Ik moet zeggen dat het lezen van berichten van lotgenoten altijd wel iets helpt. Ik vind idd ook de lichamelijke dingen minder erg als die psychische klachten. Die vind ik echt een drama.
Pff...ik denk dat ik last heb van PMS, maar ben nog in het stadium van cyclus bijhouden en de daarbijhorende klachten opschrijven. Ik heb wat andere gezondheidsklachten (schildklier) waar gelukkig snel wat aan gedaan gaat worden, maar dat maakt het wat moeilijker om te herkennen waar het nu vandaan komt. Maargoed, sinds een half jaar ook niet te genieten het grootste deel van de maand, depressieve gevoelens (geen aanwijsbare reden, gewoon algeheel k.t voelen), hele erge rugpijn (laag), hartkloppingen en ontzettend boos en gefrustreerd met name tov mijn vriend (die zich echt niet vervelend gedraagt). Ben er nu wel achter dat het begint na mijn eisprong. Ik voel deze aankomen...begint met rugpijn en steken in de onderbuik. Een paar dagen geleden was het weer zover en de afgelopen nachten heb ik haast mijn vriend uit bed geschopt omdat zijn gesnurk (zelfs zijn ademhaling) mij compleet agressief maakt. Typisch. Ook begin ik weer somber te worden en heb ik nergens zin in, terwijl ik juist zo goed bezig was ons huis een beetje op orde en gezellig te krijgen. Het afgelopen jaar heb ik een perfecte cyclus (28 dagen), nooit gehad voor mijn zwangerschappen, en heb ook het idee dat de erge PMS klachten gelijk met de perfecte cyclus zijn begonnen. Als de problemen met mijn schildklier zijn verholpen (ik word over een maand geopereerd), en ik dit allemaal blijf houden ga ik weer naar de huisarts. Het kan gewoon onze relatie kosten, zo'n draak ben ik, en ik ben ook erg bang voor het depressieve gedeelte. Jaren geleden heel depressief geweest, veel medicatie en therapie gehad....ik wil daar niet weer in belanden! Dus ja...tips heb ik niet, maar begrijp de ernst wel. Het beinvloed je leven en jezelf op zo'n nare manier. Ben je al bij de huisarts geweest?
Ik weet niet of die al genoemd is, maar je zou teunisbloemolie kunnen proberen. Dat schijnt te helpen tegen pms klachten. Ik zou zeggen google eens
Google eens op het 'hormoonbalansdieet'.. Ik heb dat net gedaan en overweeg het. Ik herken namelijk alles wat je schrijft en ben er zó klaar mee.. Ik functioneer de helft van de maand gewoon niet.
Herkenning herkenning helaas Zonder de pil heb ik het, maar helaas ook mét pil in de stopweek. De arts adviseerde me geen stopweek meer te nemen, en dit helpt bij mij erg goed. Heb je je hormoonhuishouding al eens laten testen, aloe? Het is idd meer dan chagrijnig/buikpijn etc, ik sta 2 weken voor mn menstruatie (zonder pil) soms echt op het punt om er een eind aan te maken. Zo zwart voelt alles om me heen. "Ermee om leren gaan", kan op z'n moment niet, je hebt namelijk dat gevoel en dat verdwijnt niet zomaar. Er is een bepaalde pil die erg goed schijnt te helpen. Misschien iets om mét je ha te overleggen.
Ik heb hier last van bij gebruik van AC. En ik ben sinds twee weken weer begonnen - de koppen gaan binnenkort rollen, ik zweer het !
De anticonceptiepil... Ik word depressief, suïcidaal en een agressief pokkewijf van Microgynon, én dan heb ik echt onwijs last van hevige PMS-klachten (en niet alleen die week). Nu heb ik een andere soort pil gekregen in de hoop dat dat beter is omdat het uit één hormoon (component) bestaat in plaats van meerdere, maar voor mijn gevoel is die net zo erg.
oh ja natuurlijk anticonceptie...duh, blondt, sorry. Ik snapte het ff niet haha. Ja door de pil was het ook erg hier, maar zonder ook. Ik heb het idee dat ik, hoe ouder ik word, hoe meer last ik krijg... en dat is ook niet leuk voor mijn omgeving...
