kan je je sn lijstje maken.
Hoi Twoboys, Als je mij inderdaad die groepen zou kunnen doormailen... Kan via pb. Alleen lid worden wil ik liever niet, omdat niet iederen weet dat we met kinderwens bezig zijn en al helemaal niet van onze problemen. Tegen "echte" vrienden (klinkt fout, maar ik bedoel mensen met wie je echt regelmatig contact hebt en wie je vertrouwt) ben ik daar best open in, maar niet tegen die duizend en een "digitale" vrienden op Facebook... Weet je, wat je aangeeft over uitzoeken van onze grenzen, dat is precies ons punt. Alleen zoals ik zei, hoe ga je ermee om dat de dossiers niet volledig zijn, niet kloppen, te oud zijn. Dat de combi van sn ook ergere dingen zoals een syndroom kan aanduiden. Je hebt er gewoon zo wenig grip op... En wat je ook al eeder zei, dat je minstens twee zware SN op je lijstje moet hebben staan, anders mag je niet eens op een intake komen. Als ik eerlijk ben, vind ik bijna alle SN tegenwoordig heel zwaar. Het gaat niet meer om een doof oortje ofzo... Ik hoor ook over kinderen die zo zwaar ondervoed waren dat ze nog steeds amper kunnen lopen; niet kunnen leren; ontwikkelingsachterstand hebben (en niet door sociale achtergrond)... En het trekt er niet bij, zelfs nu deze kinderen pubers zijn... We weten gewoon niet of we hiermee zullen kunnen omgaan...
Succes met je follikelmeting overmorgen trouwens, het is weer spannend elke keer... Ik moet overmorgen ook naar het ziekenhuis, voor baarmoederslijmvliesmeting (leuk scrabbelwoord...)
Als jullie nu met de VIA bezig zijn zou ik als eerste een lijst maken met de landen waarvoor jullie in aanmerking komen. Vaak vallen er (om tal van redenen) dan al heel veel landen af. Vervolgens een lijst maken met SN die in dit land/landen voorkomen (zit behoorlijk verschil in per land). Ook is het verstandig tijdig met de vergunninghouder te bellen over SN. Sommige vergunninghouders hebben zelfs informatieavonden over dit onderwerp. Het is belangrijk om dit voor het raadsonderzoek te doen omdat sommige landen als eis hebben dat er informatie over jullie wensen en geschiktheid m.b.t. SN in het rapport staat. Verzamel en combineer de informatie van de vergunninghouder en internet. Een goed idee is het om te kijken of je een afspraak kunt maken met jullie huisarts. Mensen in onze omgeving hebben dat gedaan en op die manier heel erg veel informatie gekregen! Ook zijn ze voor bepaalde informatie nog doorverwezen naar een kinderarts (moet ook via de huisarts). Succes!
Nee, het is inderdaad maar goed dat wij het overwogen besluit hebben genomen om niet door te gaan. Weet je, ik snap dat jij er anders in staat en dat respecteer ik ... maar ik heb ook geen zin mijn gevoel te moeten verdedigen en zou toch fijn vinden als ook dat gevoel gerespecteerd zou worden ... punt blijft dat het hele proces niet goed voelde voor ons, en dat ik daar bepaalde meningen en gevoelens over had en heb, die duidelijk niet worden gewaardeerd in adoptie land. Omdat iedereen het zo vreselijk persoonlijk trekt. Het motto lijkt wel: Vooral niet de boel zakelijk bezien (want alle andere partijen doen dat namelijk al voor je ...).