Ik moet toch wel een beetje lachen om je reactie. Een agressief pokkewijf. Ja, helaas ook erg herkenbaar. En idd ook ik krijg dit dus van zo ongeveer elke AC. @pluisje, dat het met het ouder worden ook erger wordt herken ik ook. Ik heb dit echt gekregen na mijn eerste zwangerschap. Als ik zwanger ben dan heb ik nergens last van. Waar ieder andere vrouw roept: de hormoontjes.........had ik dus echt nergens last van en voelde ik mij zo veel beter. Ook begint het nu pas weer terug te komen na de bevalling. Dit is pas mijn derde cyclus. En toen ik eenmaal mijn ongi weer kreeg was het weer terug hoor. Gelukkig in mindere mate als voor mijn zwangerschappen maar ik geef nog bv. Ben dus erg bang dat het straks weer keihard terugkomt!
De PMS inderdaad niet, ik geloof ook niet dat ik zo'n emotioneel wrak was tijdens mijn zwangerschappen. Ik voelde me psychisch prima!! Je hoort inderdaad vaker dat vrouwen zo'n last van de hormonen hebben tijdens hun zwangerschap, maar ik voelde me super!! Oke ik kon niet lopen en was behoorlijk misselijk, maar dat hoort erbij .. Dat agressief pokkewijf herken ik helaas ook maar al te goed. Ik ben ook best bang dat mijn vriend het op een gegeven moment zat zal zijn
Yes !!! Inderdaad... En vervolgens heb je dan een willekeurige niet-zo-heftige-emotie als voorheen en dan roept iedereen van: hormonen hè? Waarbij ik dan denk: ben je al lang gek of nog niet zo gek lang? Men moest eens weten hoe ik op kunstmatige hormonen reageer.
Haha inderdaad, dan heb je net ff een off-day of reageer je iets heftig en dan zijn het je hormonen terwijl je zelf het idee hebt dat je erg stabiel bent...
Ja precies, of men beticht je van het hebben-van-borderline, terwijl je dus net aan de nieuwe pilstrip bent begonnen
Ik heb niet alle reacties gelezen. Sinds de 2e heb ik ook vreselijk last van PMS (zonder gein, mijn man heeft er ook last van, van mij dus). Ook heb ik een postnatale depressie dus dat zal voor mij de boel wel verergeren. Ik heb weleens ergens gelezen dat het plaatsen van een spiraaltje kan helpen (die heb ik al en dat hielp bij mij dus niet). Een tijdje geleden is mijn dosering AD verhoogd, mijn huisarts zei dat dit middel (citalopram) ook wel wordt voorgeschreven bij PMS. Na deze verhoging heb ik het idee dat mijn PMS ook minder is (maar ik ben nog maar 1 keer ongesteld geweest). Dit (ad gaan slikken) lijken me natuurlijk wel een laatste redmiddel. Mijn huisarts zei dat er verder weinig aan te doen is. Veel bewegen doet ook wel iets. Succes, ik hoop dat je iets kan vinden om het te verlichten.
Ja veel herkening helaas ga vandeweek een afspraak maken met de dokter,anders gaat onze relatie nog kapot eraan. Het loopt soms zo uit de hand dat ik een einde aan mijn leven wil maken. Slik trouwens wel de pil! Mycrochinon 20
Mss zou je eens kunnen kijken bij een alternatief iemand. Al weet ik zo niet welke soort geneeskunde zou kunnen doen. Mss kan zo iemand kijken of jij mss en onderliggende klacht hebt waardoor jij pmdd hebt ipv gewoon pms. Ik probeer met je mee te denken. Het lijkt me vreselijk om je zo te voelen iedere maand
Wat ik begrijp is dat Care4women wel door de meeste verzekeraars wordt vergoed, maar 't ligt misschien aan je pakket? Of werd het eerder niet vergoed en nu wel. Waar ik werk zat een van de hulpverleners in ons pand en dan was het niet alleen verwijzen, sommigen cliënten kwamen wel vaker langs.
Shit, ik ben net een maandje geleden overgestapt op Microgynon omdat ik dacht dat ik het (PMS) dus van een andere pil kreeg. Gelukkig voor mij niet zo erg als jullie het hebben, maar ik herken het zeker. Welke heb je nu dan gekregen? Is er niet ergens een specialist op het gebied van PMS? Desnoods uitwijken naar België?